Η φράση «είσαι γουρούνι» είναι συνυφασμένη με συναισθήματα ανθρώπινης απέχθειας. Και δεν είναι η μόνη με επίκεντρο τα συμπαθητικά τετράποδα που γλωσσικά παραπέμπει σε βρωμιά, αντιπάθεια και μίσος. Οι Αγγλοσάξονες χρησιμοποιούν συχνά την έκφραση «μαργαριτάρια σε γουρούνια» για να δείξουν πόσο δεν αξίζει οποιαδήποτε κίνηση προσφοράς σε έναν αχρείο άνθρωπο.

Επιστημονικές μελέτες της τελευταίας 25ετίας αποκαλύπτουν ότι τα γουρούνια έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τους σκύλους, καθιστώντας τα άξιους «ανταγωνιστές» τους για τον τίτλο του καλύτερου φίλου του ανθρώπου. Τα γουρούνια ανταποκρίνονται στις κινήσεις και κατανοούν τις επιθυμίες των ανθρώπων, ενώ αναζητούν τη διαδραστική σχέση με τον άνθρωπο, σχεδόν όσο και οι σκύλοι.

Επιστήμονες συνέκριναν τις συμπεριφορές χοίρων και σκύλων σε σχέση με τους ανθρώπους και ανακάλυψαν ότι η πλάστιγγα γέρνει ελάχιστα προς την πλευρά των σκύλων, κυρίως λόγω ελαφρώς χειρότερης όρασης και λιγότερης ευλυγισίας του λαιμού των χοίρων.

Η κεντρική διαφορά ανάμεσα στα δύο τετράποδα αφορά τον τρόπο με τον οποίο εκφράζουν την επιθυμία τους για βοήθεια στην προσέγγιση τροφής. Ενώ ο σκύλος αναζητά τη συνδρομή του ανθρώπου όταν δεν έχει τρόπο να πλησιάσει την τροφή του, το γουρούνι προσπαθεί απεγνωσμένα να τα καταφέρει μόνο του, χωρίς ποτέ να στραφεί προς τον άνθρωπο για βοήθεια.

Αυτό, βέβαια, μπορεί να συνδέεται με τη μεγαλύτερη σχέση εξάρτησης που έχουν αναπτύξει οι εξημερωμένοι σκύλοι με τους ανθρώπους. Η εξημέρωση των γουρουνιών από τους ανθρώπους έχει ηλικία περίπου 9.000 ετών, την ώρα που η αντίστοιχη εξημέρωση των σκύλων πηγαίνει 20.000 χρόνια πίσω.

Η Λόρι Μαρίνο, Αμερικανίδα επιστήμονας με εξειδίκευση στη συμπεριφορά των ζώων, ισχυρίζεται ότι τα γουρούνια επιδεικνύουν εντυπωσιακή νοημοσύνη, είναι ένα από τα δέκα ευφυέστερα είδη του ζωικού βασιλείου και διαθέτουν πληθωρική προσωπικότητα. Ισχυρίζεται ότι κατέχουν νοητικές ικανότητες αντίστοιχες των σκύλων και των μικρών παιδιών, τους αρέσει το δημιουργικό παιχνίδι και αναπτύσσουν συναισθήματα αντίστοιχα με αυτά των ανθρώπων.

Δύο έρευνες που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Animal Cognition» το 2011 και το 2020 αναφέρουν ότι τα γουρούνια διαθέτουν καλά αναπτυγμένο, μεγάλο εγκέφαλο και είναι πιο επίμονα από τους σκύλους όταν επιχειρούν να λύσουν σύνθετα και απαιτητικά προβλήματα. Μια άλλη έρευνα του 1988 έδειξε ότι τα γουρούνια αναγνωρίζουν και συστηματικά επιλέγουν χώρους όπου θα έχουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, απορρίπτοντας άλλους, πιο περιοριστικούς χώρους.

Άλλες μελέτες ισχυρίζονται ότι τα γουρούνια διαθέτουν δυνατή «χωρική μνήμη», που τους επιτρέπει να θυμούνται τα σημεία αποθήκευσης της τροφής τους, ενώ ταυτόχρονα επιδεικνύουν συναισθηματική ευφυΐα. Μια μελέτη τού 2014 έδειξε ότι μπορούν να διδαχθούν να συνδέουν τη μουσική του Μπαχ με την τροφή και τα πολεμικά εμβατήρια με μια περίοδο μακράς κοινωνικής απομόνωσης.

Η μελέτη ανακάλυψε ότι αυτά τα συναισθήματα της ευτυχίας και του στρες των εκπαιδευμένων γουρουνιών ανιχνεύονται από άλλα ανεκπαίδευτα γουρούνια στον ίδιο χώρο, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι τα τετράποδα αυτά έχουν την ικανότητα της «συναισθηματικής μετάδοσης».

Όλες αυτές οι μελέτες καταρρίπτουν την επικρατούσα άποψη ότι τα γουρούνια συνδέονται αποκλειστικά με τη βρωμιά και το φαγητό. Αντιθέτως, μπορούν να γίνουν ιδανικά υποκατάστατα των σκύλων ως κατοικίδια. Ίσως τελικά ο Ουίνστον Τσόρτσιλ να είχε δίκιο όταν έλεγε «οι σκύλοι σε έχουν αφ’ υψηλού, οι γάτες σε κοιτούν αφ’ υψηλού, δώστε μου ένα γουρούνι – σε κοιτάει στα μάτια και σου συμπεριφέρεται σαν ίσος προς ίσον».


Πηγή: Protagon.gr