Ίσως ένα από τα πιο αληθινά και ψύχραιμα κείμενα που διαβάσαμε το τελευταίο διάστημα, από μια σκεπτόμενη νέα με κριτική σκέψη και λόγο, στο οποίο αξίζει να δώσουμε προσοχή.
Ο κ. Μπαμπινιώτης στην λέξη Αποχή προσδίδει, μεταξύ άλλων, την εξής εξήγηση: «η συνειδητή άρνηση συμμετοχής κάποιου σε συλλογική δραστηριότητα». Συνειδητή άρνηση. Τι σημαίνει συνειδητή άρνηση; Σημαίνει ότι έψαξα, ενημερώθηκα και συνεπώς συνειδητά αποφάσισα ότι δεν θέλω να συμμετάσχω.
Οκ το έκανες αυτό. Και πάλι όμως γιατί συνειδητά να αρνείσαι αυτό σου το δικαίωμα; Αρνείσαι συνειδητά το δικαίωμα της άποψης, του λόγου, της έκφρασης; Πολλοί θα σου απαντήσουν:
«Δεν ασχολούμαι με την πολιτική, δεν θα πάω να ψηφίσω». Οκ να το δεχτώ δεν είναι για όλους οι πολιτικές συζητήσεις, τα ενημερωτικά δελτία, οι συνεδρίες της Βουλής. Έλα όμως που πολιτική δεν είναι μόνο αυτά.
Από το δρόμο που περνά έξω από το σπίτι σου, τα σκουπίδια έξω από την αυλή σου, το δέντρο που θα ψάξεις για να παρκάρεις από κάτω το αυτοκίνητο σου στους 40 βαθμούς Κελσίου, μέχρι την ανεργία και το εθνικό μας ζήτημα, όλα είναι πολιτική.
Γιατί αύριο όλοι αυτοί που θα εκλεγούν, θα έρθουν να αποφασίσουν για αυτά, και για πολλά άλλα. Το θέμα είναι εάν θα το κάνουν με σένα ή χωρίς εσένα.
«Θα απέχω γιατί κανένας τους δεν αξίζει». Οκ να το δεχτώ ξανά ότι έψαξες, διάβασες, ενημερώθηκες και δεν σε ικανοποίησε κανείς. Κανείς δεν δουλεύει, όλοι είναι κλέφτες και όλοι κοιτούν το συμφέρον τους.
Σε διαβεβαιώ ότι δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν άτομα που έχουν δουλέψει γι’ αυτό τον τόπο και έχουν πολεμήσει και το κατεστημένο και τη διαφθορά. Αν ψάξεις θα τους βρεις. Ίσως είναι λίγοι αλλά υπάρχουν.
Κι αν δεν με πιστεύεις, μπορείς τότε να ψηφίσεις νέα άτομα. Και πάλι όμως μου λες «διάβασα τα βιογραφικά τους και κανένας δεν με ικανοποιεί». Ίσως να συμφωνήσω, εν μέρει, ότι ένα βιογραφικό δεν είναι αρκετό για να δεις τι μπορεί να κάνει ο άλλος στην πράξη.
Μπορείς όμως να δώσεις μία ευκαιρία. Ποτέ οι επιλογές μας στη ζωή δεν είναι πάντα σωστές ή πάντα λάθος. Και αν πάλι έψαξες και δεν βρήκες κανένα και τίποτα να σε ικανοποιεί (που αν ψάξεις σίγουρα θα βρεις επιμένω), τότε σκέψου ότι με τη ψήφο σου δίνεις την ευκαιρία να ανθίσει η πολυφωνία, που ποτέ δεν έβλαψε κανένα.
«Θα απέχω για να τους τιμωρήσω» Και ως τρόπο να τους τιμωρήσεις για όσα περνάς εσύ και μία γενιά μαζί με σένα είναι να τους αγνοήσεις. Ωραία σκέψη, σεβαστή. Όμως έτσι όντως τους τιμωρείς;
Γιατί ότι εσύ αρνήθηκες θα το πράξουν οι άλλοι. Και αυτοί που θα ψηφίσουν θα αποφασίσουν για σένα. Και την Κυριακή το βράδυ, έτσι και αλλιώς, κάποιοι θα εκλεγούν.
Είτε το θέλεις είτε όχι. Το θέμα είναι εάν εσύ είχες λόγο σε αυτή την εκλογή. Ναι, ίσως η ψήφος σου είναι μία σταγόνα στον ωκεανό. Αλλά δεν είναι μόνο η δική σου σταγόνα.
Υπάρχουν και άλλες πολλές που ίσως κάποτε να καταφέρουν να κάνουν τη διαφορά. Ναι ίσως όλα αυτά να φαντάζουν ουτοπικά αλλά ποιες πραγματικότητες δεν ξεκίνησαν από όνειρα;
Με τη βοήθεια και τη συμμετοχή όλων μας ίσως καταφέρουμε να χτίσουμε και το δικό μας όνειρο.
