Φωτογραφίες: Birol BEBEK



Τώρα που το σπίτι του ολοκληρώθηκε, περνά εκεί τον περισσότερο χρόνο του, μυρίζοντας και πάλι τα χώματα που γεννήθηκε και μεγάλωσε, ενώ παράλληλα μαζεύει νέες εμπειρίες και στιγμές από τον τόπο του.

Λίγο μετά την εγκατάστασή του στο σπίτι που έχτιζε εδώ και λίγο καιρό στον κατεχόμενο Λάρνακα Λαπήθου, ο Νικόλας Σκουρίδης μίλησε στην τ/κ εφημερίδα Yeniduzen για την καθημερινότητά του, τα συναισθήματά του, αλλά και τη συμβίωσή του με τους Τ/κ συγχωριανούς του.

«Με υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά και αγάπη, κανένα παρατράγουδο και καμία αντίδραση που να με κάνει να νιώσω φόβο ή δυσαρέσκεια. Εδώ είναι το σπίτι μου, εδώ ζούσα μέχρι τα 34 μου χρόνια. Δεν με νοιάζει τι μπορεί να λέει ή να πιστεύει ο καθένας. Εδώ που μεγάλωσα, εδώ θέλω να πεθάνω».

Ο κ. Σκουρίδης πλέον περνά στο σπίτι του στιγμές χαλάρωσης με φίλους και συγγενείς και η χαρά του είναι απερίγραπτη, όπως αναφέρει στη συνέντευξη του στην Yeniduzen. «Ποιες πολιτικές σκοπιμότητες;» αναρωτιέται, «για εμένα όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Δεν κοιτάζω ποτέ ούτε θρησκεία, ούτε γλώσσα, ούτε εθνικότητα». Μάλιστα, όπως διευκρίνισε, αφού πήρε όλες τις απαραίτητες άδεις και εγκρίσεις από το ψευδοκράτος, δεν μπήκε στη διαδικασία να χωρίσει το σπίτι του από τα γειτονικά σπίτια, καθώς όπως λέει, δεν πιστεύει πως οι άνθρωποι πρέπει να χωρίζονται από σύρματα και συρματοπλέγματα.

Σε ερώτηση των δημοσιογράφων για τις τ/κ περιουσίες που χάθηκαν μετά την εισβολή, ο ίδιος ανέφερε πως αυτοί οι άνθρωποι (σ.σ Τουρκοκύπριοι) που έχασαν τα σπίτια τους μετά την εισβολή, είναι ακριβώς στην ίδια θέση με τους Ε/κ πρόσφυγες του 74’, «θύματα ενός πολέμου που έγινε λόγω ξένων συμφερόντων».

Ο κ. Σκουρίδης αναφέρθηκε στην επιδιωκόμενη λύση του Κυπριακού λέγοντας πως δεν βλέπει σύντομα να υπάρχει μια συμφωνία και αυτό γιατί αντί να κοιτάζουμε τους ανθρώπους εξετάζουμε και δρούμε βάσει συμφερόντων.