Ένας οδηγός με σημαντικές πληροφορίες για να εγκαταλείψεις το νοσηρό περιβάλλον στο οποίο ζεις.

Η ενδοοικογενειακή βία, η κακοποίηση κατά των γυναικών (σωματική, λεκτική και ψυχολογική) και τέλος οι γυναικοκτονίες αποτελούν αναμφίβολα κοινωνικά φαινόμενα που ταλανίζουν ακόμη και σήμερα τις ευρωπαϊκές και όχι μόνο, κοινωνίες, με τα κράτη –στην πλειοψηφία τους- να θάβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ή να πράττουν τα ελάχιστα για την αντιμετώπισή τους.

Η αδυναμία και ο φόβος του θύματος να έρθει αντιμέτωπο με τον δράστη, εγκαταλείποντάς τον και καταγγέλλοντας τις πράξεις του, είναι μία από τις βασικές αιτίες συντήρησης αυτής της εγκληματικής κατάστασης, ενώ η σεξιστική και η αδιάφορη αντιμετώπιση της κοινωνίας, ως προς τις γυναίκες-θύματα, αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα ως προς την καταγγελία τέτοιων περιστατικών.

Το VICE Greece στο πλαίσιο μίας καμπάνιας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, συνεργάζεται με διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και άτομα, προβάλλοντας ιστορίες, συμβουλές και σημαντικές πληροφορίες.

Πρόσφατα, η ελληνική ιστοσελίδα ασχολήθηκε με την ενδοοικογενειακή βία δημοσιεύοντας έναν οδηγό για το «πώς να φύγεις από μία βίαιη σχέση», με συμβουλές και πληροφορίες για γυναίκες-θύματα, που αδυνατούν και φοβούνται να εγκαταλείψουν το νοσηρό περιβάλλον στο οποίο ζουν.

Το συγκεκριμένο άρθρο του Κέντρου Γυναικείων Μελετών και Ερευνών Διοτίμα, που δημοσιεύτηκε στο VICE Greece υπογράφει η υπεύθυνη επικοινωνίας, Νατάσα Κεφαλληνού.

Η CITY με αφορμή αυτή την ιδέα του VICE, δημιούργησε έναν αντίστοιχο οδηγό, με πληροφορίες και συμβουλές για όλες τις γυναίκες-θύματα που ζουν στην Κύπρο και βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις.

Προσοχή, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ενημερώσεις από πριν τον δράστη ότι θα τον εγκαταλείψεις.

ΒΗΜΑ 1
Απευθύνσου σε φορείς και υπηρεσίες που υποστηρίζουν θύματα έμφυλης βίας για να λάβεις την απαραίτητη ενημέρωση, πληροφόρηση και στήριξη.

Όταν θα είσαι ασφαλής και δεν θα είναι παρών ο/η κακοποιητικός/ή σύντροφος, τότε κάλεσε τη γραμμή στήριξης 1440. Μίλησε για όσα σου συμβαίνουν, μάθε τα δικαιώματά σου και διερεύνησε τις επιλογές σου για να προστατέψεις τον εαυτό σου. Μην ξεχάσεις να σβήσεις τα αντίστοιχα ίχνη των κλήσεων ή πιθανόν διαδικτυακών αναζητήσεων.

ΒΗΜΑ 2
Αν υπάρχει κάποιος/α γείτονας/ισσα που εμπιστεύεσαι εξήγησέ του την κατάσταση και ζήτησέ του/της να καλέσει την αστυνομία εάν αντιληφθεί ότι βρίσκεσαι σε κίνδυνο.

ΒΗΜΑ 3
Μάθε τα παιδιά σου να μην μπαίνουν στη μέση όταν υπάρχει ξέσπασμα βίας. Εξήγησέ τους πως να καλούν το 199 σε περίπτωση ανάγκης και τι ακριβώς να αναφέρουν: πλήρες όνομα, διεύθυνση και αριθμό τηλεφώνου. Εναλλακτικά μπορούν να καλέσουν και τον πανευρωπαϊκό αριθμό 112. Βρες μια λέξη-κωδικό που μπορείς να λες στα παιδιά όταν χρειάζεται να φύγουν από το σπίτι σε περίπτωση ανάγκης και βεβαιώσου ότι γνωρίζουν πως δεν πρέπει να αναφέρουν σε άλλους τι σημαίνει η λέξη αυτή.

ΒΗΜΑ 4
Κατάγραψε σε ένα τετράδιο, καλά φυλαγμένο, όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορείς από τα περιστατικά κακοποίησης: ημερομηνία και ώρα, τοποθεσία, λόγια και πράξεις του δράστη, αυτόπτες μάρτυρες ή άτομα στα οποία μίλησες μετά κ.ά.

ΒΗΜΑ 5
Άρχισε να μαζεύεις έγγραφα που «τεκμηριώνουν» τα περιστατικά κακοποίησης. Συγκεκριμένα: βεβαιώσεις ή αντίγραφα καταγγελίας σε αστυνομία/εισαγγελία, γνωμάτευση γιατρού, ιατροδικαστική έκθεση κ.ά.

