Αντιδράσεις και διχασμό έχουν προκαλέσει τα αποκαλυπτήρια του νέου αγάλματος του κορυφαίου επιστήμονα Άλαν Τούρινγκ στο King's College του Κέιμπριτζ.

Ο Άλαν Τούρινγκ σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ωστόσο το νέο άγαλμα που στόχο έχει να τιμήσει τόσο το λαμπρό μυαλό, όσο και το πλέον ταλαιπωρημένο μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις αναφορικά με το αφηρημένο σχέδιό του. Ο Άλαν Τούρινγκ υπενθυμίζεται πως έσπασε τον πολύπλοκο κώδικα Enigma της ναζιστικής Γερμανίας, ένα επίτευγμα που συνέβαλε στη διάσωση εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά και στον τερματισμό του Β' Παγκοσμίου πολέμου, θέτοντας τα θεμέλια για τους προσωπικούς υπολογιστές και την τεχνητή νοημοσύνη.

Ωστόσο συμφώνησε να υποβληθεί σε χημικό ευνουχισμό αντί να φυλακιστεί, μετά τη γνωστοποίηση πως διατηρούσε σχέση με έναν άνδρα το 1952. Κατηγορήθηκε συγκεκριμένα για σεξουαλική διαστροφή. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα έβαλε τέλος στη ζωή του σε ηλικία 41 χρονών. Σχετικά με την ανέγερση του γλυπτού του, το 2022 η Επιτροπή Σχεδιασμού της Ιστορικής Αγγλίας δεν φάνηκε να συμφωνεί με αυτή. «Θεωρούμε ότι θα έβλαπτε τον ιδιαίτερο χαρακτήρα, που δημιουργείται από την αλληλεπίδραση των κτιρίων και του τοπίου, ο οποίος κάνει το κολέγιο ένα τόσο αξιόλογο μέρος», έγραψαν χαρακτηριστικά σε επιστολή τους προς το Δημοτικό Συμβούλιο του Κέιμπριτζ, σύμφωνα με το LGBTQ Nation.

Τώρα που το γλυπτό αποκαλύφθηκε, εκατοντάδες άνθρωποι έχουν καταφύγει στα social media προκειμένου να καταδικάσουν το σχέδιό του, χαρακτηρίζοντας το μεταξύ άλλων ως «θλιβερό» και «πολύ παράξενο». Ωστόσο το ύψους 3,7 μέτρων άγαλμα επαινέθηκε από άλλους, καθώς ένα από τα σχόλια ανέφερε πως «αποτυπώνει την μονοσήμαντη ευφυΐα» του επιστήμονα. Το γλυπτό που είναι κατασκευασμένο από ατσάλι και χαλκό, ώστε να οξειδώνεται και να παίρνει ένα βαθύ κόκκινο χρώμα, αποτελείται από μια σειρά από αλλεπάλληλα στρώματα, σχεδιασμένα να απεικονίζουν τη φιγούρα ενός άνδρα.

Κατά τη διάρκεια της τελετής των αποκαλυπτηρίων, ο γλύπτης Άντονι Γκόρμλι, παραδέχτηκε πως ανησυχούσε ότι «δεν ήταν αρκετά αμφιλεγόμενο». «Είμαι έκπληκτος από τον τρόπο με τον οποίο το γλυπτό μιλάει στα κτίρια και τα κτίρια στο γλυπτό. Μπήκαν αμέσως σε ένα είδος διαλόγου. Πρέπει να πω ότι χρειάστηκε πολύς χρόνος για να φτάσουμε εδώ. Ήταν το 2015 όταν ξεκίνησε το ταξίδι, και η πολεοδομική άδεια ήταν ίσως το μεγαλύτερο εμπόδιο, [αν και] όλοι συμφωνούν ότι μοιάζει σαν το γλυπτό να ήταν πάντα εδώ», σημείωσε εξίσου,

Ωστόσο ο γλύπτης κατέληξε πως δεν πρόκειται για «μνημόσυνο ενός θανάτου, αλλά για μια γιορτή των ευκαιριών που μια ανθρώπινη ζωή μπόρεσε να επιτρέψει».


ΠΗΓΗ