«Αν δεν δουλεύεις σκληρά, αν δεν χάνεις τον ύπνο σου, καλύτερα κάνε κάτι άλλο»

Μια ζωή στο «δήθεν». Μια ζωή ονειρεύεται το Κολωνάκι χωρίς να μπορεί να δει την κρυμμένη ομορφιά του Μπύθουλα. Αυτό θυμόμουνα από την τηλεοπτική σειρά της «Μαντάμ Σουσού» αλλά για κάποιον λόγο, μέσα στη ματαιοδοξία της και την ανεξήγητη και ανεκδιήγητη μεγαλομανία της, η Σουσού ήταν αρκετά συμπαθής στο κοινό. Ίσως γιατί όλο αυτό το βιώναμε στο πολύ extreme του, ενώ ακριβώς δίπλα μας βλέπαμε παρόμοιες συμπεριφορές, χωρίς την προστασία του «γυαλιού» όμως. Εξ ου και η Σουσού έγινε καρικατούρα!

 


Article featured image
Article featured image

Η Άννα Γιαγκιώζη κλήθηκε προ λίγων ημερών να φέρει εις πέρας ένα δύσκολο έργο! Φυσικά, στο θέατρο έχεις να αντιμετωπίσεις μια εντελώς διαφορετική κατάσταση και το σενάριο χρήζει μιας άλλης προσέγγισης, αλλά το να φέρεις ξανά στη ζωή αυτό τον πολύπλοκο χαρακτήρα είναι από μόνο του πρόκληση. Τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο. Οι κριτικές από όλους όσοι είδαν την Σουσού σε Παλλάς και Ριάλτο ήταν εξαιρετικές.

Κάπου μεταξύ των παραστάσεων της «Μαντάμ Σουσού», η City Free Press έκανε μια κουβέντα μαζί της, αφού κι εμείς θέλαμε να δούμε με τα δικά της μάτια τη σπουδαία αυτή «Μαντάμ» και όχι μόνο.

 

Ποια τα δικά σου βιώματα με αυτό το διαχρονικό έργο. Τι θυμάσαι απ’ αυτό;

Ήμουν 5 χρονών περίπου όταν ξεκίνησε να προβάλλεται το σίριαλ. Όλη η οικογένεια στο καθιστικό να το βλέπει, να γελάει να συγκινείται. Εγώ μικρή δεν μπορούσα να αντιληφθώ το μεγαλείο αυτού του έργου. Θυμάμαι εικόνες, ατάκες, τη Σουσού μια κοκέτα,  τον Παναγιωτάκη τον ψαρά, τον Λεό τον μπάτλερ. Μετά όλοι μας χρησιμοποιούσαμε ατάκες και παρομοιάζαμε ανθρώπους που ξέραμε με χαρακτήρες του Έργου. Τώρα, 25 και χρόνια μετά βρέθηκε το έργο,  το μυθιστόρημα και το θεατρικό στα χέρια μου. Τι να πω... Προσπάθησα να καταλάβω τον ρόλο αυτό. Πιο ώριμη πια. Με συγκινεί. Με τρομάζει. Με γοητεύει. Ρόλος ζωής.

 



Το γεγονός πως αυτή η περσόνα έχει ταυτιστεί με την ερμηνεία της Άννας Παναγιωτοπούλου είναι εμπόδιο ή πρόκληση;

Η κυρία Παναγιωτοπούλου έχει ταυτιστεί με το σήριαλ. Νομίζω πως το θέατρο δεν μπορεί να συγκριθεί με μια τηλεοπτική σειρά. Στην αρχή, η αλήθεια είναι πως το σκεφτόμουνα. Μετά όμως σκέφτηκα, κάθε Μήδεια που βλέπουμε τη συγκρίνουμε με εκείνη της Παξινού και θέλουμε να την βλέπουμε μόνο από αυτήν; Τα έργα υπάρχουν για να αποκτούν νέα πνοή κάθε φορά που ανεβαίνουν. Δεν πρέπει ποτέ να μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία. Το θέατρο είναι ζωντανός οργανισμός, αποτελείται από ανθρώπους με τη δική τους ιδιοσυγκρασία, δικό τους σώμα, δική τους ψυχή και ο κάθε ένας μπορεί να δώσει τη δική του ερμηνεία στον κάθε ρόλο.

Με ποια στοιχεία του χαρακτήρα της Μαντάμ Σουσού μπορείς να ταυτιστείς και ποιο είναι για σένα το πιο... ενοχλητικό.

Η κυκλοθυμία της.

