Γράφει η Μ.Γ

Οι high-tech κυνηγοί – οι κυνηγοί υψηλής τεχνολογίας- έχουν μια σφυρίχτρα, η οποία μιμείται το τραγούδι της τζίκλας, που «ερμηνεύει» για να καλέσει το ταίρι της. Η σφυρίχτρα αυτή απαγορεύεται σε περίοδο κυνηγίου πρωτίστως για τον αθέμιτό ανταγωνισμό που υπάρχει ανάμεσα στους κυνηγούς για τα «νούμερα» επιτυχίας του θηράματος, για την προστασία του είδους από το πολύ-παινεμένο στα σχετικά reality shows ταλέντο του Κυπρίου στο τραγούδι και για την εξαπατημένη καρδιά της τζίκλας, η οποία – αναλόγως της επιδεξιότητας του κυνηγού- είτε πεθαίνει για την αγάπη σαν Ιουλιέτα χωρίς Ρωμαίο, είτε δραπετεύει με δεξιοτεχνία σαν Μπόνι χωρίς Κλάιντ. Σημειώνεται ότι κατά την διήγηση της ιστορίας του κυνηγού στον καφενέ, η τσίκλα πεθαίνει και στις δύο περιπτώσεις, γιατί ‘ο πελλός «ε-κού-τσι-σε» την.

Κάθε είδος στη φύση όταν έρθει η εποχή τού ζευγαρώματος, κάνει ένα τελετουργικό για να καλέσει το ταίρι του.

Ένα άλλο πιο ανθρώπινο παράδειγμα είναι ο χαρακτήρας του Στάθη Ψάλτη στην ταινία «Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ», που καλεί το ταίρι του φορώντας μαύρο δικτυωτό μπλουζάκι με νεκροκεφαλή, ποικίλα δερμάτινά αξεσουάρ με «σπόντες» όχι απαραίτητα σχετικά με την περιπέτεια ή μεταξύ τους, «μάγκικα» για την εποχή, και γυαλιά ηλίου εσωτερικού χώρου εγκληματικής ειτ-ίλας (80s), χορεύοντάς παθιασμένα εκτός ρυθμού κάτω από την ντίσκο μπάλα.

Ο α-ρυθμός χορός συνηθίζεται και στις τελετές ζευγαρώματος, κυρίως λόγω νευρικότητας, και στις ταινίες της δεκαετίας του 80’ είτε εξαιτίας των τεχνολογικών μέσων, είτε εξαιτίας των ρούχων που κάπως δεν βολεύουν, είτε για χάριν της ίδιας της εποχής: για χάριν της απλής σουρεαλιστικής εγκληματικής ειτ-ίλας (όπως λέμε τέχνη για χάριν της τέχνης).

Όλοι ψάχνουν να βρουν το ταίρι τους - είναι ό,τι πιο φυσικό. Κάπως έτσι – με αυτή την αφορμή- ξεκινά το τελετουργικό του «πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία».

Διάβασε κι αυτό: Οι αντρικές φυλές της κυπριακής παραλίας

Υπάρχει η φήμη ότι τα αγόρια και κορίτσια με πλαστικά σώματα – ο Κεν και η Μπάρμπι- είναι είδη άδειας ομορφιάς – ενός επιπέδου (του ρηχού) και ενός βαθμού ψησίματος (του απόλυτου μαυρίσματος). Θέλει όμως αρετή και τόλμη η εμφάνιση με μαγιό στο πιο hot καλοκαιρινό venue, που είναι ο Πρωτάρας των 45 βαθμών κελσίου.

Τα κορίτσια ξεκινούν την «αποστολή με κώδικα μπικίνι» από πολύ νωρίς με πρώτο βήμα το διάβασμα, καταρρίπτοντας έτσι τον μύθο «Κεν και Μπάρμπι», που τις θέλει μακριά από διανοητικές δραστηριότητες- «μη δκιαβασμένες», όπως θα λέγε ένας φίλος. Μέσα από στοχευμένο αναγνωστικό υλικό, κυρίως από ιστοσελίδες τύπου «η ιστοσελίδα μου», μαθαίνουν όλα όσα πρέπει να ξέρει κανείς για το τελετουργικό κάλεσμα της παραλίας ξεκινώντας από την τροφή και τα food blockbusters (τις μεγάλες επιτυχίες) όπως «οι καλές, οι κακές και οι άσχημες τροφές», «μερικοί το προτιμούν με λίγες θερμίδες» και φυσικά «Υπερ-τροφές 1,2, 3, 4 και 5» . Μετά ξεκινά η σωματική προσπάθεια, η οποία γίνεται εντατικά, συγκεντρωμένα και απρόσκοπτα.

