Μίλα μου
«Άμα θες να ερωτευτείς, ερωτεύεσαι»
«Θα θέλαμε να έχουμε τον δικό μας μάνατζερ, τον δικό μας ηχολήπτη, τη δίκη μας διατροφολόγο και να γίνουμε τόσο διάσημοι που να χάσουμε τα μυαλά μας».
Προς το παρόν δεν θέτουν μεγαλεπήβολους στόχους οι Sandy Brour, μα αν έβαζαν, θα ήταν κάπως έτσι, όπως το περιγράφει η Χαριτίνη Κυριάκου, συνθέτρια, στιχουργός και κιθαρίστρια της μπάντας.
Προφανώς και αστειεύεται, ενώ στο αμέσως επόμενο λεπτό βάζει τα πράγματα στη θέση τους, και μου λέει γιατί πραγματικά φτιάχνουν μουσική, γιατί τραγουδάνε. «Γιατί “η ζωή είναι μικρή για να ‘ναι θλιβερή” και η μουσική μάς φέρνει κοντά και μας γιατρεύει τον πόνο που όλοι έχουμε λίγο-πολύ».
Με την Χαριτίνη μιλήσαμε με αφορμή την παρουσίαση του πρώτου δίσκου τους με τίτλο «Οι Sandy Brour», η οποία θα πραγματοποιηθεί στο καφενείο Πρόζακ, στις 7 Μαΐου.
Υπάρχετε ως μπάντα εδώ και μια τετραετία. Τι έγινε φέτος και νοιώσατε ότι ωρίμασαν οι συνθήκες να παρουσιάσετε τον πρώτο δίσκο σας;
Αυτό ακριβώς. Ωρίμασαν οι συνθήκες. Και εμείς. Χρειάζονται κάποια χρόνια για να δέσει μια μπάντα.
Μόνο τα 5 τραγούδια σου που μπήκαν τελικά στο δίσκο έγραψες μέσα σε αυτό το διάστημα;
Έγραψα και άλλα μα δεν ήταν έτοιμα και προβαρισμένα για να ηχογραφηθούν εκείνη την περίοδο που μπήκαμε στο στούντιο.
Η μουσική μας είναι ανατολικό bolero, ατμοσφαιρικό latin... ερωτική και θεατρική συνάμα.
Η Χαριτίνη σε μια από τις εμφανίσεις στο Πρόζακ
Και με πιο κριτήριο έγινε η επιλογή των δύο που διασκευάσατε;
Με το κριτήριο ό,τι, οι ενορχηστρώσεις απείχαν πολύ από το original τραγούδι.
Πως θα χαρακτήριζες τη μουσική σας;
Ανατολικό bolero, ατμοσφαιρικό latin... ερωτική και θεατρική συνάμα.
Λέτε σε ένα πρόσφατο σημείωμά σας: Είναι το σχήμα που θα σε ταξιδέψει σε εποχές που έζησαν και ερωτεύτηκαν, οι γονείς και οι παππούδες μας. Πόσο διαφέρει εκείνη η εποχή σε σχέση με την τωρινή; Πόσο λιγότερο ή περισσότερο ζούμε και πόσο λιγότερο ή περισσότερο ερωτευόμαστε;
Δεν απέχει και πολύ… μόνο ολόκληρα σύμπαντα (γέλια). Άλλες εποχές, άλλες διαστάσεις. Όσο τυχεροί και άτυχοι ήταν οι γονείς μας έτσι και εμείς. Άμα θες να ερωτευτείς, ερωτεύεσαι. Αν θες να ζήσεις δεν καταπιέζεσαι αν θυμάσαι πως μια ζωή την έχουμε. Προβλήματα τέτοια υπήρχαν και θα υπάρχουν σε όλες τις εποχές, όμως, για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, για αυτούς που θέλουν να ερωτεύονται, οι Sandy Brour είναι εδώ.
Θα πάμε όλοι μαζί να κολυμπήσουμε στα λουτρά της Αφροδίτης. Αυτό είναι το επόμενο βήμα για τη μπάντα.
