Δεν θα πω ψέματα, στην αρχή κι εγώ υπήρξα δύσπιστος και επικριτικός για την αφελή έως εγκληματική στάση μεγάλης μάζας του κοινού, το οποίο έδειχνε να μην μπορεί να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και να μην υπακούει στις γενικές οδηγίες των αρχών.

Αν, όμως, το καλοσκεφτείς μας καλούσαν εν μία νυκτί να κλειστούμε στο σπίτι, να μην έχουμε επαφή με κανέναν και να αλλάξουμε όλο τον τρόπο ζωής μας για να αντιμετωπίσουμε κάτι άυλο, κάτι αόρατο. Δεν είναι εύκολο –δεν πέτυχε ούτε καν στην Κίνα από την πρώτη στιγμή.

Οι μέρες πέρασαν, τα κρούσματα αυξάνονταν και το κράτος αποφάσισε να λάβει δραστικότερα μέτρα, καθώς η πρώτη χαλαρή αντιμετώπιση της πολιτείας δεν φάνηκε να πιάνει τόπο. Κάτι που όφειλαν να γνωρίζουν, καθώς αυτά είναι καθρέφτης.

Στις 24 Μαρτίου ο ΠτΔ αποφασίζει να επιβάλει γενική απαγόρευση κυκλοφορίας με κατ’ εξαίρεση μετακινήσεις για ειδικές περιπτώσεις. Ακόμη περισσότερες επιχειρήσεις κλείνουν, ακόμη περισσότερος κόσμος υποχρεώνεται να μείνει στο σπίτι χωρίς δουλειά, κόσμος ο οποίος κλήθηκε –πάλι- εν μία νυκτί να αντεπεξέλθει σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση τόσο πρακτικά όσο και ψυχολογικά, βαλλόμενος από παντού με απειλές, ειδήσεις για απώλειες, ασθενείς, ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό και ειδικό εξοπλισμό και φόβο.

Για να βγεις από το σπίτι πρέπει να στείλεις μήνυμα ή να έχεις μαζί σου το ειδικό έγγραφο που να επιβεβαιώνει τις κινήσεις σου. Αν βγεις μην απομακρυνθείς πολύ. Και έχεις τρεις ώρες στη διάθεσή σου. Όχι κάτσε, αυτό πλέον δεν ισχύει, πλέον έχει «εύλογο» χρονικό διάστημα. Θολό! Αλλά ποιος νοιάζεται. Ο καθένας ας το αξιολογήσει. Και αν δεν τα κάνεις σωστά, τότε έχεις πρόστιμο 150 ευρώ, μπορεί να πας και φυλακή. Κανόνισε!

Τις επόμενες ημέρες το μόνο που ακούγαμε από τους αρμόδιους υπουργούς και φορείς ήταν για «απείθαρχους» πολίτες, που αν δεν συμμορφωθούν, το κράτος θα αναγκαστεί να επιβάλει πιο αυστηρά μέτρα. Πιο σκληρό εγκλεισμό. Για τιμωρία, για παραδειγματισμό.

Κι όμως κύριοι, 4,5 μέρες μετά την επιβολή της απαγόρευσης κυκλοφορίας τα νούμερα που δημοσιεύονται λένε άλλα. Λένε πως σε παγκύπρια κλίμακα το Σάββατο (28/3), από τους 8.955 ελέγχους που διενήργησε η Αστυνομία Κύπρου, μόλις 370 περιπτώσεις, πεζών και οδηγών, παραβίασαν τα διατάγματα.