Τα κορίτσια «κατακτούν το νους υγιής εν σώματι υγιεί» με την προσωπική τους προσπάθεια και με τις άφθονες προσφορές- πακέτα των γυμναστηρίων πάσης Κύπρου. Πιστές στον (διά)δρόμο που χάραξαν άλλες δυναμικές γυναίκες που αγαπούν τα μπικίνι, όπως η πριγκίπισσα του πολέμου Ζήνα και πριγκίπισσα Λία ο πόλεμος των άστρων, είναι κορίτσια τελευταίας τεχνολογίας, δηλαδή είναι γυναίκες-λέιζερ και υβριδικού μανικιούρ και όχι ξεπερασμένης χαλάουα και ταπεινού τζελ. Ως επί το έργον, η μεγάλη πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν στην παραλία, είναι να μην βραχεί το μπικίνι και να μην ταραχτεί το επιμελώς ατημέλητο μαλλί. Αλλά τα κορίτσια δεν μασάνε, γιατί είναι Ζήνες και κατά το κάλεσμα πίνουν νέσκαφε φραπέ ατέλειωτη ευχαρίστηση για την ενέργεια, το στυλ και τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του καφέ. Όσον αφορά το μπικίνι αυτό καθ’ αυτό τα κορίτσια ξενυχτάνε μ’ ένα μόνο μυστικό – το μυστικό της Βικτόρια (Victoria’s secret).

Είναι κι αυτό: Οι γυναικείες φυλές της κυπριακής παραλίας

Τα αγόρια ξεκινούν την αποστολή «απολλώνιά κορμάρα» επίσης από πολύ νωρίς. Όταν τελειώσουν με την αποστολή δεν θα είναι πλέον απλά αγόρια, θα είναι φουσκωτά αγόρια, πολύ φουσκωτά αγόρια, γεγονός πολύ χρήσιμο για το τελετουργικό της παραλίας, αφού ό,τι φουσκωτό επιπλέει. Τα αγόρια καταρρίπτουν τον μύθο «Κεν και Μπάρμπι», αναπτύσσοντας εντυπωσιακές μαθηματικές ικανότητές στο μέτρημα, στη πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό και διαίρεση γραμμαρίων πρωτεϊνών, λιπαρών και υδατανθράκων σε κάθε γεύμα. Τα αγόρια συχνάζουν στα γυμναστήρια, που είναι επίσης κοινωνικό venue, που προμηνύει κάπως το τι πρόκειται να συμβεί- πιο «μάγκικα»- τι φάση πρόκειται να παιχτεί στην παραλία.

Είναι αθλητικά αγόρια και πασιφιστές, εκτός αν τους προκαλέσουν και τότε σαν άλλοι Ποπάι δεν καταπίνουν σπανάκι, αλλά πρωτεΐνες σε γεύση βανίλια, φράουλα, σοκολάτα και «δείχνουν τα δόντια τους». Αν το κόλπο «τα σαγόνια του καρχαρία» πετύχει τότε ο καρχαρίας γίνεται Ζαχαρίας και κερδίζει ο αθλητισμός, αν όχι τότε θα τους «εύρει το γαίμα» και θα σκοτεινιάσει η γης.

Είναι αγόρια Ράμπο -Πάμπος της άγριας φύσης, αφού αποδέχονται κάθε πρόκληση δύναμης και αντοχής τύπου αναρρίχησης, καταρρίχησης, κατάδυσης και πάει λέγοντας. Είναι όμως επίσης αγόρια λέιζερ, γιατί η τρίχα καθυστερεί ως γνωστό την επίδοση στην κολύμβηση, αλλά και γενικά τις επιδόσεις στα αθλήματα συμπεριλαμβανομένου και του bodybuilding. Τα αγόρια στην παραλία καλούν το ταίρι τους ενώ κάθονται/ποζάρουν στην στάση που ευνοεί το προφίλ τους και πίνουν μόνο εμφιαλωμένο νερό, λόγω διατροφής. Δεν βασανίζονται από άλλες σκέψεις λόγω μηδενικού λίπους διαθέσιμο για κάψιμο και γενικά μηδέν περιθωρίων οποιασδήποτε άλλης καύσης κάτω από τον ανελέητο καύσωνα του καλοκαιριού.

Το ζευγάρωμα των ειδών είναι το πιο φυσικό πράγμα – όμως ο άνθρωπος απασχολείται κυρίως από τον έρωτα, ο οποίος είναι μεταφυσικός – ανεξήγητός – αναρχικός δεν υπακούει σε κοινωνικά κλίσε. Κάποτε ήταν «μάγκικο» και παραμένει κλασσικά «μάγκικο» να είσαι ο εαυτός σου και όχι ακόμα ένα κλίσε. Το «μάγκικο» αν αφαιρέσεις ένα –κ-, γίνεται μαγικό. Η εξαπατημένη τζίκλα της πρώτης παραγράφου, με τα ιδιά φτερά χειμώνα καλοκαίρι ψάχνει το ταίρι της με ένα ταπεινό τραγούδισμα – που αν το καλοσκεφτείς είναι λίγο «μάγκικο», λίγο μαγικό, ή έστω- τουλάχιστον- λίγο ρομαντικό.

***Η εικόνες εικονογραφήθηκαν από την Αναστασία Ερωτοκρίτου