«Υπάρχει μαγεία και απόψε την έζησα»

Τις τελευταίες μέρες, με όλα αυτά που συμβαίνουν, προβληματίζομαι κατά πόσο είμαστε όντως ευαίσθητοι και αν όλο αυτό πηγάζει από την αρετή που ονομάζεται ενσυναίσθηση, ή αν τα ποστ και οι δηλώσεις πηγάζουν απλώς από το γεγονός πως είμαστε ευσυγκίνητοι και το εξωτερικεύουμε στιγμιαία κάθε φορά που βλέπουμε μια συγκλονιστική (ή και σοκαριστική) εικόνα.

 


Article featured image
Article featured image

Αν βοηθάμε έμπρακτα, με κάθε τρόπο, τότε μάλλον ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία. Αν, πάλι, περιοριζόμαστε σε δακρύβρεχτα status χωρίς ουσία καμιά, τότε μάλλον θα πρέπει να μας κοιτάξουμε στα μάτια και να μας ρωτήσουμε τι κάνουμε λάθος.

Πριν λίγες μέρες με πήρε τηλέφωνο η Πέγκυ και μου είπε πως ξεκίνησαν μια προσπάθεια, το #StandByGreece, μου εξήγησε συνοπτικά τι είναι αυτό το πράγμα και μου ανέφερε πως όλα τα λεφτά που θα μαζευτούν θα διανεμηθούν (μέσω του Hope for Children) για την ανακατασκευή σχολείων, πάρκων, παιδικών στεγών κλπ.

Λίγες μέρες μετά, χθες συγκεκριμένα, είδαμε έμπρακτα πώς εξελίχθηκε και πόσο μεγάλωσε αυτή η προσπάθεια.

Τελειώνοντας το μεγάλο event στον Δημοτικό Κήπο, με μια φωτογραφία και ένα συνοδευτικό κείμενο, ένας από τους ανθρώπους που εμπνεύστηκαν αλλά κυρίως δούλεψαν σκληρά για το #StandByGreece και γενικά για την προσπάθεια να μαζευτούν λεφτά για όσους βρίσκονται σε δυσχερή θέση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, η Πέγκυ Σπινέλη, μοιράζεται μαζί μας σκέψεις και συναισθήματα.

Είναι όμορφο να βλέπεις πως η ευαισθησία, η ενσυναίσθηση, η αλληλεγγύη, ο αλτρουισμός, υπάρχουν γύρω μας και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην Πέγκυ, για την οποία, προσωπικά, είμαι περήφανος.

 

Έγραψε λοιπόν:

31|07|18 Ανέκαθεν θαύμαζα τα ποστς των happily ever after. Ξέρεις, αυτά τα πόστς που οι νυφούλες-φότοσοπ ευχαριστούν άπαντες-πάντοτε με σχετικό τάγκ. Από τον γαμπρό που εμφανίστηκε (not chic, def sic) μέχρι την κοπέλα που λίμαρε το γαλλικό στο νύχι. Παίζει να ήταν και ο λόγος που ποτέ δεν παντρεύτηκα, η αδυναμία μου να συντάξω τέτοιο ποστ #not

Ήλπιζα ωστόσο, πως μετά από μια τέτοια νύχτα, θα είχα την ευκαιρία μου. Ούτε κατά διάνοια. Δεν ξέρω από ποιον να αρχίσω και που να βάλω τέλεια.

Ήταν μια ιδέα ταπεινή και πολύ συγκρατημένη και καταλήξαμε σε ΑΥΤΟ! Προφανώς και η αφορμή ήταν εικόνες που προκαλούν πόνο και δάκρυα αλλά απόψε, όλα τα New Years resolutions, φίλε came true!

Τις τελευταίες ημέρες σήκωσα το κινητό τόσες φορές, που αν η Siri μιλούσε κυπριακά θα μου ζητούσε να «ξιπαλάρω». Σήμερα δεν σήκωσα το κινητό για να βγάλω μια φωτογραφία. Αυτή την έβγαλε η Κάτια και πολύ την ευχαριστώ.

All in all ήταν μια καλή μέρα και μια γαμάτη νύχτα. Δεν έχω μια φωτογραφία στο κινητό μου εκτός από αυτή, έχω όμως αναμνήσεις, βουρκωμένα μάτια, φίλους υπέροχους δίπλα μου και ανανεωμένη λίστα ως άλλη, αλά GOT, Άρια.

Υπάρχει μαγεία και απόψε την έζησα.

Υ.Γ. Υπήρχε και πολύ gin με τόνικ αλλά who gives a f*c%

#StandByGreece

 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