Γράφει ο Ανδρέας Κάτσιης

Τα δικά του 15 λεπτά δημοσιότητας θέλησε να διεκδικήσει και πάλι ο πρώην δημοσιογράφος και νυν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μπογδάνος, παίρνοντας θέση για το ζήτημα που απασχόλησε από τη περασμένη Δευτέρα την Ελλάδα, και αφορά τη διαφημιστική καμπάνια εναντίον των αμβλώσεων που κυκλοφόρησε στο μετρό της Αθήνας.

Ο βουλευτής υπερασπίστηκε τη σκοταδιστική καμπάνια –αναμενόμενο- στο μετρό κατά της άμβλωσης και τάχθηκε κατά του κατεβάσματός της με υπουργική απόφαση υπό την πίεση της κοινωνικής κατακραυγής και επιτέθηκε στον πρόεδρο της ΣΤΑΣΥ γιατί όπως λέει ταυτίστηκε με τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ίδιος τόνισε ότι θα έπρεπε να κατέβουν στην περίπτωση που «διέδιδαν ψέματα, εάν παρανομούσαν ή προέτρεπαν σε παρανομία, εάν το περιεχόμενό τους ήταν υπερβολικά γραφικό ή εάν η εταιρεία επικαλείτο πολιτική ενάντια στη φιλοξενία κοινωνικών μηνυμάτων, που ίσως κρίνονταν αμφιλεγόμενα. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει».

Συμπλήρωσε ότι «έγινε εσφαλμένη ανάγνωση της καμπάνιας» καθώς «κανείς δεν συζητά ή θέτει υπό αίρεση το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Δεν είναι καν αυτό το περιεχόμενο του μηνύματος που τελικά λογοκρίθηκε. Η εκστρατεία τοποθετείται υπέρ της μη άσκησης ενός δικαιώματος που δεν αμφισβητείται. Γιατί αυτό το πράγμα περιορίζεται και κατεβαίνει;».

Ο παραπάνω ισχυρισμός, ωστόσο, αποτελεί λογικό άλμα, αφού, με το να προτείνεται η «μη άσκηση ενός δικαιώματος που δεν αμφισβητείται», στην πράξη αμφισβητείται και υπονομεύεται ευθέως αυτό το δικαίωμα, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, είναι και θεσμικά κατοχυρωμένο.

Αυτά είπε ο κ. Μπογδάνος, αγνοώντας προφανώς πως όλα τα δήθεν επιστημονικά στοιχεία που αναγράφονταν πάνω στην αφίσα ήταν στο μεγαλύτερο μέρος τους ανυπόστατα και ανεπιβεβαίωτα και είχαν σκοπό να εκβιάσουν συναισθηματικά τόσο τις γυναίκες, όσο και την υπόλοιπη κοινωνία σε σχέση με τις αμβλώσεις.