Πλησιάζει Πάσχα και ψάχνω τρόπο να μπω στο κλίμα. Η πιο πασχαλινή «οδός», βέβαια, είναι η νηστεία και τώρα και εξ απαρχής της θρησκείας. Η περίοδος, δηλαδή, της δοκιμασίας, της αυτοπειθαρχίας και της προετοιμασίας της εισόδου του ανθρώπου στη βδομάδα των Παθών και του γεγονότος της Ανάστασης.

Η περίοδος που φέρνει τον άνθρωπο σε μια κατάσταση κάθαρσης -«προ αμαρτίας»-, μιας κατάστασης κήπου της Εδέμ. Η απαγορευμένη τροφή τότε, βέβαια, ήταν το ταπεινό μήλο, αν και κάποιες κουλτούρες, σύμφωνα με το ανέκδοτο, θα έτρωγαν με ευχαρίστηση το φίδι.

Για την κλασική εκδοχή της νηστείας που εφαρμόζεται από τον 4ο αιώνα -(έχουν συμβεί πολλά από τότε αναμφιβόλως)- οι απαγορευμένες τροφές είναι το κρέας, τα γαλακτοκομικά, το ψάρι, τα αυγά, το κρασί και το λάδι. Όπως εφαρμόζεται, βέβαια, τον 21ο αιώνα εξακολουθούν να απαγορεύονται οι ίδιες τροφές, αλλά έχουν σημειώσει τρομερή εξέλιξη οι νηστίσιμες τροφές, αφού κάθε απαγορευμένο έχει αποκτήσει την νηστίσιμη εκδοχή του. Δηλαδή, νηστίσιμα κεφτεδάκια, νηστίσιμη πίτσα, νηστίσιμη μπουγάτσα, νηστίσιμη κούπα, νηστίσιμο μ-πουρέκι και πάει λέγοντας, με το προσωπικά αγαπημένο μου να είναι το νηστίσιμο submarine. Γιατί το νηστίσιμο submarine είναι ο Μάρτης της Σαρακοστής∙ ένα στάδιο που πρέπει οπωσδήποτε να περάσεις!

Οι δε σχετικές προσφορές των νηστειών τύπου «με κάθε νηστίσιμη πίτσα παίρνετε τη δεύτερη δωρεάν», επίσης ξεχωρίζουν αυτή την περίοδο, γιατί μπορεί να μην αναδεικνύουν τόσο το στοιχείο της δοκιμασίας και της αυτοπειθαρχίας, όμως αναδεικνύουν το θρησκευτικό στοιχείο κατά το πρότυπο του «ο έχων δύο χιτώνας».

Ούτως η άλλως, αφού τα «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» και αν η πιστή μπορεί να μετακινήσει βουνά, το να μεταποιήσει το hamburger σε burger σόγιας είναι στοιχειώδες. Και φυσικά, στο πλαίσιο του «ότι αυτοί χορτασθήσονται», στην κατηγορία ψάρι δεν εμπίπτουν τα οστρακοειδή, οπότε μια αστακομακαρονάδα αν και γκουρμέ περνάει το πάσο της δοκιμασίας, της αυτοπειθαρχίας και της προετοιμασίας για τα πάθη, μαζί με την ακόμα πιο ταπεινή μουτζέντρα. Αν είσαι, βέβαια, vegan, ποιος την χάρη σου ο παράδεισος είναι δικός σου ολόχρονα και είσαι Μαζωνάκης: πάντα έτοιμος!

Η πορεία της νηστείας έχει διευκολυνθεί πολύ τον 21ο αιώνα, έχει προσαρμοστεί στα μέσα της εποχής, τόσο πολύ που σχεδόν δεν υπάρχει τρόπος να αμαρτήσεις. «Αν θες να αγιάσεις», όμως, «πρέπει να αμαρτήσεις», όπως λέει το άσμα, οπότε ποιος είναι ο δρόμος της δοκιμασίας και ποιος είναι ο Αδάμ της σύγχρονης σαρακοστής;

Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τα βήματα του πολιτισμού μας, αν εμπνευστώ τον Αδάμ της σύγχρονης Σαρακοστής σε μια πιο γήινη εκδοχή, θέλω να τον απαλλάξω από τα πολλά «πρέπει» και το βάρος των αμαρτιών, με τον ευσεβή πόθο η όποια πορεία του Αδάμ της σύγχρονης σαρακοστής να είναι πορεία πίστης στον Θεό, αλλά και πίστης στον άνθρωπο, γιατί ανεξαρτήτως των διατροφικών επιλογών το ζητούμενο είναι «μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνη, ότι αυτοί χορτασθήσονται».