Ως γνωστό, οι άλλοι, οι προηγούμενοι, που ανέλαβαν κανονικά, με θρησκευτικό όρκο και όχι πολιτικό, τα πήγαν περίφημα. Είχαν λαμπρή σταδιοδρομία. Οι «Λεφτά υπάρχουν», «Σεμνά και ταπεινά», «Ευχαριστώ τους Αμερικανούς» και «Μαζί τα φάγαμε», είχαν την Θεία φώτιση και κυβέρνησαν τόσο άψογα;
Δεν παίρνω το μέρος του Τσίπρα και δεν εγκρίνω (αλλά ούτε αποδοκιμάζω) την απόφασή του να μην ορκιστεί στο ευαγγέλιο. Ούτε θέλω να κρίνω τα θρησκευτικά του «πιστεύω». Ποιος είμαι εγώ άλλωστε για να το κάνω; Κατανοώ όμως ότι όπως εσύ κι εγώ απορρίψαμε τον Άη Βασίλη, έτσι και ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας έχει απορρίψει τον Θεό. Δικαίωμά του. Και πίστεψέ με, δεν θέλω να σε σοκάρω, αλλά δεν είναι ο μόνος εκεί έξω που το έχει κάνει. Απλώς, αυτός είχε το θάρρος να το πει.
Τώρα αλήθεια, αυτό είναι το σοβαρότερο πρόβλημα των ημερών ή ότι κατά την κορυφαία στιγμή της Δημοκρατίας, στην παράδοση-παραλαβή της πρωθυπουργίας, δεν ήταν εκεί ο απελθών πρωθυπουργός αλλά ένας δημόσιος υπάλληλος με το όνομα Κώστας Μπούρας;
Κι όσο οι ίδιοι που φώναζαν για την απόφαση του Τσίπρα να μην ορκιστεί κανονικά, μουρμουρούν και για την έλλειψη πολιτικού πολιτισμού από τον Σαμαρά, εξαπολύοντας πυρ ομαδόν στον δεύτερο, όλοι οι υπόλοιποι αναρωτιόμαστε τι πάει λάθος τελικά σε τούτο τον τόπο;
Εντάξει κύριε, μπορεί να σου ήρθε κάπως βαριά η ήττα και δη η διαφορά των 9 ποσοστιαίων μονάδων, μπορεί να είσαι μπουρδουκλωμένος έπειτα από μια εφιαλτική νύχτα σκεπτόμενος πως να διαχειριστείς τα στρατηγικά λάθη αλλά και τα λάθη πολιτικής που έκανε η παράταξή σου, μπορεί η εικόνα του βαθιά πληγωμένου ψηφοφόρου της Νέας Δημοκρατίας και πολύ χειρότερα των «πατεράδων» της ήττας να σε στοιχειώνει, πραγματικά όμως δεν είναι καθόλου κομψό να παραδίδει την πρωθυπουργία της χώρας που γέννησε τη Δημοκρατία (όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό σήμερα) ένας δημόσιος υπάλληλος.
Όπως εγώ, σήμερα φαντάζομαι θα έχουν νοιώσει κι άλλοι περίεργα ή ακόμα και ντροπή για λογαριασμό τού πρώην. Γιατί πολύ απλά προς τα έξω φάνηκε πως σεβάστηκε την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και την ετυμηγορία του. Έτσι το είδα εγώ τουλάχιστον.
Δεν ξέρω αν «οι ηγέτες ξέρουν και να χάνουν», όπως είδα κάπου γραμμένο, σίγουρα όμως η ιστορία (της Ελλάδας) έχει καταγράψει ηγέτες και «ηγέτες» και αυτό θα συνεχίσει να γίνεται για πάντα.
Κι αν ο κόσμος έκανε λάθος που εξέλεξε έναν άθεο ηγέτη, κι αυτό η ιστορία θα μας το πει. Αν και δεν νομίζω ότι οι ηγετικές ικανότητες έχουν να κάνουν με την βαθιά πίστη στα Θεία.
Είναι το ίδιο με το να κακολογείς όλους ανεξαιρέτως όσοι έχουν τατουάζ και σκουλαρίκι, έστω κι αν οι μεγαλύτεροι εγκληματίες ξέρεις πως φοράνε λευκό κολλαριστό πουκαμισάκι και σινιέ κουστούμι -με ή χωρίς γραβάτα.
Υ.Γ. Ο κύριος της φωτογραφίας καμία σχέση δεν έχει με όσους αναφέρονται πιο πάνω. Ενδεχομένως να είναι ο καλός που αναφέρεται στον τίτλο αλλά πουθενά μέσα στο κείμενο.
