Σύμφωνα, λοιπόν, με την αγγελία εργασίας, ζητείται μια δεσποινίδα, πολύ εμφανίσιμη (δεν επεξηγείται περαιτέρω το «πολύ εμφανίσιμη»), για θέση γραμματειακής υποστήριξης στα γραφεία της εταιρείας στην ανατολική Θεσσαλονίκη. Η ιδανική υποψήφια, προστίθεται, πρέπει να είναι το πολύ 27 ετών (να και ο ηλικιακός ρατσισμός), χωρίς οικογενειακές ή λοιπές υποχρεώσεις (σκεφτόμαστε, εδώ, την εμετική ερώτηση στα interviews «Σκοπεύεις να μείνεις έγκυος το επόμενο διάστημα;»), ευγενική, πολύ πρόθυμη (ο καθείς το μεταφράζει όπως θέλει) και συνειδητοποιημένη. Τέλος, θα πρέπει να είναι available για επαγγελματικά ταξίδια (σε συνέχεια του «χωρίς υποχρεώσεις»). Το βιογραφικό τής κάθε υποψήφιας πρέπει να συνοδεύεται από δύο προστάτες («κλάταρε» και ο κορέκτορας), δηλ. πρόσφατες (για ευνόητους λόγους), φωτογραφίες. Η «πολύ τυχερή» που θα λάβει εν τέλει τη θέση, θα έχει, σύμφωνα με την αγγελία, πολύ καλό μισθό, βλ. 1000 ευρώ, συν μπόνους.
Μια αγγελία εργασίας ωδή στον σεξισμό και τον παντός είδους ρατσισμό έτσι για να αναρωτηθούμε εκ νέου αν χρειάζεται τελικά ο φεμινισμός στις μέρες μας. Πρόσφατα, αναρωτηθήκαμε το ίδιο, όταν σε ένα διπλανό τραπέζι στο καφέ, ένας νεαρός -πολύ νεαρός- υποστήριζε σθεναρά ότι μια γυναίκα, αφού παντρευτεί και γεννήσει, πρέπον είναι να μένει στο σπίτι, για να μεγαλώνει τα παιδιά και να ασχολείται, πολύ πρόθυμα, με τα οικιακά.