Εδώ και έναν μήνα, κάθε εβδομάδα, πηγαίνει στον σταθμό του Λιντς της Αγγλίας, στέκεται στο κέντρο, και κρατά μια λευκή πινακίδα που γράφει: «Ονομάζομαι Μπεν και μερικές φορές παθαίνω κατάθλιψη»- πρόταση που συνοδεύει με το hashtag #itsOKtotalk, ήτοι «είναι εντάξει να μιλάς».

Ο Ben Odgen είναι 23 ετών, μεγάλωσε στο Skipton του Yorkshire, σε μια μεσοαστική οικογένεια χωρίς ιδιαίτερη ιστορία. Είχε όλη τη ζωή μπροστά του. Και μετά οι γονείς του πήραν διαζύγιο, ξέσπασε η πανδημία του κορωνοϊού και οι περιορισμοί διαδέχονταν ο ένας τον άλλο.

«Αυτό ήταν», λέει στο BBC. «Τότε συνειδητοποίησα πως ένιωθα απίστευτα λυπημένος, ότι δεν ήταν κούραση, αλλά βαθιά θλίψη. Περνούσαν μέρες χωρίς να βγαίνω έξω, δεν ήθελα να δω κανέναν, δεν ήθελα καν να απαντήσω στο τηλέφωνο, δεν ήθελα να κάνω τίποτα και κυρίως, σκεφτόμουν ότι περνάω κάτι που κανείς δεν καταλαβαίνει».

«Πάντα είχε μέρες που ήμουν χάλια και κλειστός, ακόμη και με την οικογένειά μου αλλά μετά την πανδημία με πήρε η κατρακύλα. Ήμουν καλά για κάποιες μέρες και μετά δεν μπορούσαν να σηκωθώ από το κρεβάτι. Γινόταν ολοένα και χειρότερο οπότε έπρεπε να μιλήσω σε κάποιον», λέει.

Αποφάσισε να μιλήσει σε έναν φίλο, που του εκμυστηρεύτηκε ότι αισθάνεται το ίδιο και σε λίγο μαζί με τον Matthew Payne βρέθηκαν να καταστρώνουν ένα σχέδιο για τη δημιουργία καναλιού στο YouTube ώστε να προσεγγίσουν περισσότερο κόσμο.

Και κάπου εκεί συνάντησε μια στατιστική που τον σόκαρε: 1 στα 4 άτομα δηλώνουν πως έχουν περάσει επεισόδιο κατάθλιψης. «Ένας στους τέσσερις υποφέρει από προβλήματα ψυχικής υγείας. Σκεπτόμενος ότι ποτέ δεν είχα μιλήσει σχετικά σε κανέναν, απλώς δεν το πίστευα. Φαντάσου να κάθεσαι στο τραπεζάκι ενός τρένου και τουλάχιστον ένας από τους υπόλοιπους τρεις να έχει βιώσει κάτι με την ψυχική του υγεία. Το βρήκα πραγματικά στενάχωρο και σοκαριστικό», λέει.

Αφού το σκέφτηκαν αρκετά, ο Ben και ο Matt αποφάσισαν ότι έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να προσεγγίσουν τον κόσμο σε πιο προσωπικό επίπεδο όχι απλώς μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή, κάτι που οδήγησε στην ιδέα να σταθεί στον σταθμό του Λιντς με την πινακίδα.

Η πινακίδα σχεδιάστηκε για να πυροδοτήσει τη συζήτηση γύρω από τα προβλήματα ψυχικής υγείας και ο Μπεν λέει ότι η ανταπόκριση είναι απίστευτη: «Ποτέ δεν φοβήθηκα περισσότερο, έτρεμα σαν το φύλλο, αλλά το συναίσθημα που ένιωσα όταν το πρώτο άτομο ήρθε και είπε, "Νιώθω επίσης αυτά τα συναισθήματα. Δεν είσαι μόνος, συνέχισε έτσι", ήταν καταπληκτικό. Πρέπει να ήταν 10 με 15 άτομα που είπαν "Καταπληκτική δουλειά. Το νιώθω κι εγώ"».

Ο κόσμος σταματά συνεχώς- άλλοι τον παίρνουν αγκαλιά, άλλοι πιάνουν κουβέντα, γυναίκες, άντρες, νεότεροι και πιο ηλικιωμένοι. Τον ευχαριστούν, τον ενθαρρύνουν και πλέον η ιστορία του ξεπέρασε τον μικρό σταθμό στο Λιντς, καθώς το άρθρο του στο bbc έγινε πάρα πολλές φορές share. «Βρισκόμαστε στο 2021 και είναι καιρός να μιλήσουμε γι' αυτό. Σε κάθε περίπτωση, τώρα που το έκανα», καταλήγει, «για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, νιώθω χαρούμενος».


Πηγή: Lifo