Κεντρική φωτογραφία από AP


Ο πόλεμος μεταξύ των συμμοριών κυριαρχούσε στους δρόμους του Σικάγο στα τέλη της δεκαετίας του 1920, με τη συμμορία του Αλ Καπόνε να προσπαθεί να εδραιώσει τον έλεγχό της στην πόλη, εξαλείφοντας τους αντιπάλους της στο παράνομο εμπόριο αλκοόλ, τζόγου και πορνείας.

Η κορύφωση της διαμάχης διαδραματίστηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1929, όταν επτά άνδρες που συνδέονταν με τον Ιρλανδό γκάνγκστερ George «Bugs» Moran, έναν από τους πιο παλιούς αντιπάλους του Αλ Καπόνε, βρέθηκαν νεκροί από πυροβολισμούς ανδρών που ήταν ντυμένοι ως αστυνομικοί. Σύμφωνα με το «History», η υπόθεση έμεινε στην ιστορία γνωστή ως «η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου» και παραμένει άλυτη μέχρι και σήμερα, ενώ δεν υπήρξε ποτέ επίσημη σύνδεση με τον Καπόνε, αν και πιστεύεται πως αυτός ήταν ο υπεύθυνος για τη δολοφονία των ανδρών.

Η ιστορία που θέλει τη συμμορία του Αλ Καπόνε να συνδέεται με την υπόθεση έχει ως εξής:

Την εποχή εκείνη ο Αλ Καπόνε κυριαρχούσε στο νότιο τμήμα του Σικάγου, ενώ ο αντίπαλός του «Bugs» Moran υπερίσχυε στο βόρειο τμήμα. Καθώς ισχύει ακόμα η ποτοαπαγόρευση, οι δύο μαφιόζοι κερδίζουν εκατομμύρια δολάρια από την παράνομη διακίνηση αλκοόλ. Ο Καπόνε όμως ήθελε να εξοντώσει την αντίπαλη συμμορία ούτως ώστε να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο στην πόλη. Γι’ αυτό αποφασίζει να κλείσει ένα ραντεβού με τον Moran για να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους.

Η συμμορία του Moran διενεργεί τις παράνομες δραστηριότητές της σχετικά με το αλκοόλ σε ένα γκαράζ στην οδό North Clark 2122. Στις 14 Φεβρουαρίου στις 10:30 το πρωί, την ώρα που είχε δοθεί το ραντεβού, πέντε άνδρες του Καπόνε, τρεις μεταμφιεσμένοι ως αστυνομικοί και δύο με πολιτικά ρούχα, φτάνουν στο γκαράζ της αντίπαλης συμμορίας, έχοντας ενισχύσεις στη γύρω περιοχή. Οι τρεις ένοπλοι μεταμφιεσμένοι άνδρες εισέβαλαν στην αποθήκη μόλις είδαν έναν άντρα που έμοιαζε με τον Moran να μπαίνει σε αυτήν.

Οι άντρες του Καπόνε εκτέλεσαν εν ψυχρώ επτά μέλη του Moran, ενώ τους είχαν βάλει να βλέπουν τον τοίχο του γκαράζ. Από τους επτά νεκρούς, πέντε ήταν μέλη της συμμορίας του Μοράν, ένας συνεργαζόμενος μικροκακοποιός και ένας μηχανικός που βρισκόταν εκεί για να επισκευάσει ένα αυτοκίνητο της συμμορίας.

Όταν οι Αρχές έφτασαν στη σκηνή του εγκλήματος βρήκαν τον Φρανκ Γκούντενμπεργκ της συμμορίας του «Bugs», να παλεύει για τη ζωή του. Λίγα λεπτά πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, η αστυνομία τον πίεσε να αποκαλύψει τι είχε συμβεί, αλλά αυτός αρνείτο να μιλήσει.

Τελικά, κατάφεραν να βρουν πολύ λίγους μάρτυρες, των οποίων οι μαρτυρίες έλεγαν πως ένοπλοι άντρες ντυμένοι ως αστυνομικοί μπήκαν στο γκαράζ και προσποιήθηκαν πως θα συνελάμβαναν τους άντρες της συμμορίας. Αν και ο Moran κατηγόρησε αμέσως τον Καπόνε, αυτός ισχυρίστηκε πως βρισκόταν στο σπίτι του στη Φλόριντα τη στιγμή του εγκλήματος και οι Αρχές δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν σε σύλληψη αφού είχε άλλοθι.

Το μακελειό προκάλεσε λαϊκή κατακραυγή στο Σικάγο και σηματοδότησε την αρχή του τέλους και για τους δύο γκάνγκστερ. Ο τόπος της «Σφαγής του Αγίου Βαλεντίνου» έγινε τουριστική ατραξιόν μέχρι το 1967, όταν η αποθήκη κατεδαφίστηκε. Τα τούβλα του αιματοβαμμένου τοίχου της εκτέλεσης πουλήθηκαν σε δημοπρασία στον Καναδό επιχειρηματία Τζορτζ Πάτεϊ, ο οποίος τον ξανάχτισε μέσα σε μπαρ που διατηρούσε στο Βανκούβερ.

Με πληροφορίες από Bovary, History