«Γράφω τα τούτα τωρά τζαι ανατρισιάζω…»

Ο Κώστας Κακογιάννης περιγράφει, με ανάρτησή του στο Facebook, τη συγκλονιστική, σαν από θαύμα, ιστορία της μαθήτριά του Άντρεας, η οποία ενώ είχε χάσει εντελώς την ακοή της, ξαφνικά θεραπεύτηκε.

Article featured image
Article featured image


Την Άντρεα την γνωρίσαμε για πρώτη φορά τον περασμένο Απρίλη, όταν ο Κώστας Κακογιάννης ανέβασε στα social media, ένα βιντεάκι με αυτήν δίπλα του να ερμηνεύει στο πιάνο τα «Στέφανα Αμίλητα». Όπως έγραφε τότε, ο δημιουργός, η Άντρεα του είχε μόλις αποκαλύψει πως αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα ακοής, και όσα άκουγε, τα άκουγε με τη βοήθεια δυνατών ακουστικών βοηθημάτων. Μάλιστα, βάσει των όσων είχαν δημοσιευθεί τότε, η Άντρεα σταδιακά θα έχανε εντελώς την ακοή της. Όπως και τελικά έγινε, όπως διαβάσαμε σε πρόσφατή ανάρτηση του κου Κακογιάννη.

Ωστόσο, αυτή η ολική κώφωση διήρκησε μόλις 8 μέρες, με την ακοή της Άντρες να επανέρχεται 8 μέρες μετά, σαν από θαύμα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κώστας Κακογιάννης στην συγκινητική ανάρτηση που ακολουθεί.


Διαβάστε αυτούσια την ανάρτηση του γνωστού μουσικοσυνθέτη

«Σήμερα βιώσαμε ένα θαύμα! Ναι μιλώ για θαύμα Αγίου, από αυτά που μέχρι σήμερα πίστευα ότι ήταν παραμύθια ή κατασκευάσματα παπάδων για να προσελκύσουν πιστούς στην εκκλησία.

Πριν 10 μέρες, η Αντρέα, που από τον Φλεβάρη μόλις και μπορούσε να ακούει αμυδρά με την βοήθεια ισχυρών ακουστικών, έχασε αιφνιδίως και το τελευταίο ίχνος της ακοής της. Στην αρχή πίστευε πως θα είχαν βλάβη τα ακούστηκα της έτσι πήγε χωρίς έγνοιες στους ειδικούς. 120% κώφωση έδειξε το ακουογραφήμα, κάτι που επιβεβαίωσαν και οι ειδικές εξετάσεις με καλώδια στον εγκέφαλο όσο και το MRI.

Η ψυχολογία της ήταν τέτοια που μόλις επιβεβαιώθηκε η πλήρης καταστροφή του ακουστικού νεύρου, η μητέρα της με πήρε τηλέφωνο και μου είπε «αν και δεν μπορεί να σε ακούσει, θέλει να σου μιλήσει». Για πρώτη φορά η πάντα δυνατή Άντρεα έκλεγε απαρηγόρητα ζητώντας συγγνώμη που δεν θα μπορούσαμε να ξανατραγουδήσουμε παρέα.

Το επόμενο πρωί, παρά την αναστάτωση ήρθε στο σχολείο και κάθισε σκυφτή στο γραφείο μου μέχρι να έρθω από την Λεμεσό. Ο Πάμπος Κουζάλης, που την είδε πρώτος, μου τηλεφώνησε ότι όντως δεν ακούει τίποτα. Όταν έφτασα της έδωσα μια αγκαλιά για παρηγοριά και άρχισα να της γράφω στον υπολογιστή. Σύντομα όμως θυμήθηκα μια εφαρμογή της google, για την οποία είχα διαβάσει, το «live transcribe» που καταγράφει ότι ομιλία ακούει και έτσι της το εγκατέστησα στο τηλέφωνο. Καταφέραμε να συνεννοούμαστε με ταχύτητα και έτσι ανέβηκε η ψυχολογία μας. Για να ξεχαστούμε πήγαμε κι ένα περίπατο στο δάσος, δίπλα στο σχολείο και όταν την ενθάρρυνα να δοκιμάσει να τραγουδήσει είπε τον «Χαρταετό»* τον οποίο απαθανάτισα με τον κινητό και τον ανέβασα στο FB.

Η φόρτιση μου ήταν μεγάλη, διότι ενώ δεν άκουγε καν τον εαυτό της, μπορούσε να τραγουδά ένα τόσο δύσκολο τραγούδι χωρίς καμιά παραφωνία! Η λύπη όμως ήταν αβάσταχτη αφού ο «Χαρταετός» ήταν το τελευταίο τραγούδι που άκουσε στην ζωή της. Πλέον δεν θα μπορούσε να μάθει κανένα άλλο!


