Και το έκαναν με τον καλύτερο τρόπο, αθόρυβα, χωρίς πομπώδεις δημοσιεύσεις, χωρίς προσωπική προβολή χωρίς ανταλλάγματα. Απλώς χτύπησαν την πόρτα του σπιτιού της οικογένειας και τους χάρισαν ένα καινούργιο κόσμο, στον οποίο μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια, σε ανθρώπινες συνθήκες.

Για όσους τυχόν δεν γνωρίζετε τι έχει συμβεί, πριν μερικές εβδομάδες, στη σελίδα «Προσφέρω Απλόχερα/Κύπρος» αναρτήθηκε η ιστορία μιας οικογένειας, μιας γιαγιάς συγκεκριμένα, που μεγάλωνε μόνη, τα δύο της εγγόνια (3 ετών/15 μηνών) σε μία τρώγλη, χωρίς κρεβάτια, με μούχλα και υγρασία.

Από τις φωτογραφίες που συνόδευαν την ανάρτηση ήταν εμφανές πως τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα απ’ όσα έλεγε η περιγραφή, στην οποία ζητούσαν, μεταξύ άλλων, εθελοντές να βοηθήσουν να φτιαχτεί το σπίτι και παράλληλα να προσφέρουν κάποια έπιπλα για τα παιδιά, για να μπορούν να μεγαλώνουν σε αξιοπρεπείς συνθήκες.

Λίγο καιρό αργότερα η επιθυμία της οικογένειας πραγματοποιήθηκε, χάρη σε μια ομάδα εθελοντών οι οποίοι μάζεψαν όλα τα απαραίτητα έπιπλα και ό,τι άλλο χρειαζόταν η οικογένεια, βρέθηκαν έξω από το σπίτι τους και μέσα σε λίγες ώρες τους έφτιαξαν ένα μικρό παράδεισο για να ζήσουν με μερικές έγνοιες λιγότερες απ’ εδώ και πέρα.

Πιο κάτω η σχετική ανάρτηση και οι φωτογραφίες που επιβεβαιώνουν του λόγου του αληθές:

Δεν έχω λόγια. Γράφω σβήνω. Λοιπόν, να σας πω κι εγώ μια μικρή ιστορία τώρα .Μέσω αυτής της ομάδας είχα βάλει ένα ποστ. Όπως όλοι θα καταλάβετε μιλώ για το ποστ που ζήτησα βοήθεια από εθελοντές για να φτιαχτεί το σπίτι της γιαγιάς που μεγάλωνε μόνη της τα δύο εγγονάκια της, 15 μηνών και 3 χρόνων. Από τα χθες, λοιπόν, μπήκε ομάδα εθελοντών μέσα με υπεύθυνη συντονίστρια την αγαπημένη Μαριλένα Χαραλαμπίδου -ένα άνθρωπο γεμάτο αγάπη και αξίες που σπανίζουν σήμερα. Η οποία έδωσε και τη ψυχή της για να έχουμε σήμερα αυτό το αποτέλεσμα. Ήθελα λοιπόν πρώτα να σε ευχαριστήσω εσένα φίλη, που ανέλαβες όλο αυτό το βάρος ευθύνης και άκουγες τα πάντα από όλους μας. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στα αδέρφια σου και στους εθελοντές τις ομάδας. Να πω ότι ακόμα δεν έχουν τελειώσει τα παιδιά. Υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά που θα δείτε σε άλλο ποστ. Αλλά δούλεψαν ακούραστα δύο μέρες και έχουμε σήμερα αυτό το αποτέλεσμα. Άγνωστοι και γνωστοί, για δύο μέρες έγιναν ένα. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Μεγάλη η συγκίνηση απ’ όλους. Φίλη Andri Kipri να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για όλα, είναι τιμή μου που σε γνώρισα. Εννοείται δεν θα χαθούμε και συνεχίζουμε. Μπράβο, μπράβο, μπράβο σε όλους εθελοντές και εταιρίες, θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και τους δημοσιογράφους που έβαλαν και το δικό τους λιθαράκι να βγει προς τα έξω αυτή η ιστορία.