*Φωτογραφία: Από διαδικτυακή συνάντηση των Ομίλων του UCY UN & EU Club


Για τους φοιτητές των κυπριακών πανεπιστημίων ο τελευταίος χρόνος ήταν συνυφασμένος με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Μακριά από τις αίθουσες και τους καθηγητές, μακριά από τις (μακρινές ενίοτε) διαδρομές σπίτι-πανεπιστήμιο και πίσω, μακριά τις καθημερινές συναντήσεις με τους συμφοιτητές τους. Παρόλα αυτά, η τεχνολογία τούς επέτρεψε να παρακολουθούν τα μαθήματά τους έτσι ώστε να μη χαθεί η χρονιά λόγω πανδημίας.

Ας δούμε παρακάτω όμως πώς κύλησαν όλοι αυτοί οι μήνες, ποια ήταν τα θετικά και ποια τα αρνητικά της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Από τον Στέφανο Χαραλάμπους.

Ρωμανός Ορφέας Τοφής / 2ο έτος Πολιτικές Επιστήμες / Πανεπιστήμιο Κύπρου

Η εμπειρία της εξ αποστάσεως διδασκαλίας, η οποία μπήκε στη ζωή μας εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, αν και με βραχύχρονες παύσεις, είναι αντιφατική. Υπήρξαν σε μεγάλο βαθμό τεχνικές δυσκολίες και ζητήματα προσαρμογής στα «online» μαθήματα, ωστόσο εξαλείφθηκαν σταδιακά -σε βαθμό που να μην είναι επιθυμητή η φυσική παρουσία. Παρά την προσωπική άνεση με τα νέα λογισμικά, οι νέες συνθήκες δεν προωθούν την άμεση επικοινωνία καθηγητών - ακροατηρίου. Πιστεύω ωστόσο πως οι νέες τεχνικές δυνατότητες πρέπει να αξιοποιηθούν και μετέπειτα.

Παναγιώτης Αντωνιάδης / 2ο έτος Νομικής / Παν. Κύπρου

Η διαδικτυακή εκπαίδευση έχει μεταβάλει δραστικά τη φοιτητική μας εμπειρία. Η γνώση μεταφέρεται απρόσωπα και αποστασιοποιημένα από τους διδάσκοντες, οι οποίοι δεν έχουν την άμεση αλληλεπίδραση του ακροατηρίου. Οι φοιτητές τη λαμβάνουν απρόθυμα και νωχελικά, συχνά από το κρεβάτι ή τον καναπέ τους. Χωρίς τη ρουτίνα της πανεπιστημιακής ζωής, η ποιότητα της εκπαίδευσης μειώνεται. Εντούτοις, η πανδημία μάς ανέδειξε πως η δια ζώσης εκπαίδευση δεν έχει μονοπώλιο και πως τα νέα αυτά μαθησιακά περιβάλλοντα μπορούν να συμπληρώνουν και να αναβαθμίζουν την παραδοσιακή μορφή μαθήματος. Οι καθηγητές μάς αναρτούσαν απ’ ευθείας υλικό, χρησιμοποιούσαν εργαλεία για συζήτηση σε μικρότερες ομάδες, ενώ το μάθημα στον Η/Υ καθιστούσε τη συνεχή αναζήτηση πληροφοριών στο διαδίκτυο προσιτή. Κακά τα ψέματα, η εκπαίδευση από το σπίτι μάς απελευθέρωσε από αχρείαστες διαδρομές. Το κατά πόσον όμως ο χρόνος αυτός αξιοποιήθηκε μελετώντας ή παρακολουθώντας ατελείωτες ώρες videos στο YouTube, διαφέρει ανά περίπτωση.

Λώρα Χριστοδουλίδου / 1ο έτος Τμήμα Ψυχολογίας

Από μικροί ζητούσαμε ebooks και μια διαδικτυακή εκπαίδευση, αλλά κανείς μας δεν φαντάστηκε πως θα ήταν υπό αυτές τις συνθήκες. Τα θετικά είναι λίγα, λόγω του ότι τα αρνητικά υπερισχύουν, όπως για παράδειγμα προβλήματα διαδικτύου, δυσκολίες συγκέντρωσης και lack of social contact. Παρόλα αυτά, ας κρατήσουμε τα θετικά -όπως τα εύκολα ηλεκτρονικά quiz και τα recorded lectures- όταν επιτέλους ανοίξουμε.

