Η Σωτηρούλα Περικλέους είναι μητέρα παιδιού με αυτισμό. Μια μητέρα που από την πρώτη στιγμή που γέννησε το παιδί της, ένιωθε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Μόνο που οι γιατροί την διαβεβαίωναν για το αντίθετο.
«Το παιδί είναι καλά, δεν έχει τίποτα», αυτό της έλεγαν για να την καθησυχάσουν. Αυτή όμως το έβλεπε, το ένιωθε, κάτι δεν ήταν όπως έπρεπε. Σήμερα, 2 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού, η Σωτηρούλα Περικλέους γράφει ένα γράμμα στον 12χρονο γιο της και του εξηγεί όλα αυτά που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια.
Του εξηγεί πως πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα με γιατρούς οι οποίοι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα σημάδια του αυτισμού, δεν γνωρίζουν ποια είναι και απλά δεν αντιλαμβάνονται αν υπάρχει πρόβλημα ή όχι.
«Αγόρι μου! Είσαι ήδη δώδεκα χρονών. Κάποτε κάθομαι και σκέφτομαι "πώς πέρασαν τα χρόνια, πώς αρχίσαμε…".
Θυμάμαι τη μέρα της γέννησής σου! Τι περιπέτεια κι αυτή. Ώρες ολόκληρες να περιμένω και να περιμένω. Να γεννιέσαι και να μην ακούω το κλάμα σου. ‘Κακό σημάδι;’ ρωτάω τον γιατρό. ‘Όλα καλά’ μου λέει, ‘θα κλάψει’.
Και μετά από ώρα ακούω το κλάμα σου. Ανησυχώ! Μιλώ στον παιδίατρό σου συχνά, για τα σημάδια που βλέπω. Του λέω ότι κάτι δεν πάει καλά. ‘Όλα καλά’ μου λέει. Και οι μήνες περνούν κι εγώ περιμένω να μου χαμογελάσεις, να μου κάνεις χαρούλες… Τίποτα.
Αποφασίζω να μιλήσω σοβαρά με τον γιατρό. Αυτός επιμένει ‘Κυρία μου, εσύ έχεις εμμονές. Το μικρό είναι μια χαρά’. Και ο καιρός περνά, χωρίς να βλέπω κάτι ενθαρρυντικό.
Σου μιλώ. Προσπαθώ να κάνω παιχνίδι μαζί σου, αλλά καμία ανταπόκριση. Είσαι ήδη 8 μηνών και συμπεριφέρεσαι λες και γεννήθηκες χθες. Αμέσως παίρνω δραστικά μέτρα. Αλλάζω γιατρό.
Σε βλέπει και μου λέει ‘Κυρία μου, δεν βλέπεις ότι το παιδί σου δεν έχει φυσιολογική συμπεριφορά;’. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που είπα στον εαυτό μου ‘Μας περιμένουν δυσκολίες, αλλά δεν θα τα βάλω κάτω’.
Περάσαμε πολλά αγόρι μου. Εξετάσεις, γιατρούς, μαθήματα. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε τα περίεργα βλέμματα των ανθρώπων και τις ερωτήσεις τους. Αλλά τα καταφέραμε…
Η μητέρα σου».
*Φωτογραφία: Ο Timothy Archibald, φωτογραφίζει τον αυτιστικό γιό του σε μια προσπάθεια κατανόησης του κόσμου του.