Αν δεν βρίσκονταν στην Κύπρο του 2016 οι Sandy Brour, που και πότε θα μπορούσαν να είναι; Επίσης, που θα προτιμούσατε εσείς οι ίδιοι να είσαστε;
Ωραία ερώτηση. Λοιπόν… σε μια μικρή μπουάτ* στην Πλάκα, κάτω από την Ακρόπολη, δεκαετία του 60΄. Για το παρόν, θα μας άρεσε να ήμασταν κάπου στην Ελλάδα, κοντά σε θάλασσα...
[*Οι Μπουάτ ήταν μικρές σαν κουτιά και σέρβιραν φτηνά ποτά σε πολύ χαμηλή τιμή (στη Ρουλότα σέρβιραν και τραχανά), με χαμηλό φωτισμό, χαμηλά καθίσματα (πάγκοι ή σκαμνάκια, συχνά φλοκάτες και μαξιλάρια στο πάτωμα), χαμηλό παρεΐστικο ήχο χωρίς ενισχυτές. Στους τοίχους καλλιτεχνική εικονογράφηση. Η λιτότητα σε όλο της το μεγαλείο, με μεγάλο περίσσευμα διάθεσης για συνεύρεση και τραγούδι (πηγή)].
Τι αγαπάτε στην Κύπρο;
Το φως και την θάλασσα.
Τι δεν αγαπάτε στην Κύπρο;
Την οδήγηση.
Τι θα γίνει τη βραδιά της παρουσίασης στο Πρόζακ;
Πολλά και διάφορα. Κάθε λίγο θα γίνεται και κάτι άλλο. Καταρχάς, θα υπάρχει μουσική υπόκρουση από επιλογές της Άννης Δαμιανού. Θα παίξουμε ζωντανά και κάποια από τα κομμάτια του δίσκου, μέσα-έξω στο Πρόζακ. Θα έχουμε και την τιμή και τη χαρά να έχουμε μαζί μας τον βιολιστή μας Κώστα Λώλο που θα έρθει ειδικά για να χαρούμε όλοι μαζί. Θα μας παρουσιάσει η γλυκιά μας Κλέλια Πετρίδου η οποία τραγουδούσε στη μπουάτ «Απανεμιά» που ήταν η πρώτη αληθινή μπουάτ που υπήρξε στην Κύπρο μέχρι στο 1985. Η Αριάνα Άλφα θα κάνει κάποια περφόρμανς στον χώρο με βάση τα τραγούδια του δίσκου. Ξεκινάμε στις 7 και πάμε μέχρι αργά...κοπιάστε!
Άμα θες να ερωτευτείς, ερωτεύεσαι. Αν θες να ζήσεις δεν καταπιέζεσαι αν θυμάσαι πως μια ζωή την έχουμε. Για αυτούς που θέλουν να ερωτεύονται, οι Sandy Brour είναι εδώ.
Και ποιο είναι το επόμενο βήμα για τη μπάντα;
Να πάμε όλοι μαζί να κολυμπήσουμε στα λουτρά της Αφροδίτης!
Το καλοκαίρι, τι θα κάνετε;
Θα παίξουμε σε διάφορα φεστιβάλ, ένα από αυτά είναι ο «Φέγγαρος».
Μήπως έχετε και κανένα μεγαλεπήβολο στόχο;
Ναι, να έχουμε το δικό μας μάνατζερ, το δικό μας ηχολήπτη, τη δίκη μας διατροφολόγο και να γίνουμε τόσο διάσημοι που να χάσουμε τα μυαλά μας (γέλια). Δεν ξέρω, δεν βάζουμε μεγάλους στόχους προς το παρόν... μα σίγουρα το να παίζαμε σε Ελλάδα και εξωτερικό θα μας χαροποιούσε.
Γιατί φτιάχνετε μουσική, γιατί τραγουδάτε;
Γιατί «η ζωή είναι μικρή για να ‘ναι θλιβερή» και η μουσική μάς φέρνει κοντά και μας γιατρεύει τον πόνο που όλοι έχουμε λίγο-πολύ.