12 πράγματα που ίσως δεν γνωρίζεις για τον εθνικό ποιητή της Κύπρου

Ένα διασκεδαστικό (μα και χρήσιμο) pot-pourri με άγνωστες πληροφορίες για το εργοβιογραφικό πορτρέτο του Βασίλη Μιχαηλίδη.

 


Article featured image
Article featured image

Το 2017 είναι έτος Βασίλη Μιχαηλίδη, αφού συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον θάνατο του σημαντικότερου ίσως ποιητή της κυπριακής λογοτεχνίας, και ο φιλόλογος Δρ. Κυριάκος Ιωάννου έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση με πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του εθνικού μας ποιητή, με τις περισσότερες από αυτές να είναι εντελώς άγνωστες στο ευρύ κοινό.



Πιο κάτω 12 πράγματα που ίσως δεν γνωρίζεις για τον Βασίλη Μιχαηλίδη:

 

1.     Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Β. Μιχαηλίδης γεννήθηκε ανάμεσα στα χρόνια 1849-1853. Η σύγχρονη έρευνα όμως τοποθετεί τη γέννησή του στο 1849, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα πιστοποιητικά γέννησης του ποιητή, τα οποία απόκεινται στο αρχείο του Αντώνη Κ. Ιντιάνου στη Λευκωσία (το ένα από αυτά σώζεται και στο αρχείο του Αιμίλιου Χουρμούζιου στην Αθήνα).

2. Ο πατέρας του ήταν ο Χατζημιχαήλ Χαραλάμπους και η μητέρα του, η οποία πέθανε πρόωρα, η Αννέττα του Κονόμου. Ο ποιητής ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας. Δεν γνωρίζουμε πότε, και για ποιους λόγους, άρχισε να χρησιμοποιεί το επώνυμο «Μιχαηλίδης».

3. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Λευκωσία, γνωρίστηκε με τον γνωστό ποιητή Γεώργιο Βιζυηνό. Οι δύο ποιητές συναγωνίζονταν στη σύνθεση ποιημάτων.

4. Σύμφωνα με μαρτυρία απογόνου του, ο ποιητής, όταν διέμενε στη Λάρνακα, φημολογείται ότι είχε ερωτική σχέση με τη μητέρα του γνωστού ποιητή Δημήτρη Λιπέρτη, την Κοκονού Μοδινού.

5. Σύμφωνα με την ίδια μαρτυρία, ο ποιητής είχε αποκτήσει νόθο γιο. Ο ίδιος αποκαλούσε το παιδί του Σαλισβουρή.

6. Κατετάγη εθελοντής στον ελληνικό στρατό και πολέμησε στη μάχη της Μακρινίτσας. Στη συνέχεια, το 1878, εγκαταστάθηκε στη Λεμεσό. Στην πόλη αυτήν ο ποιητής ερωτεύτηκε την Ευτέρπη Μιχαηλίδου, μετέπειτα σύζυγο του Σπύρου Αραούζου και γιαγιά του Σπύρου Κυπριανού, πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ωστόσο, συγκλίνουσες ενδείξεις οδηγούν στην υπόθεση ότι ο έρωτας αυτός έμεινε ανανταπόδοτος.

7. Όταν εργαζόταν ως επιστάτης στο Νοσοκομείο της Λεμεσού, τον επισκέφθηκε από τη Λάρνακα ο ποιητής Δ. Λιπέρτης. Ο Β. Μιχαηλίδης τού πρόσφερε ένα ποτήρι κρασί. Τότε ανάμεσα στους δύο ποιητές διημείφθη η εξής στιχομυθία:

- Πκιε να πκιούμεν, τζ’ ο Θεός να πλερώσει, Δημητράκη μου. 

- Ευχαριστώ, Βασίλη. Δεν πίννω. 

- Πκιε, Δημητράκη μου, πκιε τζ’ άησ’ τα μασκαραλλίκκια. 

- Μα ευχαριστώ, Βασίλη, δεν πίννω. 

- Αν στενοχωρκέσαι ’πού μέναν, βάλε κόσσινον.

- Ποττέ να στενοχωρηθώ ’πού σέναν; Ούτε λόγος. Δεν πίννω. 

- Στην Σκάλαν πίννεις έναν καρατέλλον τζαι ’δά μέσα κάμνεις τον άγιον. 

- Πκοιος σου το είπεν πως πίννω στην Σκάλαν;

Όταν ο Β. Μιχαηλίδης τού ανέφερε ότι την πληροφορία αυτή του την είχε δώσει ο Γ. Βοντιτσιάνος, οι δυο ποιητές ξέσπασαν στα γέλια.

8. Είχε τόσο ταλέντο στη ζωγραφική, ώστε, καθώς λέγεται, κάποτε ζωγράφισε ένα πιάτο με τηγανητά αβγά, τα έβαλε σε πραγματικό πιάτο και τα παρουσίασε στον θείο του, και μητροπολίτη Κιτίου, Κυπριανό. Ο μητροπολίτης, ο οποίος νόμισε ότι ήταν πραγματικά αβγά, προσπάθησε να τα πιάσει με το πιρούνι.

9. Κάποτε, στη Λεμεσό, ο Β. Μιχαηλίδης και οι φίλοι του κάθονταν σ’ ένα τραπέζι κάποιου κέντρου και έπιναν μαζί με μερικές Γερμανίδες καλλιτέχνιδες. Όμως μία από τις Γερμανίδες αυτές σήκωσε το ποτήρι της και ευχήθηκε εις υγείαν στο απέναντι τραπέζι. Η παρέα του Β. Μιχαηλίδη θεώρησε προσβλητική την ενέργεια αυτή. Τότε ο ποιητής, τον οποίον παρακίνησαν να πει κάτι, εκφώνησε το εξής δίστιχο: 

«Όπκοιος μαζίν μας κάθεται, τζ’ αλλού κάμνει εβίβα,

στον ________ του ______________, βατίν τζαι παλαμία».

10. Σήμερα δεν υπάρχει μια αξιοσύστατη συγκεντρωτική έκδοση του έργο του. Στις έως τώρα εκδόσεις των ποιητικών «Απάντων» του παραδίδονται μέχρι και 153 ποιήματα. Ωστόσο, νεότερες έρευνες έχουν δείξει ότι τα γνωστά ποιήματα του Β. Μιχαηλίδη είναι περισσότερα από 200.

11. Ο στ. 180 από το γνωστό ποίημα «Η 9η Ιουλίου του 1821…» είναι: «Η ρωμιοσύνη εννά χαθεί ΟΝΤΕΣ [και όχι “όντας”] ο κόσμος λείψει»· περισσότερα για το θέμα αυτό βλ. εδώ

12. Στον στ. 481 από την «9η Ιουλίου…» το όνομα «Κκιόρογλους» πρέπει να αντικατασταθεί με το όνομα «Κάρκογλους». Με τον τρόπο αυτόν αποκαθίστανται τα νοηματικά συμφραζόμενα ενός μεγάλου μέρους του ποιήματος· περισσότερα για το θέμα αυτό βλ. εδώ


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