Κύπρος 2014…

Article featured image
Article featured image

Κάπου στην Κύπρο, εν έτει 2014, υπάρχει μια παιδική χαρά, που συνάουνται κάμποσα κοπελλουρούθκια για να παίξουν. Οι γονιοί των πιο πολλών που τζείνους δουλεύκουν στο Δημόσιο (έβαλεν τους ο κύριος Σπύρος που τη δεκαετία του 80 γιατί ήταν πολλά καλός άθρωπος)… Τζιαι ενώ οι φίλοι (τρόπος του λέγειν) παίζουν μες τα χώματα, ακούεται μια παουρκά…

-Μάμααααα, γόρασμου άλλο «κόμμα» να παίζω τζαι τούτον έσπασε.

(Βουρά η μάμα τζαι βρίσκει τον γιό της να τσακώνετεαι με τους φίλους του. Συγκεκριμένα, θωρεί το Μαριούι, την Αθηνούλα, τον Άγγελο, το Νέο (όι τζείνον της διαφήμισης) τζαι τον Αντωνάκη να φωνάζουν: Μάλλω για παντα για ουλλες τις ημέρες…. Τζαι ο μικρός Νικόλας, που έσιει ακόμα έναν αρφό, παουρίζει ότι εχαλάσαν του το παιχνίδι του).

-Τι έσιεις πρίγκιπα μου; (ρωτά η μάμμα το μωρό).

-Οι φίλοι μου (τρόπος του λέγειν, πάντα) εν με παίζουν πιόν, τζιαι θέλουν να πάσιν στη συμμορία τζείνου του Νίκου του Λεμεσιανού…

-Εν πειράζει μάνα μου. Εν παλιόπαιδα τούτοι. Παίξε με το Φωτάκη, το Γιωργούι, τον Πετρή τζαι τον Κυριάκο.

-Αααααααααα ούτε τζείνοι με παίζουν. Θέλουν τζιαι τζείνοι να πάσιν στη συμμορία του Λεμεσιανού που ήρτεν εις τη “χώρα” τζαι αλωνίζει…

-Μα γιατί; Τι παραπάνω τους έταξε τζείνος, τζιαι εν σε θέλουν; Άμπα τζιαι χώνεις τα σάντουϊτς του Κυριακούλη; Άμπα τζιαι εν αφήνεις το Μαριούι να κάμνει τζιαι τζείνος λίο τον Αρχηγό; Άμπα τζιαι καταπιέζεις την Αθηνούλα τζαι εν τη αφηνεις να τσιριλλά όπου φτάσει, ή έκλεψες τα όπλα του Φωτάκη…

-Ααααααα εν με θέλουν γιατί είμαι που “τζάκι”. Ζηλεύκουν με. Αλλά ξέρω τι θα κάμω. Θα κάμνω τζιαι εγώ τον αγκρισμένον, όπως μου εκάμαν τζείνοι την περασμένη εφτομάδα στο παναΰριν (όπου παναΰριν, βλέπε Βουλή) τζιαι εν θα τους ξαναμιλήσω. Θα τους διαγράψω που τη συμμορία μου μάμμα, τζιαι θα παίζω με τους άλλους μιτσιούς, το Γιωργάκη, που ήταν στη συμμορία μου παλιά, τζιαι τον Ζαχαριούλη, που ήταν επίσης στη συμμορία μου παλιά.

-Μπάβο πρίγκιπα μου. Μπράβο άγγελε μου. Τζιαι ότι θέλεις η μάμα εν δαμέ…

P.S. Τυχόν ομοιότητες με πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις είναι όλως τυχαίες και συμπωματικές -για να εξηγούμαστε, τζιαι για να με φωνάξω τζιαι εγώ της μάμας μου.


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