Επιλέγει η Αντριάνα Χατζηαλεξάνδρου
Υπάρχουν βιβλία που αξίζει να διαβάσεις γιατί έχουν κάτι να πουν, ή καλύτερα γιατί έχουν πολλά να πουν και γιατί πολλοί είπαν πολλά για αυτά. Επιπλέον, γιατί δεν χάνεις τίποτα να τα διαβάσεις, γιατί διακοπές έρχονται και κάτι πρέπει να βρεις να κάνεις και γιατί γιορτές έχουμε, ας δωρίσεις κάτι αξίας που είναι ταυτόχρονα και πολύ οικονομικό.
1. Πηνελόπη Δέλτα, «Παραμύθι χωρίς όνομα»
Είναι το παιδικό που βιβλίο που θα εκτιμήσεις περισσότερο σαν ενήλικας. Αυτό που θα ήθελες να είχες πάρει πιο σοβαρά όταν ήσουν μικρός και θα θελήσεις να κάνεις δώρο σε όλους τους πολιτικούς αυτού του τόπου.
2. Gabriel Garcia Marquez, «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας»
Αφού δυσκολεύτηκα να επιλέξω ανάμεσα σε αυτό και το βιβλίο «100 χρόνια μοναξιάς», αποφάσισα πως το φινάλε του, αν μη τι άλλο, είναι πολύ γλυκό για να μην το απολαύσεις.
3. Victor Hugo, «Οι άθλιοι»
Είδες όλες τις ταινίες, δεν νομίζεις πως θα πρέπει να διαβάσεις και το βιβλίο κάποια στιγμή;
4. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Η Φόνισσα»
Τώρα που κρίνεται το μέλλον σου από το βιβλίο αυτό, μπορείς επιτέλους να το διαβάσεις με την ησυχία σου και να το απολαύσεις, όπως αξίζει σε μια Φραγκογιαννού!
5. Franz Kafka, «Η δίκη»
Πρόκειται για μια ανοιχτή κριτική στη δύναμη της εξουσίας, αυτής που δίνει την αίσθηση στον κάθε πολίτη ότι όλα είναι πιο δυνατά απ' αυτόν και ότι κάθε αντίσταση είναι περιττή.
6. George Orwell, «Η φάρμα των ζώων»
Μεγάλο το εσωτερικό μου debate ανάμεσα σε αυτό το βιβλίο και το «1984». Τα δύο τελευταία βιβλία του συγγραφέα είναι πολύ διδακτικά. Τροφή για σκέψη, ειδικά στην Κύπρο όπου ευδοκιμούν οι χοίροι.
7. Νίκος Καζαντζάκης, «Η Ασκητική»
Ό,τι και να πω θα είναι ελλιπές οπότε παραθέτω το χαρακτηρισμό μιας ελβετικής εφημερίδας: «το κατά Καζαντζάκην ευαγγέλιο». Ο ίδιος ο δημιουργός της έγραψε ότι «Η Ασκητική» είναι «η πιο σπαρακτική Κραυγή τής ζωής του» και ότι όλο το έργο του είναι σχόλιο στην Κραυγή αυτή.
8. Umberto Eco, «Το εκκρεμές του Φουκώ»
Δεν το χαρακτηρίζεις ένα εύκολο βιβλίο, ούτε απλό ούτε ευκολοδιάβαστο. Το χαρακτηρίζεις όμως απαραίτητο ανάγνωσμα.
9. Irvin Yalom, «Όταν έκλαψε ο Νίτσε»
Ααααα, όλα κι όλα. Είναι καλός. Ό,τι και να λένε, είναι πολύ καλός. Αφού διαβάσεις τον Νίτσε, διάβασε και το βιβλίο του ιδίου: «Η θεραπεία του Σοπενάουερ».
10. Jorge Bucay, «Ιστορίες να σκεφτείς»
Απλό, κατανοητό και πολύ διδακτικό. Εξαιρετικό δώρο για εσένα καθώς και γι' αυτούς που θέλεις κάτι να τους πεις, αλλά δεν σου βγαίνει όσο καλά τα λέει ο Bucay.
