Η πέτρα εκτιμάται ότι φιλοξενεί οργανισμούς, όπως καβούρια και κοράλλια και οι ειδικοί πιστεύουν ότι, αν η ελαφρόπετρα καταλήξει να φτάσει στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, θα τον βοηθούσε να ανακτήσει μερική από τη χαμένη του θαλάσσια ζωή, καθώς τα μισά κοράλλια του έχουν θανατωθεί τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της Γης της NASA εντοπίστηκε για πρώτη φορά από ιστιοπλόους στις 9 Αυγούστου, μερικές μέρες αφότου εκτιμάται ότι έλαβε χώρα έκρηξη ενός υποβρύχιου ηφαιστείου κοντά στο νησί Τόγκα του Ειρηνικού.

Μέρες αργότερα, ιστιοπλόοι που κατευθύνονταν προς το Βανουάτου με το καταμαράν τους, ανέφεραν ότι βρέθηκαν αντιμέτωποι με ηφαιστειακά πετρώματα που αποτελούνταν από τεράστιες ελαφρόπετρες.

Σύμφωνα με το πλήρωμα, βρίσκονταν στη θάλασσα δέκα μέρες προτού ένα απόγευμα συναντήσουν τις πέτρες αυτές να επιπλέουν.

Όπως περιέγραψαν, το νερό δεν ήταν ορατό, αφού οι πέτρες τους είχαν περικυκλώσει από όλες τις μεριές.

Αυτή η ελαφρόπετρα αναμένεται να παρασυρθεί από το ρεύμα μέχρι την αυστραλιανή ακτή μέσα στους επόμενους 7-10 μήνες.