Σε ποια σημεία του έργου μπορείς να εντοπίσεις ομοιότητες με την σημερινή πραγματικότητα;

Σε όλα. Από την εποχή που γράφτηκε. Τότε μεταπολεμική, τώρα έχουμε παγκόσμιο πόλεμο, με κόσμο να πεθαίνει από την πείνα ενώ κάποιοι τρώνε με χρυσά κουτάλια. Στην δηθενιά των κυρίων του Κολωνακίου με τις σουσουράδες που βλέπουμε καθημερινά στα σπα, αγνοώντας το τι συμβαίνει γύρω τους. Στους απατεώνες που εκμεταλλεύονται τα όνειρα ανθρώπων φτωχών παίρνοντας από αυτούς ότι έχουν και δεν έχουν για να τους βάλουν σε μια βάρκα για να πνιγούν πριν φτάσουν στην Ιθάκη τους...

Και το ηθικό δίδαγμα από την ιστορία της;

Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα.


Επέλεξε συνειδητά το επάγγελμα/λειτούργημα του ηθοποιού και γνώριζε πως, αν δεν δουλέψεις σκληρά, αν δεν χάσεις τον ύπνο σου, αν δεν διαβάσεις, αν δεν απαρνηθείς χαρές δεδομένες για τους άλλους, καλύτερα κάνε κάτι άλλο.




Μπύθουλας ή Κολωνάκι;

Τον καθένα ότι τον ευχαριστεί. Εγώ, του Μπύθουλα είμαι.

Πάμε λίγο σ’ εσένα. Ποια συνεργασία και ποιος ρόλος υπήρξε για σένα καθοριστικός, σταθμός;

Οι συνεργασίες με τον δάσκαλό μου Γιώργου Αρμένη στον οποίο χρωστάω πολλά, με τον Χρίστο Σιόπαχα στον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο, με τον Γιάννη Ρήγα στο ΚΘΒΕ, με τον Νεοκλή Νεοκλεους στον «Ιππόλυτο» και τώρα με τον Αντρέα Αραούζο και την «Σουσού» μας.


Δεν είναι ένα επάγγελμα που φτάνει σε κορεσμό. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να δουλεύουμε όλοι ταυτόχρονα.


Υπήρξε στιγμή που είπες «τα παρατάω όλα» και στιγμή που είπες «κανω την καλύτερη δουλειά στον κόσμο»;

Το λέω στην αρχή κάθε δουλειάς και στο τέλος της. Έτσι είναι η δουλειά μας. Μας τρώει τα σωθικά και μετά μας δίνει απλόχερα ηδονή και ευχαρίστηση.

Τι θα συμβούλευες έναν νέο ηθοποιό;

Τώρα τελευταία βλέπω νέα παιδιά που τους ελκύει η δημοσιότητα, η αναγνώριση και νομίζουν πως αυτό που κάνουμε είναι απλό. Ζούμε την εποχή του ριάλιτι όπου παραμυθιάζουμε τους νέους πως γινόμαστε αστέρια σε 4 μήνες. Η συμβουλή μου είναι, επέλεξε συνειδητά αυτό το επάγγελμα/λειτούργημα, και γνώριζε πως αν δεν δουλέψεις σκληρά, αν δεν χάσεις τον ύπνο σου, αν δεν διαβάσεις, αν δεν απαρνηθείς χαρές δεδομένες για τους άλλους, καλύτερα κάνε κάτι άλλο. Μην παραμυθιαστείς από διάττοντες αστέρες... Όσο για ζήτηση και προσφορά, ποτέ δεν μπορεί να υπάρξουν αρκετοί καλλιτέχνες. Δεν είναι ένα επάγγελμα που φτάνει σε κορεσμό. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να δουλεύουμε όλοι ταυτόχρονα. Άλλοι χτίζονται για τις εκάστοτε παραγωγές και άλλοι όχι.

 



Τι χρειάζεται κανείς για να ξεχωρίσει. Παίζει ρόλο η τύχη, ο σωστός άνθρωπος στη σωστή στιγμή;

Όλα όσα λες, αλλά πρωτίστως, να είσαι καλός σε αυτό που κάνεις και να ‘σαι σκυλί στη δουλειά σου.

Ηθοποιός σημαίνει...

Φως, νερό, τηλέφωνο απλήρωτο... Πλάκα κάνω... Αν και η αλήθεια είναι πως δεν έχω καταφέρει να το περιγράψω καλύτερα από τον Χατζιδάκι.

Μετά την «Σουσού»; Τι να περιμένουμε;

Παιδικό, την «Σταχτοπούτα», για την περίοδο των Χριστουγέννων.

 

Η Άννα Γιαγκιώζη από 5 Δεκεμβρίου θα υποδύεται την κακιά μητριά (όπως και την καλή νεράιδα!), στη νέα παράσταση της Alpha Square, «Σταχτοπούτα», που αναμφισβήτητα αποτελεί ένα από τα πλέον αγαπημένα παραμύθια μικρών και μεγάλων.

 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