Στέφανος Χαραλάμπους / 2ο έτος Νομικής / Παν. Κύπρου

Αρχίζοντας από ένα θετικό: ήταν πολύ πιο εύκολη η συμμετοχή του Ομίλου μας - UCY UN & EU Club* σε διεθνή συνέδρια, εφόσον δεν χρειαζόταν να ταξιδέψουμε. Εξοικονομήσαμε πολλά χρήματα, αφού δεν χρειάστηκε να αγοράσουμε αεροπορικά εισιτήρια και να μείνουμε σε ξενοδοχείο, ενώ παράλληλα έχουμε λάβει το ίδιο δίπλωμα με αυτό που θα λαμβάναμε στο διά ζώσης συνέδριο. Δυστυχώς, όμως, στη διαδικτυακή εκπαίδευση είναι πολύ πιο εύκολο να αποσπαστεί η προσοχή μας: είναι πολύ πιο εύκολο να αφαιρεθείς όταν γνωρίζεις ότι ο καθηγητής δεν σε βλέπει, ενώ παράλληλα έχω συμφοιτητές που είχαν αδέλφια σπίτι και έκαναν φασαρία όταν δεν είχαν μάθημα.

Μαρίλια Διόλα / 3ο έτος Διοίκηση Επιχειρήσεων και Δημόσια Διοίκηση / Παν. Κύπρου

Είμαι περισσότερο εσωστρεφής χαρακτήρας, έτσι έχω να πω ότι μου άρεσε περισσότερο το online learning, εφόσον δεν χρειαζόταν να συναναστρέφομαι καθημερινά με πολλά άτομα. Η πολυκοσμία αρκετές φορές μου προκαλεί υπερβολικό άγχος (anxiety). Άλλο ένα θετικό για εμένα ήταν ότι η ηχογράφηση των διαλέξεων (με τη συναίνεση των καθηγητών) είναι πολύ εύκολη, έτσι ακόμη κι αν χάσει κανείς κάποια διάλεξη, στην ουσία δεν τη χάνει. Τέλος, επειδή μένω 45-50 λεπτά μακριά από το Πανεπιστήμιο, το ότι δεν χρειάζεται να οδηγώ από και προς το Πανεπιστήμιο καθημερινά, μου έχει δώσει περισσότερο χρόνο για να ασχοληθώ με επιπλέον ενδιαφέροντα πράγματα.


Σάββας Σκουφαρίδης / Δευτεροετής Προπτυχιακός Φοιτητής Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας (Κατεύθυνση Ιστορίας) / Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κύπρου

Θεωρώ πως από την οπτική γωνιά του φοιτητή, η παρούσα κατάσταση συνδέεται άρρηκτα με τη φράση «Τα δεδομένα, γίνονται ζητούμενα», με την κανονική διδασκαλία να ονομάζεται πλέον «δια ζώσης εκπαίδευση» και να θεωρείται ως κάτι το ουτοπικό. Η αλληλεπίδραση καθηγήτριας/ή - φοιτήτριας/ή και συνεπώς η ποιοτική διδασκαλία, δέχθηκαν σοβαρό πλήγμα, ωθώντας απρόσκοπτα σε τάσεις αδράνειας και συνεχούς κόπωσης. Εν αυτώ, οποιοσδήποτε λόγος για τη ψυχική μας ισορροπία μάλλον περιττεύει (αρκεί να δει κανείς τα άκρως ανησυχητικά πορίσματα ερωτηματολογίων, που μας αποστέλλονται για συμπλήρωση). Παρά τη βελτιστοποίηση των γνώσεών μας στα προγράμματα του Η/Υ και τα λιγότερα έξοδα (περιορισμός του «πήγαινε-έλα»), η προαναφερθείσα αρνητική πτυχή επισκιάζει τα ελάχιστα θετικά.