Για παράδειγμα, σε περίπτωση τραυματισμού –ακόμη και αν δεν κάνεις καταγγελία, ακόμη και αν σου φαίνεται επιπόλαιο το τραύμα – πήγαινε σε κάποιο νοσοκομείο. Μετά την εξέταση σου, ζήτησε την καταγραφή του περιστατικού στο βιβλίο συμβάντων του νοσοκομείου ως «κακοποίηση» και πάρε αντίγραφο.Φωτογράφισε τις πληγές και τους μώλωπές στο σώμα σου. Να θυμάσαι ότι η καταγραφή του περιστατικού αποτελεί σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο και είναι πολύτιμη στις διαδικασίες που θα ακολουθήσουν (π.χ. διαζυγίου).

ΒΗΜΑ 6
Συγκέντρωσε όλα τα απαραίτητα έγγραφα, τόσο τα δικά σου όσο και των παιδιών σου: ταυτότητα, βιβλιάριο υγείας, διαβατήριο, κάρτες και βιβλιάρια τραπεζικών λογαριασμών, δίπλωμα οδήγησης και άδεια αυτοκινήτου, πιστοποιητικά π.χ. γέννησης, οικογενειακής κατάστασης, σημαντικές ιατρικές εξετάσεις, έγγραφα που σχετίζονται με την εργασία, σχολικά έγγραφα, άδεια παραμονής και εργασίας. Βγάλε αντικλείδι του σπιτιού και του αυτοκινήτου. Φύλαξέ τα σε σημείο που είναι αδύνατον να τα βρει εκείνος και μπορείς να τα πάρεις άμεσα σε περίπτωση φυγής.

ΒΗΜΑ 7
Απομνημόνευσε τα τηλέφωνα που μπορεί να σου χρειαστούν σε περίπτωση ανάγκης: π.χ. Αστυνομία (199 ή 112)ή τηλέφωνα φορέων και ξενώνων, έμπιστων φίλων και συγγενών, δικηγόρου. Παράλληλα, κατάγραψε τα χρήσιμα τηλέφωνα σε ένα τετράδιο.
Μετά τη φυγή, είναι αναγκαίο να αποκτήσεις νέο και απόρρητο νούμερο. Μην ξεχάσεις να απενεργοποιήσεις στην συσκευή του κινητού τις «υπηρεσίες τοποθεσίας» ή ό,τι άλλο σχετικό θα μπορούσε να «φανερώσει» την τοποθεσία της στον δράστη.

ΒΗΜΑ 8
Απευθύνσου σε κάποια/ον έμπιστο συγγενή ή φίλο/η, που είσαι σίγουρη ότι θα σε βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης. Δώσε της/του να φυλάξει μια βαλίτσα με όλα τα είδη πρώτης ανάγκης που έχεις μαζέψει (λίγα ρούχα, απαραίτητα έγγραφα και αντικλείδια, χρήματα, ένα-δύο αγαπημένα πράγματα δικά σου και των παιδιών).

ΒΗΜΑ 9
Προσπάθησε να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου στην ασφαλή διαφυγή. Εντόπισε την οδό που θα σε απομακρύνει από το σπίτι με ταχύτητα και ασφάλεια. Κάνε ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα του σπιτιού σου, όπου θα λάβεις υπόψη τα παράθυρα, τις πόρτες, τις εξόδους. Σκέψου σε ποιο δωμάτιο θα μπορούσες να έχεις πρόσβαση σε τηλέφωνο και ταυτόχρονα σε έξοδο διαφυγής. Μπορείς αυτό το δωμάτιο να το κλειδώσεις εσωτερικά;

ΒΗΜΑ 10
Προσπάθησε να ανακαλείς στη μνήμη σου το προσωπικό σου σχέδιο ασφάλειας όσο πιο συχνά μπορείς.

ΒΗΜΑ 11
Μετά τη φυγή, απόφυγε να μείνεις στο σπίτι κάποιου ατόμου που γνωρίζει ο κακοποιητής. Αν δεν έχεις σπίτι ή χρήματα απευθύνσου σε κάποιον από τους ξενώνες που υπάρχουν στην Κύπρο. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν δύο χώροι φιλοξενίας για θύματα ενδοοικογενειακής βίας με την πρωτοβουλία του ΣΠΑΒΟ.

Η τηλεφωνική Γραμμή Στήριξης για θέματα Οικογενειακής Βίας 1440 (χωρίς χρέωση) μπορεί να σας ενημερώσει για τη διαθεσιμότητα δωματίου. Μπορείτε επίσης να ζητήσετε τη φιλοξενία σας μέσω της Αστυνομίας ή των υπηρεσιών κοινωνικής ευημερίας.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με του Χώρους Φιλοξενίας του Συνδέσμου μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συνδέσμου, πατώντας ΕΔΩ.

Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι οι ξενώνες αποτελούν προσωρινή λύση, μέχρι να αποκτήσεις δική σου στέγη και οικονομική αυτονομία. Ο χρόνος διαμονής στο καταφύγιο θα αξιολογηθεί ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου.

Κατά τη διάρκεια παραμονής στο Χ.Φ. μπορείτε να συνεχίσετε, εάν είναι δυνατόν, να εργάζεστε ή να αναζητάτε νέα εργασία. Πολλές γυναίκες μένουν σε Χ.Φ. ώστε να απέχουν από τη βία για κάποιο χρονικό διάστημα και για να βρουν χρόνο να σκεφτούν μακριά από οποιοδήποτε κίνδυνο. Μερικές φορές οι γυναίκες ίσως αποφασίσουν να επιστρέψουν στους συντρόφους τους ή να προχωρήσουν με νομικά μέτρα...



Κεντρική φωτογραφία: Franck V. / Unsplash