ΕΓΙΝΕ ΘΑΥΜΑ, Η ΑΝΤΡΕΑ ΑΚΟΥΕΙ!!!

Σήμερα βιώσαμε ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ! Ναι μιλώ για θαύμα Αγίου, από αυτά που μέχρι σήμερα πίστευα ότι ήταν παραμύθια ή κατασκευάσματα παπάδων για να προσελκύσουν πιστούς στην εκκλησία. Πριν 10 μέρες, η Αντρέα, που από τον Φλεβάρη μόλις και μπορούσε να ακούει αμυδρά με την βοήθεια ισχυρών ακουστικών, έχασε αιφνιδίως και το τελευταίο ίχνος της ακοής της. Στην αρχή πίστευε πως θα είχαν βλάβη τα ακούστηκα της έτσι πήγε χωρίς έγνοιες στους ειδικούς. 120% κώφωση έδειξε το ακουογραφήμα, κάτι που επιβεβαίωσαν και οι ειδικές εξετάσεις με καλώδια στον εγκέφαλο όσο και το MRI. Η ψυχολογία της ήταν τέτοια που μόλις επιβεβαιώθηκε η πλήρης καταστροφή του ακουστικού νεύρου, η μητέρα της με πήρε τηλέφωνο και μου είπε «αν και δεν μπορεί να σε ακούσει, θέλει να σου μιλήσει». Για πρώτη φορά η πάντα δυνατή Άντρεα έκλεγε απαρηγόρητα ζητώντας συγγνώμη που δεν θα μπορούσαμε να ξανατραγουδήσουμε παρέα. Το επόμενο πρωί, παρά την αναστάτωση ήρθε στο σχολείο και κάθησε σκυφτή στο γραφείο μου μέχρι να έρθω από την Λεμεσό. Ο Πάμπος Κουζάλης που την είδε πρώτος μου τηλεφώνησε ότι όντως δεν ακούει τίποτα. Όταν έφτασα της έδωσα μια αγκαλιά για παρηγοριά και άρχισα να της γράφω στον υπολογιστή. Σύντομα όμως θυμήθηκα μια εφαρμογή της google, για την οποία είχα διαβάσει, το «live transcribe» που καταγράφει ότι ομιλία ακούει και έτσι της το εγκατέστησα στο τηλέφωνο. Καταφέραμε να συνεννοούμαστε με ταχύτητα και έτσι ανέβηκε η ψυχολογία μας. Για να ξεχαστούμε πήγαμε και ένα περίπατο στο δάσος, δίπλα στο σχολείο και όταν την ενθάρρυνα να δοκιμάσει να τραγουδήσει είπε τον «Χαρταετό»* τον οποίο απαθανάτισα με τον κινητό και τον ανέβασα στο FB. Η φόρτιση μου ήταν μεγάλη, διότι ενώ δεν άκουγε καν τον εαυτό της, μπορούσε να τραγουδά ένα τόσο δύσκολο τραγούδι χωρίς καμιά παραφωνία! Η λύπη όμως ήταν αβάσταχτη αφού ο «Χαρταετός» ήταν το τελευταίο τραγούδι που άκουσε στην ζωή της. Πλέον δεν θα μπορούσε να μάθει κανένα άλλο! Τις επόμενες μέρες, αφού δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τα μαθήματα στην τάξη, περνούσε αρκετό χρόνο στη μουσική διδάσκοντας με νοηματική. Για να μην λυπάμαι, μου εκμυστηρεύθηκε με δάκρυα στα μάτια πως ενώ δεν μπορούσε να ακούσει τίποτα, μια μυστηριώδης φωνή της ψιθύριζε ασταμάτητα στο αυτί: «Σύντομα θα ακούσεις και μάλιστα χωρίς να χρειάζεσαι πλέον τα ακουστικά σου»….Γράφω το τζαι ανατρισιάζω όμως ήταν τόσο, μα τόσο σίγουρη πως ήταν ο Προφήτης Αββακούμ του οποίου είχε επισκεφθεί τον τάφο. Τα αυτιά της τα έτριβε καθημερινά με λαδάκι από την εκκλησία του στο Φτερικούδι. Και φυσικά δεν πίστεψα στα λόγια της, όμως δεν ήθελα να την απογοητεύσω. Το μόνο που μπορούσα να κάνω για να υψώσω το ηθικό της ήταν να την εντάξω στις επερχόμενες Χριστουγεννιάτικες μου συναυλίες μου με τη Διάσταση. Όντως χάρηκε αφάνταστα όταν της έδειξα το «η μικρή Άντρεα» να φιγουράρει στην αφίσα! Κύλησαν λοιπόν 8 μέρες συγκίνησης αφού όλα τα παιδιά του σχολείου, με δική τους πρωτοβουλία άρχισαν να μαθαίνουν νοηματική τα διαλείμματα για να συμπαρασταθούν της Άντρεας. Σήμερα το κοριτσάκι μου δεν ήρθε στο σχολείο και έτσι υπέθεσα ότι θα είχε ιατρικές εξετάσεις. Κατά τις 12 όμως, κτύπησε η πόρτα μου. Ήταν η Άντρεα με την μαμά της, ήρθαν κατευθείαν από το αυτοκίνητο κοντά μου γιατί ήθελαν να είμαι ο πρώτος που θα μάθαινε τα μαντάτα. Η ΑΝΤΡΕΑ ΑΚΟΥΕΙ! ΝΑΙ ΑΚΟΥΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ, όπως ακριβώς της το υποσχέθηκε ο Άγιος!!! Για να δοξάσουμε και να ευχαριστήσουμε, τραγουδήσαμε με δάκρυα ευγνωμοσύνης την Παράκληση, ένα Χριστουγεννιάτικο τραγούδι που γράψαμε με τον Πάμπο. Ύψιστε μου ευχαριστώ σε για τούν’ το δώρο! -------------------------------------- * ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ με την Άντρεα https://www.facebook.com/c.cacoyannis/videos/729765680857573/ -------------------------------------- "ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ" μουσική ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ στίχοι ΠΑΜΠΟΣ ΚΟΥΖΑΛΗΣ Κάλαντα στη γειτονιά Μ’ ένα καράβι αγκαλιά Κάναμε μιαν ευχή Πέτρα να μην ραγίσει Ήρθε πάλι ο Χριστός Παίρνω απ’ τη φάτνη λίγο φως Παρακαλώ δειλά Σ’ όλο τον κόσμο η χαρά Χρόνια πολλά να ζήσει Άναψα χίλια κεριά Κι άστρο λαμπρό μες στην καρδιά Μάγοι δεν ήρθαν ποτέ δώρα να μου χαρίσουν Costas Cacoyannis B / Costas CACOYANNIS Κώστας ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ / Costas Cacoyannis / Kostas Kakogiannis / Myria Markou