11. J.D.Salinger, «Ο φύλακας στη σίκαλη»
Το μυθιστόρημα διδάσκεται στα σχολεία σε όλες τις αγγλόφωνες χώρες. Κάθε χρόνο πωλούνται 260.000 αντίτυπα και πάνω από 60 εκατομμύρια μέχρι σήμερα. Το περιοδικό «TIME» το ανακήρυξε ως ένα από τα 100 καλύτερα αγγλόφωνα μυθιστορήματα.
12. Antoine de Saint-Exupéry, «Ο μικρός πρίγκιπας»
Ξέρω ότι το έχεις διαβάσει. Απλώς σ' το θυμίζω, γιατί δεν επιτρέπεται να λείπει από καμία λίστα.
13. Jane Austen, «Περηφάνια και προκατάληψη»
Κλασικά κι αγαπημένα. Από τα βιβλία που «χτίζουν» χαρακτήρα.
14. Αύγουστος Κορτώ, «Αυτοκτονώντας ασύστολα»
Ο Αύγουστος είναι παντός καιρού. Τον διαβάζεις και απολαμβάνεις το χιούμορ που καλύπτει τη μαυρίλα. Το «Αυτοκτονώντας ασύστολα» ήταν το πρώτο που διάβασα, ακολούθησαν «Οι νεράιδες του Μαν» και αρχίζω οσονούπω «Το βιβλίο της Κατερίνας».
15. Oriana Fallaci, «Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ»
Μπορεί κάποιος να γράψει πολλά και βαθυστόχαστα. Το αγαπώ γιατί είναι άμεσο, είναι ειλικρινές, καταπιάνεται με ένα θέμα που λίγοι μπορούν και ακόμη λιγότεροι αντέχουν. Respect!
16. Ευγένιος Τριβιζάς, «Η τελευταία μαύρη γάτα»
Ο εγκληματολόγος καθηγητής, γράφει τις πιο τρυφερές και διδακτικές ιστορίες που μπορεί ένας άνθρωπος να απολαύσει. Ομόρφυνε τα παιδικά μου χρόνια και συνεχίζω να το αγαπώ φανατικά.
17. Jeffrey Eugenides, «Middlesex, ανάμεσα στα δύο φύλα»
Όχι επειδή είναι Έλληνας, ούτε επειδή έχει σαρώσει όλα τα βραβεία που κάθε συγγραφέας ονειρεύεται. Απλώς γιατί είναι μια πολύ καλά δομημένη και ενδιαφέρουσα ιστορία, διαβάζοντας την οποία μαθαίνεις πολλά.
18. Jonas Jonasson, «Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε»
Δεν θα πω ψέματα. Το αγόρασα γιατί είχε τον πιο μεγάλο τίτλο βιβλίου που θυμόμουν. Ευτυχώς το ιδιότυπο κριτήριό μου, αποκάλυψε έναν Σκανδιναβό συγγραφέα με πολύ ιδιαίτερο και απολαυστικό χιούμορ.
19. Άννα Ιορδανίδου, «Είναι λάθος ή δεν είναι;»
Αν οι φίλοι σου ισχυρίζονται πως είδαν μια «ενδιαφέρουσα ταινία», τότε σκέψου το σοβαρά να τους κάνεις δώρο αυτό το απολύτως χρήσιμο και εντυπωσιακά πρακτικό βιβλίο!
20. Shel Silverstein, «Το κομμάτι που λείπει, συναντά το μεγάλο Ο»
Δεν είναι από τα βιβλία που θα σου πάρει μια αιωνιότητα για να διαβάσεις. Στην πραγματικότητα θα χρειαστείς ένα τεταρτάκι, αλλά μετά από αυτό το τέταρτο δεν θα είσαι ποτέ ο ίδιος. Αν ενθουσιαστείς -που θα ενθουσιαστείς- διάβασε και «Το δέντρο που έδινε».
21. Αρκάς, τα πάντα του!
Τι να λέμε τώρα; Ο Αρκάς αποτελεί σταθερή αξία. Τον αγαπάμε, τον συλλέγουμε και δεν θα βαρεθούμε ποτέ, μα ποτέ να τον διαβάζουμε.