Είπα τζαι εγώ αφού πρέπει να πάω να κανονίσω τούτες τες εκκρεμότητες, να πάω περαστή να τη δω τζαι τη γιαγιά. Έστειλα το 8 τζαι αν με σταματούσε ο κύριος αστυνομικός θα του έλεγα την αλήθκεια: η γιαγιά μου φταίει. Ok τζαι τα έγγραφα. Αλλά παραπάνω η ντράμα κκουίν γιαγιά. Εντέλει, εν με είδεν κανένας, εν είδα κανέναν στο χάιγουέι.

Έκαμα τη δουλειά μου τζαι πάω που λέτε στη γιαγιούδα τζαι φωνάζω της να φκει έξω να τη δω, γιατί εβιάζουμουν να φύω. Μάνα μου την, κλάσσικ φίγκαρ με τα φκιόρα της, το γελούδι της που γελούν τζαι τα μμάθκια της, αγαλλιάστηκε που με είδε, αγαλλιάστηκα τζαι εγώ αλλά εσυγκρατήθηκα. Εφώναζεν να κοντέψω, έμεινα λλίο μακριά. Εσυγκινήθηκα τζαι λλίο εν θα σας το κρύψω, είχα πάρα πάρα πολλές μέρες να τη δω. Ένιγουει.

Γυρίζω μετά τζαι βλέπω τους γείτονες της, έναν αντρόγυνο γύρω στα 55 πάνω-κάτω, ο Αρίστος τζαι η Πηνελόπη εκάθουνταν στην αυλή της γιαγιάς τζαι επίναν τον καφέ τους. Μεινίσκουν δίπλα που τη γιαγιά μου τα παιδιά. Μετά, φκαίνει που το σπίτι τζαι η μάμα μου με τον παπά μου. Ok μινίσκει δίπλα με τον παπά μου, τζαι μετά βλέπω έρκεται τζαι η ξαδέρφη μου με τον χαρτωμένο της με τα φραπεδούθκια τους στο σιέρι. Οκέυ… παιθκιά μου… λλίες αποστάσεις. Εν εκολλήσαν τες καρέκλες τους, να μεν τους πάρω στο λαιμό μου ήταν σε κάποια λογική απόσταση μεταξύ τους. Έμεινα πιο έξω εγώ, εκόφκαμεν κουβέντες, σε κάποια φάση έπιασεν την κουβέντα ο παπάς μου με τον Αρίστο, επήεν να του δείξει κάτι μίσιημου στο χωράφι, φέφκει τζαι η ξαδέρφη με τον χαρτωμένο να παν σπίτι τους, αποσιερετά με τζαι η γιαγιά μου τζαι μινίσκουν μόνες τους η μάμμα μου τζαι η Πηνελόπη. Ετοιμάζουμουν να πάω τζαι εγώ πίσω στην πόλη μου. Ευτυχώς που εκαθυστέρησα λλίο!

Στο μεταξύ, το σπίτι όπως εν τοποθετημένο, θωρείς ανετότατα τον κύριο δρόμο τζαι καταγράφεις κάθε αυτοκίνητο τζαι χωρκανό που περνά. Τζαι είπαν μου ότι στο χωρκό τζαι γενικά που ακούσαν τζαι στα γειτονικά τους χωρκά που τους είπε η Κούλλα του μουχτάρη (αλλιώς το Ρόιτερ), κάμνουν συχνά ελέγχους.

Οπότε, όπως κάθουνται οι κυρίες, γυρίζουν τζαι θωρούν ένα περιπολικό τζαι στρίφκει που τον κύριο δρόμο τζαι σαν να τζαι κοντέφκει του δρόμου τους!

* Παύση *

Τα παρακάτω γεγονότα εγίναν στο πιτς φιτίλλιν, σε κλάσματα του κλάσματος δευτερολέπτου, σπρίντερ, άνεμος, ττάππον.

Η Πηνελόπη άσπρισεν! Εκοίταξεν η μια την άλλη, εγρουλλώσαν τα μμάθκια τους, εκοιτάξαν τα φιντζιανούθκια, εκοιτάξαν ξανά η μια την άλλη τζαι άξιππα, χωρίς να ανταλλάξουν καθόλου κουβέντα, τίποτε, απλά ετράβησε μπροστά την ποθκιά της η Πηνελόπη να την κάμει “τύπου πανέρι σίρμου τα ούλλα μέσα”, τζαι η μάμμα μου άρκεψε τζαι έσυρνεν της τα φιντζιανούθκια του καφέ στην ποθκιά της, τζαι τζίνη ττάππον εβούρησεν να τα σείρει στη βούρνα, έδωκεν τζαι μιαν τον αγκώνα της πάνω στην πόρτα, ήταν ούλλη δική της, αλλά δεν ελύγισεν, δεν είπε με τσου με α, τζαι έφτασεν αισίως (περίπου), στη βούρνα. Έσυρεν τα ούλλα μέσα, περιττόν ότι έσπασεν τα μισά, εσήκωσεν την τζεφαλή της τζαι με το μέτωπο ψηλά, έσασεν την ποθκιά της τζαι επέστρεψεν Κουγία (δηλαδή Κυρία με Κ κεφαλαίο), πίσω στο τραπεζάκι με την Ποπς τζαι με κάττα με ζημιά! Έβαλεν το πόδιν πάνω στ’ άλλον, έσκασεν τζαι ένα χαμογελούι, αφού εκατάφερεν τα τζαι έκρυψεν τα ενοχοποιητικά τεκμήρια, η Άγκαθα Κρίστη μη χ…ω.

Περιττό να σας πω τελικά ότι το περιπολικό απλά έστριψε τζαι επήεν ολόισια, αλλά άξιζε με τα σιήλια η σκηνή ολόκληρη τζαι φυσικά που επήα, που απόσταση πάντα, τζαι είδα το τούτον ούλλον το σουρεαλιστικό επεισόδιο επηρεασμένο πάντα από την καραντίνα που ζούμε.

Αγάπες πολλές,

Ντίνα

Φωτογραφία: James Homans / Unsplash