Κεντρική εικόνα από Pixar (The Incredibles) και Disney(Hercules)
Τι κοινό έχουν η Ελαστίνα στους Απίθανους, η Μεγάρα -ή Μεγκ για λόγους συντομίας- από τον Ηρακλή της Disney και η Τζούντι Χοπς, η αστυνομικίνα-λαγός τού Zootopia; Μα τη μεγάλη περιφέρεια.
Οι φαρδείς γοφοί των γυναικών καρτούν είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό που επιλέγουν οι animators προκειμένου να αποτυπώσουν χαρακτήρες που δεν είναι παιδιά ή έφηβοι.
Αποκαλούνται «Γοφοί του Χάρτμαν», καθώς ο Μπουτς Χάρτμαν, Αμερικανός animator, συγγραφέας, παραγωγός, σκηνοθέτης και ντουμπλέρ, ήταν αυτός που, αν και δεν «εφηύρε» την τεχνική, τη χρησιμοποίησε κατά κόρον.
Για τους animators είναι βασικός τρόπος διαφοροποίησης των σεξουαλικά ώριμων χαρακτήρων από τους νεότερους σε ηλικία. Γι' αυτό και σε αυτές τις περιπτώσεις, οι χαρακτήρες αποτυπώνονται με σιλουέτα «αχλαδιού», κοινώς στενούς ώμους, λεπτή μέση και μεγαλύτερη περιφέρεια.
Επιπλέον, ο λόγος που το στήθος των γυναικών στα κινούμενα σχέδια παρουσιάζεται μικρό, είναι γιατί σε θεάματα για παιδιά οι παραγωγοί δεν θέλουν να εκλαμβάνεται ως μέσο σεξουαλικοποίησης.
Οι στυλιστικές διαφορές μεταξύ ηλικιακά μικρότερων και μεγαλύτερων χαρακτήρων είναι πολύ συχνά αδιόρατες στον κόσμο των κινουμένων σχεδίων, ώστε πολλές φορές τη διαφορά κάνουν τέτοιες τεχνικές και, ασφαλώς, οι φωνές των ηρώων.
