Η Μαρίνα Φιλιππίδου Θεοχάρους μιλά στη CITY για το νέο επαγγελματικό βήμα της

Είναι παρουσιάστρια, ραδιοφωνική παραγωγός, ενώ το τελευταίο διάστημα την είδαμε επίσης σε ρόλο ηθοποιού.

 


Article featured image
Article featured image

Ο λόγος για τη Μαρίνα Φιλιππίδου Θεοχάρους, η οποία πρόσφατα ανέβηκε στο σανίδι για πρώτη φορά. Με αφορμή το νέο επαγγελματικό βήμα της, κάναμε μια σύντομη αλλά ουσιαστική κουβέντα μαζί της.

Συγκεκριμένα, πρωταγωνιστεί στο μιούζικαλ «Σταχτοπούτα και το σπαθί των ευχών», μια ιδιαίτερη, φρέσκια, μοντέρνα ελληνική διασκευή, σε σκηνοθεσία του Νεοκλή Νεοκλέους, βασισμένη στο γνωστό παραμύθι της Σταχοπούτας.

Η Μαρίνα υποδύεται την καλή φίλη της Σταχτοπούτας, τη Χρυσή, η οποία είναι ταυτόχρονα και η καλή της νεράιδα.

 

Πώς προέκυψε η πρόταση;

Ήταν μέσα στον Αύγουστο, βράδυ Παρασκευής, όταν η Αντιγόνη Τασουρή με πήρε τηλέφωνο, μου μίλησε για το καινούριο της πρότζεκτ, και μου πρότεινε να συμμετάσχω σ’ αυτό. Με την Αντιγόνη είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν, σε τηλεοπτικές δουλειές, ωστόσο το πρώτο κλικ γι’ αυτή τη συνεργασία τής έγινε, όπως μου ομολόγησε, ένα μήνα νωρίτερα, όταν είχε παρακολουθήσει μια μουσική παράσταση που ανεβάσαμε στο Αρχαίο Ωδείο Πάφου, με ερμηνευτή τον Γιώργο Περρή κι εμένα στην αφήγηση. Η πρότασή της με βρήκε διστακτική έως αρνητική αρχικά, καθότι δεν είμαι επαγγελματίας ηθοποιός, τραγουδίστρια ή χορεύτρια, ιδιότητες που προϋποθέτει η συμμετοχή σε μιούζικαλ. Έπειτα από αρκετή σκέψη, προβληματισμό και συζητήσεις με την οικογένεια και τους φίλους μου, οι αντιστάσεις έπεσαν και είπα το «ναι»! Σήμερα, μπορώ να πω πως ήταν από τις πιο σωστές αποφάσεις που έχω πάρει ποτέ, και σε αυτό μεγάλο ρόλο έπαιξε το ότι επρόκειτο να δουλέψω με την Αντιγόνη και τον Νεοκλή, τα ονόματα των οποίων είναι συνώνυμα με τον επαγγελματισμό και την επιτυχία, συν ότι πρόκειται για δύο ανθρώπους τους οποίους θαυμάζω κι εκτιμώ ιδιαίτερα. Είμαι, λοιπόν, ευτυχισμένη που η αγάπη μου για το θέατρο απεδείχθη πιο δυνατή από τους φόβους μου, υπερνίκησε τις επιφυλάξεις μου και με έφερε σ’ αυτό που κάνω σήμερα.

 

Ποιος είναι ο δικός σου ρόλος;

Υποδύομαι την καλή φίλη της Μαρίας/Σταχτοπούτας, τη Χρυσή, η οποία είναι ταυτόχρονα και η καλή της νεράιδα. Αυτή τη δεύτερη ιδιότητά της τη γνωρίζουν μόνο οι θεατές, καθώς στις μισές σκηνές του έργου η Χρυσή είναι ορατή μόνο στο κοινό και αόρατη στους υπόλοιπους ήρωες του παραμυθιού. Μ’ αυτό τον τρόπο έχει τη δυνατότητα να κινεί τα νήματα έτσι ώστε να οδηγηθεί το έργο στην επιθυμητή κατάληξη.

 

 

Πριν από αυτό, συμμετείχες ποτέ σε οποιαδήποτε άλλη παράσταση;

Ναι βέβαια, στο σχολείο! (γέλια)

 

Δεν είσαι ηθοποιός, σωστά;

Τώρα που πήρα το χρίσμα από τον εξαιρετικό σκηνοθέτη μας (Νεοκλή Νεοκλέους) σκέφτομαι σοβαρά να γίνω και στα χαρτιά. Έτσι κι αλλιώς αυτό ήθελα να κάνω από τη μέρα που άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο, αυτό υποδείκνυαν και οι δάσκαλοι αλλά και οι φίλοι στους γονείς μου, οι οποίοι ωστόσο είχαν διαφορετική άποψη (και μπορώ να καταλάβω τους λόγους).

 

Τι προετοιμασία έκανες για την παράσταση, εκτός από τις πρόβες με την ομάδα;

Καμία επιπλέον. Συνέχισα κανονικά τα μαθήματα μου στο μπαλέτο και την άσκηση στο πιλάτες, όπως ακριβώς κάνω τα τελευταία πέντε χρόνια. Υποκριτικά και φωνητικά τίποτα παραπάνω από το να ακολουθώ τις οδηγίες του σκηνοθέτη μας (Νεοκλής Νεοκλέους), της χορογράφου μας (Αντιγόνη Τασουρή) και της μαέστρου μας (Χριστίνα Αργύρη).

