Η Έλλη Λαμπέτη άφησε τη δική της υπογραφή στο θέατρο.

Με ισχυρή προσωπική ταυτότητα και πηγαίο ταλέντο, κατάφερε να καθιερωθεί ως «γυναίκα είδωλο» του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Το πραγματικό της όνομα ήταν Έλλη Λούκου. Άλλαξε το όνομα της σε Λαμπέτη, μετά από παρότρυνση του θείου της και εμπνευσμένη από έναν ήρωα του έργου «Αστραπόγιαννος» του Βαλαωρίτη.

Πιο κάτω μερικές από τις δηλώσεις της θρυλικής Ελληνίδας ηθοποιού που έμειναν στην ιστορία:

«Το ότι αγαπήθηκα πολύ, είναι κάτι. Επίσης, το ότι αγάπησα τόσο. Έδωσα και πήρα- it's a fair game (σ.σ. ένα τίμιο παιχνίδι). Δεν αγαπήθηκα χωρίς λόγο. Έδωσα ό,τι καλύτερο μπορούσα».

«Δεν ζηλεύω ποτέ έναν καλό καλλιτέχνη. Το αντίθετο μάλιστα: τον λατρεύω. Μισώ, όμως, τον κακό καλλιτέχνη».

«Ο χρόνος με βοήθησε να γνωρίσω τον εαυτό μου. Γι' αυτό δεν με τρομάζει».

«Το θέατρο δεν πρέπει να το μετράμε ανάλογα με το ταμείο».

«Πιστεύω πως γεννήθηκα με πολύ ταλέντο και το σκόρπισα έτσι άθλια».