Πιο συγκεκριμένα –σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας- όσο αφορά τους οδηγούς και πεζούς κατά επαρχία, στη Λευκωσία έγιναν 2.148 έλεγχοι σε οδηγούς και πεζούς και υπήρξαν 128 καταγγελίες, στη Λεμεσό έγιναν 841 έλεγχοι και 88 καταγγελίες, στη Λάρνακα έγιναν 1.883 έλεγχοι και 50 καταγγελίες, στην Πάφο έγιναν 1.473 έλεγχοι και 26 καταγγελίες, στην Αμμόχωστο έγιναν 1.485 έλεγχοι και 44 καταγγελίες και στη Μόρφου έγιναν 434 έλεγχοι και 15 καταγγελίες. Επιπλέον, έγιναν 599 έλεγχοι από την Τροχαία Αρχηγείου, η οποία προέβη σε 15 καταγγελίες. Έγιναν 92 έλεγχοι από ΜΜΑΔ και 4 καταγγελίες. Ενώ από τους ελέγχους υποστατικών που έγιναν από τις 6.00 το πρωί της 28ης Μαρτίου μέχρι τις 6.00 σήμερα (29/3) το πρωί, πραγματοποιήθηκαν 5.192 έλεγχοι και υπήρξε μόλις 1 καταγγελία. Στο μεταξύ, σύμφωνα με την Αστυνομία, το τελευταίο 24ωρο στην επαρχία Αμμοχώστου, όσον αφορά την λειτουργία καταστημάτων (υγειονομικού ενδιαφέροντος, εμπορικά κ.λπ.) πραγματοποιήθηκαν 892 έλεγχοι με μηδενικές καταγγελίες.

Δεν χρειάζονται γνώσεις στατιστικολόγου ή ειδικού αναλυτή για να αντιληφθεί κανείς πως το ποσοστό συμμόρφωσης του πληθυσμού της Κύπρου είναι το μεγαλύτερο, με τις παρεκκλίσεις να είναι ελάχιστες.

Γιατί, λοιπόν, οι αρμόδιοι συνεχίζουν να κουνούν το δάχτυλο απειλώντας με επιβολή αυστηρότερων μέτρων, όπως έπραξε χθες βράδυ ο Υπουργός Δικαιοσύνης μέσω Twitter:

Βιώνουμε όλοι μία ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση, με την πλειοψηφία του πληθυσμού να ανησυχεί για το αύριο όσο ποτέ άλλοτε. Όχι τόσο για το αν θα προσληφθεί από τον Covid-19, αλλά για το αν θα έχει δουλειά και αν θα πληρώνεται από αυτήν μετά το τέλος όλης αυτής της ιστορίας. Αν θα πληρωθεί στο τέλος του μήνα και αν θα μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του και την οικογένειά του. Πόσο θα του στοιχίσει αυτή η νέα κρίση που ξέσπασε, η οποία αναμφίβολα θα χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία από πολλούς εργοδότες για να μειώσουν μισθούς, να καταπατήσουν κι άλλα εργασιακά δικαιώματα και να εκμεταλλευτούν για ακόμη μία φορά τον Κύπριο που συμμορφώθηκε με τις οδηγίες, που έμεινε στο σπίτι, που έμαθε να ζει κλεισμένος, σε 4 τοίχους, που βρήκε τρόπο να κάνει την καραντίνα του βιώσιμη γι’ αυτόν και την οικογένειά του, που έβαλε πλάτη για να βγούμε από όλο αυτό.

Αυτόν τον Κύπριο, συνεχίζετε να απειλείτε με την επιβολή νέων μέτρων λέγοντάς του κατάμουτρα πως είναι απείθαρχος και δεν συμμορφώνεται. Να τον δείχνετε ως βασικό υπαίτιο της κατάστασης γιατί δεν επιδεικνύει την πρέπουσα «κοινωνική ευθύνη».

Η δική σας κοινωνική ευθύνη πού είναι; Πώς στηρίζετε μία κοινωνία που φοβάται και μένει τρομοκρατημένη στο σπίτι, χάνοντας καθημερινά τις ελπίδες της, την ίδια ώρα που παλεύει να επιβιώσει με ό,τι έχει;

Αφήστε, λοιπόν, τις απειλές και την επιπλέον τρομοκρατία και αναλάβετε τις δικές σας ευθύνες που δεν είναι λίγες. Συνεχίστε τους ελέγχους, στηρίξτε τα νοσηλευτικά ιδρύματα και το ιατρικό προσωπικό που πολεμά, εδώ και βδομάδες και βάλτε στην άκρη ανούσιες δημαγωγικές τακτικές, τύπου διαίρει και βασίλευε. Μην ξεχνάτε άλλωστε πως η Μεγάλη Βρετανία έχει χάσει εδώ και καιρό το παιχνίδι.