Ανάμεσα στους πολυτελείς πύργους και τις εικόνες ανάπτυξης της Λεμεσού, υπάρχει ένας χώρος που αφέθηκε στον χρόνο. Ξεχασμένο από τους διάφορους φορείς που κατά καιρούς κάνουν λόγο για αναβίωση περιοχών που άφησαν το στίγμα τους στην πόλη, το «Τουριστικό Περίπτερο» του Δημόσιου Κήπου της Λεμεσού, παραμένει μέχρι σήμερα ένας ανεπεξέργαστος θησαυρός της ιστορίας μας.

Δεν πέρασε αρκετός καιρός από τις αντιδράσεις των ντόπιων για την κατασκευή παιδότοπου εντός του Δημόσιου Κήπου μετά από δωρεά στην οποία προχώρησε Λευκορώσος εκατομμυριούχος, παρόλα αυτά, φαίνεται πως αρκετοί είναι εκείνοι που κάνουν λόγο για έλλειψη οράματος από τους εμπλεκόμενους, η οποία θέτει σε κίνδυνο την κατάρρευση, όχι μόνο του κτηρίου, αλλά ενός πρωτοποριακού και αρχιτεκτονικού επιτεύγματος από τον αείμνηστο Φοίβο Πολυδωρίδη.

Ο Κύπριος αρχιτέκτονας Αλέξης Παπαδόπουλος, δημοσίευσε φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από το εγκαταλειμμένο κτήριο και μεταξύ άλλων έγραψε πως «το κτήριο κρατείται όμηρο στην ακαμψία και στην έλλειψη οράματος. Ο κόσμος στερείται ένα μεγάλο κομμάτι του Δημόσιου Κήπου και το αρχιτεκτονικό επίτευγμα της εποχής κινδυνεύει να καταρρεύσει» και ζήτησε από τους εμπλεκόμενους να πάρουν μέσα ώστε να μην γίνουμε στο ίδιο έργο θεατές, όπως τότε με το αρχοντικό Παυλίδη.

Για την ιστορία, το «Τουριστικό Περίπτερο» είχε ανοίξει τις πόρτες του το 1961 και φιλοξενούσε δεξιώσεις τους επισήμους που λάμβαναν χώρα στα πλαίσια της Γιορτής του Κρασιού, ωστόσο καθημερινά λειτουργούσε ως εστιατόριο με μουσική. Οι Λεμεσιανοί το θυμούνται ως το «Κέντρον του Ψαρά», καθώς ο επιχειρηματίας και εστιάτορας Νίκος Ψαράς διαχειριζόταν το εστιατόριο, το οποίο ενοικίαζε από τον Δήμο Λεμεσού, για πάνω από τριάντα χρόνια. Μετά αφέθηκε στον χρόνο και βιώνει την παρακμή.