Με αποκάλεσαν κυρία Σπινέλη και είμαι σίγουρη πως ήταν λόγω ηλικίας. Και έτσι ξαφνικά, ο αριθμός 34 δεν ήταν ο αριθμός στην πολυκατοικία της φίλης μου της Κατερίνας. Όχι. Ήταν το νούμερο που δείχνει τα χρόνια που βαραίνουν τα όχι και τόσο γραμμωμένα πλέον ωμουδάκια μου.

 

Ήταν ξαφνικό και πολύ άγαρμπο. Πάντα ήμουν η Πέγκυ. Να φταίει η φρεσκάδα της City, η αειθαλής ομορφιά μου, το μόνιμο χαμόγελό μου, η συλλογή των all stars μου και η ξυρισμένη κουρούπα μου; Τι να πω; Δεν μπορούσα να φανταστώ πως η νεανική μου εμφάνιση και το τσίτα δερματάκι, θα εξαφανίζονταν επειδή κάποιος θα με αποκαλούσε κυρία Πέγκυ ΛΟΓΩ ΗΛΙΚΙΑΣ.

Από εκείνη την ημέρα, μερικά πράγματα πήραν την κατρακύλα. Όλα όσα πίστευα πως με χαρακτηρίζουν λόγω γούστου, καλλιέργειας, μόρφωσης, εμπειρίας, συνειδητοποίησα πως είναι απλά λόγω ηλικίας. Και είναι πολλά. Οι διαφορές της δεύτερης με αυτή της τρίτης δεκαετίας της ζωής μου, γαμώτο, είναι πολλές.

Αν το να πεις «όχι» είναι πολύ πιο εύκολο και δεν σου προκαλεί αίσθημα ντροπής, ούτε ενοχικά σύνδρομα που απαιτούν τουλάχιστον δυο sessions με τη ψυχολόγο σου, είναι επειδή μεγαλώνεις. Εσύ, εγώ απλώς απέκτησα το προσωνύμιο Μεταξάς!

Αν το να κάτσεις στη Πλατεία Σαριπόλου Παρασκευή βράδυ, σε κάνει να νιώθεις όπως ο Mel Gibson στην ταινία «What Women Want», την στιγμή που βγαίνει από το σπίτι του και ακούει τη σκέψη χιλιάδων γυναικών, τότε φιλενάδα, τριαντάρησες.

Αν τα κιλά αρνούνται να σε εγκαταλείψουν, ακριβώς όπως και Ιωνάς το Υπουργείο, μην το θεωρήσεις τυχαίο. Εγώ πλέον αποφάσισα πως ο αγαπημένος μου ζωγράφος είναι ο Μποτέρο.

Αν έχεις κρέμες για κάθε σημείο του δέρματός σου, δεν θα πρέπει να απορείς γιατί εσύ και η μαμά σου έχετε την ίδια προσφώνηση… κυρία Σπινέλη.

Αν έχεις φίλους από το δημοτικό που έχουν εγγόνια, αν κάποια φίλη σου έχει προβλήματα γονιμότητας, αν κάποιος κολλητός σου έχει πάρει διαζύγιο ή αν εσύ βγαίνεις με χωρισμένο, τότε καλά θα κάνεις να αρχίσεις να συνειδητοποιείς την ηλικία σου και να πάψεις να θεωρείς τον εαυτό σου τζόβενο... γαμώτο.

Αν αυτά που η ανιψιά σου θεωρεί retro και δίνει μια περιουσία να αγοράσει, υπάρχουν στη ντουλάπα με τα εφηβικά σου ρούχα, αν η μουσική που ανακάλυψε την άκουγες σε κασέτες τότε μπορείς κάλλιστα να ακουμπήσεις το μαξιλάρι στον τοίχο και να αρχίσεις την εκγύμναση του σβέρκου. Πάμε!

Αν ενθουσιάζεσαι με το ότι το καινούργιο σου πλυντήριο μπορεί να «στείλει» μήνυμα στο smartphone σου, μπορείς να με καταλάβεις και να νιώσεις τον πόνο μου.

Αν τα σαββατοκύριακά σου είναι γεμάτα οικογενειακές υποχρεώσεις και στα parties τα ανήλικα καθορίζουν το playlist, τότε μιλάμε την ίδια γλώσσα.

Αν στην ερώτηση πόσο χρονών είσαι, χρειάζεσαι μερικά δεύτερα για να κάνεις την αφαίρεση, τότε είσαι συνομήλικός μου.

Αν παρόλα αυτά είσαι happy και όχι χάπι, είσαι μια χαρά και μη σε νοιάζει.