Μάλλον πορτοφόλι έχει αλλά δεν ήταν στη τσέπη του, εκεί που το έβαλε πριν μπει στο αυτοκίνητο. Και είναι σίγουρος πως το έβαλε στη τσέπη του γιατί μόλις είχε πληρώσει το καθαριστήριο. Κόπηκαν τα πόδια του γιατί εκτός του ότι η βενζίνη δεν πληρώνεται με αγάπη, το πορτοφόλι ήταν δώρο της γυναίκας του -η οποία δεν παραλείπει σε κάθε ευκαιρία να αναφέρει πόσο γουστόζικο και ακριβό είναι. Τόσο το πορτοφόλι, όσο και το περιεχόμενό του έπρεπε να βρεθεί επειγόντως. Πιστωτικές κάρτες, ταυτότητα και το ευτελές ποσό των 820 ευρώ έπρεπε να επιστρέψουν στον ιδιοκτήτη τους πάραυτα. Και ναι, ήξερε πόσα χρήματα είχε γιατί με τα μετρημένα 820 ευρώ θα πλήρωνε τον προμηθευτή που ήδη ήταν στο δρόμο για το ραντεβού τους.

Δηλαδή πόσο σκατά μπορεί να είναι η μέρα του; Πόσο όμως; Άντε και τον αφήνει ο βενζινάς να φύγει -πράγμα απίθανο γιατί του είπε «γέμισ’το αδερφέ» και το «γέμιστο» σε αυτό το αμάξι είναι γύρω στο κατοστάρικο- τον προμηθευτή του με τι θα τον πληρώσει; Με το κοστούμι που κρέμεται στο πίσω κάθισμα; Κοίτα γκαντεμιά!

Κατά τα άλλα το ζώδιό του έλεγε πως η μέρα του είναι 5στερη. Χμ, πεντάστερο κυπριακό μπορεί. Πεντάστερο ιντερνασιονέλ όμως, σίγουρα όχι. Κάλα, γιατί δεν τα διευκρινίζουν αυτά οέο;

Πέρασε όλη την ημέρα να καταριέται αυτόν που τα βρήκε. Αυτόν που είναι σίγουρος ότι τα έφαγε και αυτόν που πίνει στην υγειά του μαλάκα. «Σε γιατρούς να τα φάει ο πεζβέγκης». «Να μου πάρουν εμένα λεφτά; εμένα ολάν;». Βέβαια κανένας δεν τα πήρε, μόνος του τα «έδωσε», χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει πως δεν όφειλαν να του τα επιστρέψουν. Αυτός σίγουρα δεν θα τα επέστρεφε αν τα έβρισκε στο διάβα του, αλλά αυτή είναι άλλη κουβέντα. Τα δικά του, όποιος κι αν τα έβρισκε, θα έπρεπε να τα επιστρέψει. Αφού είναι δικά ΤΟΥ, τι δεν καταλαβαίνεις ολάν;

Το βράδυ ήταν μια ωδή στην κατάρα, στα νεύρα και στην κλάψα. Μέχρι και η γυναίκα του τον βαρέθηκε και δεν είπε κουβέντα για το πορτοφόλι. Απλά ορκίστηκε πως το επόμενο δώρο που θα του κάνει θα είναι από τα Wallmart και πολύ του είναι.

Το πρωί ένα τηλεφώνημα τον ξύπνησε στις 7:30.

«Καλημέρα σας ο κύριος Τρύπια Παντελόνια; Μήπως χάσατε κάτι; Σταματήστε να ψάχνετε και να καταριέστε. Το πορτοφόλι σας το βρήκε η οικιακή μου βοηθός και μου το παρέδωσε. Παράστε όποτε μπορείτε να το πάρετε. Ενδεχομένως να χρειάζεστε τη πιστωτική, την ταυτότητα και τα 820 ευρώ. Ωραίο πορτοφόλι παρεμπιπτόντως, η γυναίκα σας έχει εξαιρετικό γούστο. Αν μπορείτε να έρθετε μέχρι τις 11 γιατί πρέπει να πάω την οικιακή μου βοηθό στο αεροδρόμιο, ναι, αυτή που βρήκε το πορτοφόλι σας και το παρέδωσε. Βλέπετε επιστρέφει στις Φιλιππίνες. Ναι, σε αυτές που με τα 820 ευρώ σου, αγοράζει σπίτι».

Εννοείται πως πήγε. Εννοείται πως η ευγενέστατη κοπέλα δεν σκέφτηκε επουδενί να το κρατήσει παρόλο που πέταγε για άλλη γη άλλα μέρη. Εννοείται πως ούτε η «μάνταμ» της σκέφτηκε να το κρατήσει παρόλο που 820 ευρώ ευκαταφρόνητο ποσό δεν το λες. Αξιοπρεπέστατες κυρίες και οι δύο, όχι σαν κι αυτές που μετρούν την αξιοπρέπεια με τρίχες. Από τις άλλες, τις νορμάλ, αυτές που έχουν συναίσθηση... και νου... και επίπεδο. Από αυτές που χαίρεσαι να δείχνεις και όχι να ντρέπεσαι να φτύσεις.

Με αυτά κι αυτά, το πνεύμα των Χριστουγέννων έφτασε στη χώρα που οι γυναίκες μετρούν την αξιοπρέπεια με τρίχες, οι μάγκες κρύβονται πίσω από την ασυλία που τους παραχωρεί ο ίδιος νομοθέτης που δεν σέβονται και οι εισαγγελείς παραχωρούν τα καθήκοντά τους στο facebook. Ότι να ‘ναι φίλε μου!

Η ιστορία είναι αληθινή και διαδραματίστηκε στη Λεμεσό.

Την ανεύρεση του πορτοφολιού γιορτάσαμε με φανουρόπιτα -την οποία έφτιαξε η όμορφη σύζυγος με το εκλεπτυσμένο γούστο- και ουχί αμπελοπούλια, αυτά τα κρατάμε για τα Χριστούγεννα!