Στην γλυκεία χώρα Κύπρο, όπου οι μπαχαλάκηδες δεν έχουν κάνει την εμφάνισή τους -ή τελοσπάντων δεν είχε κανείς την πολιτική/στρατηγική φαντασία να τους επινοήσει ακόμα- όλα κυλούν σε αργούς, νωχελικούς ρυθμούς, ηρεμίας και τάξης. Κουκουλοφόρους δεν έχουμε, ούτε «ιπτάμενους αναρχικούς» [βλ. επεισόδια στην Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβριο] και δόξα τω Θεώ, όσο και να διαφωνούμε με οποιεσδήποτε αποφάσεις, κάνουμε υπομονή και κρατάμε… επίπεδο [βλ. ουρές στα ATM Μάρτιος του ’13. Και η ιστορία συνεχίζεται].

Τώρα θα μου πεις, «Αφού μπαχαλάκηδες δεν έχουμε, ταγμένους αντιεξουσιαστές ούτε, το μπάχαλο που εκτυλίσσεται καθημερινά μπροστά μας από πού προκύπτει»;

Εμ, είπαμε, επίπεδο, ακόμα κι όταν γίνεται μπάχαλο, η χώρα αυτή επιμένει να διατηρεί [επιφανειακά] ένα επίπεδο, κύριος.

Επίπεδο, γιατί οι δικοί μας μπαχαλάκηδες είναι μορφωμένοι. Καλοσιδερωμένοι. Μοσχοβολούν ακριβές κολόνιες και συχνάζουν σε ακριβά εστιατόρια, πληρώνοντας, ωστόσο, τον λογαριασμό από ξένες τσέπες [βλ. την δική σου].  

Επίπεδο, γιατί τα εγχώρια μπάχαλα εξελίσσονται πίσω από κλειστές, καλογυαλισμένες πόρτες κι όχι στους δρόμους, και οι βρωμιές γίνονται μες σε εν κινήσει λιμουζίνες, όπου η μυρωδιά απ’ τα δερμάτινα καθίσματα καλύπτει οποιαδήποτε άλλη δυσοσμία.

Αφού μπαχαλάκηδες δεν έχουμε, το μπάχαλο από πού προκύπτει;

Μπάχαλο επιπέδου, σε μια χώρα όπου έχουμε τον Γενικό εναντίον του Βοηθού και τον Βοηθό εναντίον του Γενικού, τον Υπουργό Υγείας εναντίον των νοσηλευτών και τους νοσηλευτές εναντίον του κόσμου, τον Υπουργό Εσωτερικών εναντίον της τοπικής αυτοδιοίκησης και την τοπική αυτοδιοίκηση εναντίον του Υπουργού, τα μέλη της ΟΕΛΜΕΚ εναντίον του προέδρου της ΟΕΛΜΕΚ και vice versa, την Υπουργό Εργασίας εναντίον οποιουδήποτε είναι εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εναντίον της διοικήτριας της Κεντρικής και τούμπαλιν, τις ποδοσφαιρικές ομάδες εναντίον του προέδρου της ΚΟΠ και τον πρόεδρο της ΚΟΠ εναντίον κανενός -γιατί δεν του καίγεται καρφί και το παίζει υπεράνω- το μισό ΔΗΚΟ εναντίον του άλλου μισού ΔΗΚΟ, τους βουλευτές της ΕΔΕΚ εναντίον του προέδρου της ΕΔΕΚ και πάει λέγοντας.

Για χώρα, πάντως, που δεν διαθέτει επίσημα «μπαχαλάκηδες», μια χαρά μπάχαλο καταφέραμε να γίνουμε.

Αλλά μπάχαλο made in Cy. Επιπέδου.