 

 

Θεωρείς πως υπάρχει ιδανική συνταγή για ένα επιτυχημένο μιούζικαλ;

Πιστεύω πως, όπως σε όλες τις δουλειές, υπάρχουν κάποια συστατικά που είναι απαραίτητα, όπως επαγγελματισμός, σκληρή δουλειά, ταλαντούχοι συντελεστές, δεμένη ομάδα (σε τυχαία σειρά). Κι επειδή δε χάνω ευκαιρία να μιλώ γι’ αυτή την ομάδα, θέλω να ξαναπώ πόση ευλογημένη αισθάνομαι που υπάρχουμε μαζί μ’ αυτούς τους ανθρώπους, που δουλεύουμε μαζί, που γίναμε καλοί φίλοι όχι μόνο κατά τις ώρες των προβών και των παραστάσεων πια, αλλά και εκτός.

 

Ποιο μιούζικαλ είδες πρόσφατα και σε κατενθουσίασε;

Δε θυμάμαι ποιο ήταν το τελευταίο που είδα, θα σου πω το διαχρονικά αγαπημένο μου… ως ρετρό-ρομαντική, ψηφίζω «Μελωδία της Ευτυχίας»!

 

 

Τι θα αποκομίσει κανείς φεύγοντας από την παράσταση, κατά τη δική σου άποψη;

Η παράσταση βγάζει γέλιο και συγκίνηση ταυτόχρονα, ενώ ο θεατής φεύγει με την ικανοποίηση ότι το καλό και το δίκαιο σε βάθος χρόνου υπερνικούν το κακό. Ο Νεοκλής που έκανε τη διασκευή του έργου κατάφερε με απαράμιλλη μαεστρία να αποδώσει την ιστορία της Σταχτοπούτας αναδεικνύοντας μεν τις δεδομένες δυσκολίες στη ζωή του κοριτσιού όπως τις γνωρίζουμε μέσα από το γνωστό παραμύθι, προσθέτοντας παράλληλα κωμικά στοιχεία σε όλους τους ρόλους. Αυτά ενισχύθηκαν με την υπέροχη τρέλα της Χριστίνας Αργύρη, η οποία μελοποίησε τους στίχους του μοναδικού Σταύρου Σταύρου. Οι εξαιρετικές ερμηνείες όλων των συναδέλφων ήρθαν κι έδεσαν ώστε να βγει ένα αποτέλεσμα που μας κάνει όλους υπερήφανους.



Απευθύνεται μόνο σε παιδιά; Μπορεί ένας ενήλικας να την απολαύσει εξίσου;

Ανεπιφύλακτα λέω ναι, και η πεποίθησή μου βγαίνει μέσα από τα σχόλια του κόσμου που έχει ήδη παρακολουθήσει την παράσταση. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση δε για εμάς είναι που, με το τέλος της παράστασης, τα παιδάκια περιμένουν υπομονετικά στο φουαγιέ του θεάτρου για να φωτογραφηθούν μαζί μας και, δεν είναι λίγοι αυτοί που βγαίνοντας σπεύδουν να κάνουν κράτηση για να επιστρέψουν να ξαναδούν την παράσταση.

 

 

Ποια τα κύρια μηνύματα που στέλνει η παράσταση;

Είναι η σπουδαιότητα της φιλίας, η αξία της αλήθειας, η μαγεία της ευγένειας, η δύναμη του θάρρους!

 

Ποια είναι η αγαπημένη σου ηρωΐδα από τα παιδικά παραμύθια;

Αγαπούσα πολύ την Κάντυ, για την όμορφη ψυχή της, την ευγένεια και την καλοσύνη της, αλλά ταυτόχρονα για τον αυθορμητισμό και την τρέλα της, την αποφασιστικότητα και τον δυναμισμό της.

 

Αυτό το διάστημα με τι άλλο καταπιάνεσαι επαγγελματικά;

Συνεχίζω να εκπέμπω στα ερτζιανά, έχοντας επιστρέψει πίσω στο ραδιόφωνο του Σφαίρα. Μέσα απ’ αυτό, αφενός ασχολούμαι με την άλλη μεγάλη μου αγάπη, τη μουσική, και αφετέρου διατηρώ την επαφή με τον κόσμο, πράγμα το οποίο επίσης μου δίνει ζωή.

 

 

Τι φιλοδοξίες έχεις για το μέλλον;

Όταν κάνω όνειρα εστιάζω στο προσωπικό επίπεδο… αυτό σημαίνει να είναι καλά τόσο τα πλάσματα που αγαπώ (δίποδα και τετράποδα), όσο κι εγώ, να κοιτάζω γύρω μου και να βλέπω περισσότερη αγάπη και λιγότερο πόνο (και το λέω πολύ συνειδητά). Σε επαγγελματικό επίπεδο θέλω να κάνω πράγματα που αγαπώ και μου δίνουν ζωή και δύναμη, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.

 

Μην παραλείψεις να πάρεις έγκαιρα τα εισιτήριά σου για μια από τις 2 παραστάσεις που έρχονται στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών (Σάββατο και Κυριακή, 8 & 9 Δεκεμβρίου).

Μάθε περισσότερα για τις παραστάσεις ΕΔΩ.

 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