Τη φράση τη δανειστήκαμε από μία δημόσια ανάρτηση που διαβάσαμε στο Facebook και ερχόταν σε πλήρη συνάφεια με τον τίτλο που μας τράβηξε την προσοχή «Εκεί που στοιβάζουν τα νεκρά παιδιά σε καρότσες».
Εδώ και περίπου μία εβδομάδα η ανατολική Ghouta της Δαμασκού έχει διαλυθεί τόσο ηθικά όσο και υλικά από τους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς και επιθέσεις.
Παντού ερείπια και νεκροί. Ένας πατέρας κρατά αγκαλιά το νεκρό του παιδί και του λέει το τελευταίο αντίο, ενώ την ίδια ώρα οικογένειες με μικρά παιδιά παραμένουν παγιδευμένες στην πόλη περιμένοντας στην ουσία το θάνατο. Εικόνες φρίκης, οι οποίες όμως αν και τόσο κοντά μας, δίπλα μας ουσιαστικά, περνούν από το timeline μας προκαλώντας μας μόνο αποστροφή, αφού δεν αντέχουμε να κοιτάμε τους νεκρούς.
Ένα βίντεο το οποίο δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου, δείχνει έναν άντρα να παίρνει τη σορό του παιδιού του από το πίσω μέρος ενός φορτηγού. Ο πατέρας κρατά το νεκρό παιδί στο στήθος του. Κάποιος -εκτός πλάνου- λέει στους άλλους να τον αφήσουν να αποχαιρετήσει τον γιο του.
Στην καρότσα του αγροτικού κείτονται έξι σώματα. Τυλιγμένα με κουβέρτες -κουβέρτες πολύτιμες για κείνους που είναι ακόμη στη ζωή και χρειάζονται λίγη ζεστασιά στα χαλάσματα της πολιορκημένης, κατεστραμμένης πόλης.
Οι άνθρωποι στη Γούτα θάβουν τους νεκρούς τους στα κενά μεταξύ των βομβαρδισμών. Σε μαζικούς τάφους.
Νέο κύμα βομβαρδισμών έπληξε χθες την ανατολική Γούτα στη Συρία, με αυτόπτη μάρτυρα να το χαρακτηρίζει ως το χειρότερο μέχρι σήμερα. Και ήταν η έκτη συνεχής ημέρα που πολεμικά αεροσκάφη έπληξαν τον πυκνοκατοικημένο αγροτικό θύλακο ανατολικά της πρωτεύουσας, τελευταίο προπύργιο των ανταρτών κοντά στη Δαμασκό.
Τουλάχιστον 417 άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
