Την ώρα που ο ένας μετά τον άλλον οι περιορισμοί που είχαν επιβληθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού χαλαρώνουν και όλο και περισσότερες χώρες ανοίγουν ξανά τα σύνορά τους στους τουρίστες, μία νέα τάση έχει εμφανιστεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αυτή δεν είναι άλλη από τα ταξίδια εκδίκησης.

Με τον όρο ταξίδια εκδίκησης (revenge travel) ο κλάδος του Τουρισμού αναφέρεται στη γενικότερη διάθεση του κόσμου για ταξίδια μετά την πανδημία και την παρατεταμένη καραντίνα και είναι λογικό να «ξενίζει» αρκετά καθώς η εκδίκηση έχει μία αρνητική χροιά, η οποία φυσικά έρχεται σε αντίθεση με το χαρούμενο και ενθουσιώδες συναίσθημα που έχουν τόσοι πολλοί ταξιδιώτες όταν κάνουν τις πρώτες τους διακοπές, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό κάθε χώρας, μετά από δύο και πλέον χρόνια.

Σύμφωνα με άρθρο του CNN, η ιδέα του ταξιδιού εκδίκησης φαίνεται να έχει τις βάσεις της στην αγάπη για τα ταξίδια, καθώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που κατά τη διάρκεια της πανδημίας αναγκάστηκαν να ακυρώσουν ή να αναβάλλουν αποδράσεις και σημαντικά ταξίδια κυρίως σε μακρινούς προορισμούς λόγω της Covid-19.

Τώρα που η κατάσταση δείχνει να ομαλοποιείται και όλα επιστρέφουν στην πολυπόθητη κανονικότητα, πολλοί είναι εκείνοι που θα οργανώσουν ένα ταξίδι, ειδικά και ενόψει καλοκαιριού, ικανοποιώντας έτσι την ανάγκη τους για ταξίδια.

«Το ταξίδι εκδίκησης είναι ένα trend των μέσων ενημέρωσης που ξεκίνησε το 2021, όταν ο κόσμος άρχισε να ξανανοίγει και οι άνθρωποι αποφάσισαν να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο», λέει η Έρικα Ρίχτερ, αντιπρόεδρος της Αμερικανικής Εταιρείας Ταξιδιωτικών Συμβούλων (ASTA).

Μέρος του προβλήματος είναι ότι δεν υπάρχει ένας καλός τρόπος για να περιγράψουμε την τρέχουσα διάθεση για ταξίδι σε όλο τον κόσμο. Το «μεταπανδημικό ταξίδι» δεν είναι αρκετά ακριβές, αφού η πανδημία δεν έχει τελειώσει σε πολλά ακόμα μέρη του κόσμου. Πολλές χώρες και περιοχές λειτουργούν σε διαφορετικά χρονοδιαγράμματα, με ορισμένες να άρουν κάθε περιορισμό για την είσοδο των τουριστών, την ίδια στιγμή που άλλες παραμένουν αυστηρά ελεγχόμενες ή ακόμη και κλειστές για τους ξένους επισκέπτες.

Η Ρίχτερ φαίνεται πως συμφωνεί με το γενικό συναίσθημα πίσω από την ιδέα, ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιεί τον όρο «ταξίδι εκδίκησης». «Είναι ένας άλλος τρόπος να πεις, 'η ζωή είναι μικρή. Θέλω να κλείσω αυτό το ταξίδι. Θέλω να περνάω περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου. Θέλω να συνδεθώ με την ανθρωπότητα και με τη φύση. Θέλω να εξερευνήσω τον κόσμο και να αναζητήσω εμπειρίες που με κάνουν να νιώθω ζωντανός'».

ΠΗΓΗ