Όλες βρεθήκαμε (κάποιες ακόμη βρισκόμαστε) αντιμέτωπες με παραπάνω κιλά. Είναι εκείνη η άβολη στιγμή που το τζιν δυσκολεύεται να κουμπώσει, το φαρδύ παντελόνι «κολλά» στα μπούτια και τα μανίκια της μπλούζας αποκτούν στενότατη επαφή με τα μπράτσα, σε σημείο που να κοντεύουν να πάθουν ασφυξία.

Είναι, επίσης, εκείνη η άβολη στιγμή που η ζυγαριά καταχωνιάζεται κάτω από το κρεβάτι (πολύ κάτω) και οι φωτογραφίες γίνονται πιο σπάνιες, γιατί φοβάσαι να αντικρίσεις κατάματα το φούσκωμα στα μάγουλα και το προγούλι που σιγά-σιγά ξεπροβάλλει. Τότε ακριβώς, βρίσκεσαι αντιμέτωπη με μια κατάσταση που ούτε στον ίδιό σου τον εαυτό δεν τολμάς να παραδεχθείς. Ακόμη και όταν ξεκινούν τα (καλοπροαίρετα) σχόλια της μάνας σου «ξέρεις, βρε κορίτσι μου, πήρες μερικά κιλάκια. Κάνε λίγο κράτει». Εσύ, προφανώς, δεν κάνεις κράτει, αλλά βυθίζεσαι ακόμη παραπάνω (σε σάλτσες, πατατάκια, σοκολατάκια κ.λπ).

Και, ναι, αν δεν βίωσες αυτήν την κατάσταση, δεν μπορείς να καταλάβεις το συναίσθημα. Ούτε τη μεταβολή, τη διακύμανση και την πληθώρα των συναισθημάτων που «γεννά» μια τέτοια αλλαγή στο σώμα σου. Ούτε το πόσο δύσκολο είναι να παραδεχθείς, πρώτα στον εαυτό σου και μετά στους άλλους, ότι πήρες 5, 10, 15, 20 κιλά, βρε παιδί μου. Θέλει πολύ θάρρος, γιατί είναι σαν να παραδέχεσαι ήττα. Ειδικά, όταν αυτά τα παραπάνω κιλά κάποτε, με τεράστιο κόπο, κατάφερες να τα χάσεις.

Η Εβελίνα Νικόλιζα είναι η κόρη της Μπέσσυς Αργυράκη, είναι τραγουδίστρια και youtuber. Είναι σε σχέση με τον επίσης μουσικό Κλεάνθη και ζουν σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα, γεμάτο φυτά. Η Εβελίνα Νικόλιζα είναι μια όμορφη γυναίκα, η οποία έχασε κάποια στιγμή 35 κιλά, και τώρα τα πήρε όλα πίσω (συν 10, για να είμαστε απόλυτα ακριβείς). Και δεν φοβάται να το πει. Χρειάζεται, σίγουρα, μεγάλο ψυχικό σθένος να κάτσεις μπροστά σε μια κάμερα και να πεις «Είμαι η Εβελίνα και δεν είμαι καλά, γιατί πήρα 45 ολόκληρα κιλά».

Στο βίντεο που ανέβασε στο κανάλι της στο ΥouΤube ανέφερε, μεταξύ άλλων «Δεν έχω θυρεοειδή. Παχαίνω μόνη μου, επειδή τρώω πάρα πολύ. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν προβλήματα υγείας που τους ωθούν να πάρουν παραπάνω κιλά, γι’ αυτό καλό είναι να μην λέμε σε κάποιον ότι πάχυνε».

Στέλνει, επίσης, το μήνυμα της αποδοχής του εαυτού μας, αρκεί να μην του προκαλούμε κακό: «Είμαι υπέρ τού να είναι ο καθένας όπως θέλει. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε όλοι αδύνατοι ούτε ότι πρέπει να έχουμε παραπάνω κιλά. Ο καθένας όπως είναι ευτυχισμένος και ό,τι του αρέσει, αρκεί να μη δημιουργεί πρόβλημα στην υγεία του. Και εγώ τώρα έφτασα στα όρια της θνησιγενούς παχυσαρκίας» (…) «Δυστυχώς το 90% των ανθρώπων που χάνουν κιλά, τα ξαναπαίρνουν. Βέβαια, και εσείς και εγώ, μπορούμε να ανήκουμε στο υπόλοιπο 10% και να κάνουμε μια ωραία προσπάθεια να μην τα ξαναπάρουμε».

Αναφέρεται, τέλος, στον βασικό λόγο που την ωθεί κάθε φορά στην υπερφαγία: «Είναι μια νοοτροπία καρφωμένη στον εγκέφαλό μου από μικρή ότι κάποιες φορές, όταν είμαι κουρασμένη ή έχω κάνει κάτι δύσκολο ή έχω αντεπεξέλθει σε μια θεόστραβη μέρα, μού αξίζει να φάω. Είναι κάπως σαν την επιβράβευσή μου. Πώς είναι τα μικρά παιδάκια που τους λένε οι γονείς “Αν φτιάξεις το δωμάτιό σου, θα σου πάρω σουβλάκι”; Είναι, όμως, τόσο λάθος. Γιατί μαθαίνουμε ότι αν είσαι καλός, σού αξίζει να τρως κάτι παχυντικό. Κάπως έτσι πήρα πολλά κιλά επιβράβευσης!».

Ποτέ τη Δευτέρα! «Έχω πάρει πολλά κιλά, γιατί θεωρούσα ότι θα ξεκινήσω δίαιτα. Κάθε φορά, όμως, που λέω ότι Δευτέρα ξεκινάω δίαιτα, την Κυριακή το βράδυ θα “ξεκοιλιαστώ”. Οπότε από τις πολλές φορές που θα ξεκινούσα δίαιτα και τις πολλές “τελευταίες” μέρες, κατέληξα να ανεβαίνω φοβερά σε κιλά. Πόσο ηλίθιο είναι αυτό!».

Εντάξει, είναι κοινότυπο και χιλιοειπωμένο. Είναι, επίσης, δακρύβρεχτο κλισέ. Αλλά, στην τελική, «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται, όμως, να σηκωθείς». Νιώσε καλά με τον εαυτό σου και αγάπησε το σώμα σου. Και κυρίως μην ντρέπεσαι γι’ αυτό! Μην νιώθεις τύψεις αν έφαγες λίγο παραπάνω. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Δευτέρες υπάρχουν πολλές. Αυτή, όμως, ας είναι μια Δευτέρα απ’ αυτές που πρέπει!

«Πάμε όλοι μαζί να γίνουμε το καλύτερο που μπορούμε, ρε παιδιά;».