Καθημερινές περιπολίες στα ελληνοαλβανικά σύνορα, κάνει ο αστυνομικός Γιώργος Μουσαφίρης, που φέτος άρχισε να αντιμετωπίζει την παράνομη έξοδο βοτάνων από την ελληνική επικράτεια.

«Οι χωρικοί άρχισαν να αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει το τελευταίο διάστημα και ενεργοποιήθηκαν» δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό Ndtv.

Οι Αλβανοί έφτιαξαν ένα πρόχειρο παράπηγμα στη μέση των βουνών, με σκοπό να συλλέγουν παράνομα βότανα που φύονται στην περιοχή, φέρνοντας μαζί τους και μουλάρια για να μεταφέρουν τη συλλογή τους και να την περάσουν στην Αλβανία.

Υπήρχαν κι άλλα παρόμοια περιστατικά, όπως τον περασμένο Αύγουστο που συνελήφθησαν στην Τρίπολη παράνομοι συλλέκτες να έχουν στην κατοχή τους μεγάλες ποσότητες ρίγανης και άγριου τσαγιού.

Σύμφωνα με την Ελένη Μαλούπα, ερευνήτρια του οργανισμού «Δήμητρα», «η Ελλάδα έχει 7.500 είδη βοτάνων, από τα οποία το 20% είναι αρωματικά και χρησιμοποιούνται και στη φαρμακευτική. Ωστόσο δεν μεγαλώνουν πολύ».

Η ιδιαιτερότητα των ελληνικών βοτάνων τα κάνει περιζήτητα στην Ευρώπη. Όπως σημειώνει το άρθρο, η Ελλάδα πουλάει αφειδώς βότανα σε Γερμανία, Γαλλία, Βουλγαρία, Ιταλία και Πολωνία. Κάπου εκεί μπαίνουν στη μέση οι παράνομοι συλλέκτες από την Αλβανία, που επιδιώκουν να καρπωθούν για ίδιον όφελος αυτό που δίνει η ελληνική γη. Ο αστυνομικός Γιώργος Μουσαφίρης επιβεβαιώνει το συμπέρασμα από την καθημερινή άσκηση των καθηκόντων του. Όπως αναφέρουν οι Ελληνες ειδικοί, το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στο παράνομο εμπόριο, αλλά και στον τρόπο που συλλέγουν τα βότανα αυτοί που δεν γνωρίζουν. Από τη μεριά του, ο Κώστας Οικονομάκης, ειδικός στο τσάι του βουνού, σημειώνει: «Πωλούν τα βότανα σε χαμηλότερη τιμή και αυτό διότι δεν είναι πιστοποιημένα».

Η αντίδραση της Ελλάδας, σημειώνει το άρθρο, ήταν να υπάρξει μια συνεργασία των επίσημων παραγωγών βοτάνων με την κυβέρνηση και να δημιουργήσουν έναν εθνικό κατάλογο βοτάνων υπό την επιστημονική σκέπη. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές ελληνικές εταιρείες με εξωστρεφές προφίλ ολοένα και περισσότερο ποντάρουν στη δύναμη των βοτάνων και ασχολούνται ενεργά με το εμπόριό τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το τσάι του βουνού, που πλέον έχει φτάσει μέχρι τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο και το Παρίσι. Οι πιστοποιημένοι καλλιεργητές προσπαθούν να ελέγξουν την παραγωγή, έτσι ώστε να μην υπάρξει εξάντληση.