Πιο κάτω αυτούσια η αποχαιρετιστήρια δήλωσή του:

Ένα τεράστιο «ευχαριστώ» από καρδιάς! Αυτό θέλω να είναι ο επίλογος της πολύχρονης παρουσίας μου στα έδρανα της Βουλής των Αντιπροσώπων του λαού.

Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους πολίτες, σε εσάς, που με τιμήσατε και με εμπιστευτήκατε με τη ψήφο σας. Με επιστέγασμα, να με ανεβάσατε στον ύψιστο θώκο του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, αυτόν του Προέδρου της Βουλής… Χωρίς καν να περάσει ποτέ απ’ το μυαλό μου, να το επιδιώξω ή να παλέψω να το κατακτήσω.

Το μόνο για το οποίο πάλευα μια ζωή ήταν -και είναι- να είμαι δίπλα στον Άνθρωπο. Με οποιοδήποτε τίμημα και προσωπικό κόστος. Αυτός ήταν και ο μόνος τρόπος με τον οποίο ήξερα να ασκώ την ιατρική και την πολιτική τόσα χρόνια. Και μπορώ να έχω πια την πεποίθηση, συνηθίζω μάλιστα να το λέω και να το εκφράζω πολύ συχνά, ότι ο κόσμος σου επιστρέφει απλόχερα, στο εκατονταπλάσιο, ό,τι του έδωσες.

Με αναδείξατε στην προεδρία του Σώματος σε μια δύσκολη στιγμή και όπως είχα υποσχεθεί από αυτό εδώ το βήμα θα ριχνόμουν μαζί σας στη δουλειά για να ανεβάσουμε το κύρος της Βουλής, διεκδικώντας ξανά την εμπιστοσύνη του λαού. Αυτό έβαλα ως προσωπικό στόχο και γι’ αυτό πάλεψα. Να τιμήσω τον θεσμό και να ανταποκριθώ επάξια στο αξίωμα αυτό. Εάν τα κατάφερα; Θα με κρίνετε εσείς… Θα με κρίνει ο λαός… Όπως και όλους μας.

Στο σύντομο αυτό διάστημα καταφέραμε μαζί, να τροχοδρομηθούν σημαντικά νομοσχέδια και κάποια από αυτά να ολοκληρωθούν και να φτάσουν στην τελική ψήφισή τους. Δεν θα αρχίσω να απαριθμώ το έργο που επιτελέσαμε. Θεωρώ, εξάλλου, ότι πιο σημαντικό είναι να αναλογιστούμε τα όσα δεν καταφέραμε και προς αυτή την κατεύθυνση να συνεχίσετε να εργάζεστε…Με γνώμονα τον Άνθρωπο! Τον πολίτη που μας τιμά με την ψήφο του. Αυτό να υπερτερεί πάντα στη ζυγαριά έναντι των μικροπολιτικών συμφερόντων.

Ήταν φορές που κάναμε ένα βήμα μπροστά… Και δυο πίσω… Συμβαίνει κάποτε στις «παρενέργειες» σε εισαγωγικά, της δημοκρατίας και αυτό. Λάθη γίνονται αναπόφευκτα, παραλήψεις επίσης… Στην τελική όμως τη μεγαλύτερη αξία έχει να μπορείς να σταθείς με καθαρό βλέμμα μπροστά στον λαό, και ειδικά στους νέους ανθρώπους που είναι και οι πιο αυστηροί κριτές, και να έχεις την αξιοπρέπεια να ζητήσεις «Συγγνώμη».

Συγγνώμη λοιπόν γι’ αυτά που δεν κατάφερα… Αληθινά όμως προσπάθησα… Και φεύγω ήσυχος γι’ αυτό.

Σας ευχαριστώ όλους, που ήσασταν δίπλα μου σε αυτή την προσπάθεια, τον καθένα σας ξεχωριστά… Τον κάθε βουλευτή, το κόμμα μου ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις που με ανέδειξε και με στήριξε σε όλη την κοινοβουλευτική μου πορεία…Τον κάθε υπάλληλο της Βουλής που δούλεψε ακούραστα, τη Διεύθυνση, τους Συνεργάτες του γραφείου μου που σκέφτονταν για μένα πριν από μένα… Τα άτομα της ασφάλειάς μου που δεν με αφήνουν λεπτό απ’ τα μάτια τους… Όσες φορές κι εάν τους επαναλαμβάνω ότι είναι υπερβολικοί…Θέλω ακόμη να απολογηθώ σε όλους και για τις φορές που δεν μπόρεσα να χαλιναγωγήσω τον αυθορμητισμό μου και το πηγαίο του χαρακτήρα μου, με αποτέλεσμα να ανεβαίνουν οι τόνοι. Αυτός είμαι όμως, ο γιατρός ο Αδάμος που ήμουν πάντα, και δεν μπορώ να προσποιηθώ.   

Έτσι θέλω να αποτυπωθώ και στη συνείδηση σας: «Ως ο γιατρός που πέρασε απ’ την πολιτική και προσπάθησε να είναι πλάι στον Άνθρωπο».

Κλείνοντας επιτρέψτε μου… Τους το οφείλω άλλωστε, να τους ευχαριστήσω για την υπομονή που έδειξαν όλα αυτά τα χρόνια, για τη στήριξη που μου πρόσφεραν αλλά και να τους ζητήσω να με συγχωρέσουν, που ήμουν απών στις πιο σημαντικές τους στιγμές. Στη σύζυγό μου και τα παιδιά μας.

Και για να μην εξελιχθεί η στιγμή, σε τελετή των Όσκαρ… Κλείνω εδώ. Και εύχομαι καλή επιτυχία αλλά και Ποιότητα στον προεκλογικό σας αγώνα.