Posted by Costas CACOYANNIS Κώστας ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ on Friday, 22 November 2019


Τις επόμενες μέρες, αφού δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τα μαθήματα στην τάξη, περνούσε αρκετό χρόνο στη μουσική διδάσκοντας με νοηματική. Για να μην λυπάμαι, μου εκμυστηρεύθηκε με δάκρυα στα μάτια πως ενώ δεν μπορούσε να ακούσει τίποτα, μια μυστηριώδης φωνή της ψιθύριζε ασταμάτητα στο αυτί: «Σύντομα θα ακούσεις και μάλιστα χωρίς να χρειάζεσαι πλέον τα ακουστικά σου»….Γράφω το τζαι ανατρισιάζω όμως ήταν τόσο, μα τόσο σίγουρη πως ήταν ο Προφήτης Αββακούμ του οποίου είχε επισκεφθεί τον τάφο. Τα αυτιά της τα έτριβε καθημερινά με λαδάκι από την εκκλησία του στο Φτερικούδι.

Και φυσικά δεν πίστεψα στα λόγια της, όμως δεν ήθελα να την απογοητεύσω. Το μόνο που μπορούσα να κάνω για να υψώσω το ηθικό της ήταν να την εντάξω στις επερχόμενες Χριστουγεννιάτικες μου συναυλίες μου με τη Διάσταση. Όντως χάρηκε αφάνταστα όταν της έδειξα το «η μικρή Άντρεα» να φιγουράρει στην αφίσα!


Κύλησαν λοιπόν 8 μέρες συγκίνησης
αφού όλα τα παιδιά του σχολείου, με δική τους πρωτοβουλία άρχισαν να μαθαίνουν νοηματική τα διαλείμματα για να συμπαρασταθούν της Άντρεας.

Σήμερα το κοριτσάκι μου δεν ήρθε στο σχολείο και έτσι υπέθεσα ότι θα είχε ιατρικές εξετάσεις. Κατά τις 12 όμως, κτύπησε η πόρτα μου. Ήταν η Άντρεα με την μαμά της, ήρθαν κατευθείαν από το αυτοκίνητο κοντά μου γιατί ήθελαν να είμαι ο πρώτος που θα μάθαινε τα μαντάτα. Η ΑΝΤΡΕΑ ΑΚΟΥΕΙ! ΝΑΙ ΑΚΟΥΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ, όπως ακριβώς της το υποσχέθηκε ο Άγιος!

Για να δοξάσουμε και να ευχαριστήσουμε, τραγουδήσαμε με δάκρυα ευγνωμοσύνης την Παράκληση, ένα Χριστουγεννιάτικο τραγούδι που γράψαμε με τον Πάμπο.

Ύψιστε μου ευχαριστώ σε για τούν’ το δώρο!»

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