Φτιάξε πολλά κιλά ποπ-κόρν, παράγγειλε πίτσα και ξεκίνα να διοργανώνεις εκλογικές βραδιές. Το σόου ξεκινά! Ένα σόου που αν και τραβάει σε διάρκεια, δε θα σε αφήσει ποτέ να το βαρεθείς. Συγκινήσεις, σασπένς, αγωνία, ανατροπές, εκπλήξεις, σκάνδαλα, καυγάδες, μαχαιρώματα, οι Αμερικάνικες εκλογές τα έχουν όλα. Άλλωστε, αν είναι κάτι που οι Αμερικανοί λατρεύουν, πέραν του BBQ και του fast food, είναι οι σαπουνόπερες και τα blockbusters. Φαντάσου λοιπόν πως οι εκλογές γι’ αυτούς, είναι ένα… soapbuster (δεν ξέρω αν ο όρος είναι δόκιμος, αν όχι, είναι από σήμερα, κατοχυρώνεται)!

Πρωταγωνιστούν: Donald Trump, Jo Biden, Kamala Harris, Elizabeth Warren, Beto O’Rourke, Bernie Sanders, Hillary Clinton κ.α.

Η υπόθεση: Τρία σχεδόν χρόνια μετά την εξουθενωτική αναμέτρηση του 2016, στις Η.Π.Α παίρνουν θέσεις μάχης για την επόμενη, αυτήν του 2020. Το τρόπαιο, η πιο «καυτή» καρέκλα στον πλανήτη και ο τίτλος του πλανητάρχη. Οι μνήμες νωπές, αφού κανείς δε περίμενε πως η Χίλαρι, που περίμενε να σπάσει το τελευταίο «ταβάνι» της αμερικάνικης πολιτικής, θα έχανε απέναντι στον πιο άξεστο, λαϊκιστή πολιτικάντη της ιστορίας. Έγινε κι αυτό, για πολλούς λόγους, κι εδώ είμαστε, λίγα χρόνια μετά, έχοντας ανεχτεί εν τω μεταξύ τον πορτοκαλομάλλη μισογύνη-μισάνθρωπο και τις παραξενιές του, να κάνουμε kick off για τις επόμενες.

Από την μία έχουμε τον νυν, να κάνει πανηγυρική έναρξη στην swing state (έτσι ονομάζουν οι Αμερικάνοι τις πολιτείες που «παίζονται») του Όρεγκον χρησιμοποιώντας όλα τα παλιά, γνωστά, πετυχημένα του κόλπα. Οι δημοσκοπήσεις τον έχουν στα τάρταρα, χάνει από όλους τους πιθανούς του αντιπάλους αλλά αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί, και σίγουρα δεν τον πτοεί.

Τι είδαμε/ακούσαμε; Λαϊκισμούς, ψέματα κι ανακρίβειες (συνολικά, στα 2.5 χρόνια της πλανηταρχίας του, ξεπέρασε τα 11000 ψέματα*), να μην μπορεί καλά-καλά να εκφραστεί σωστά, να είναι όλα huuuuuge γι’ αυτόν, να πορώνει το πλήθος με ασυνάρτητες θεωρίες συνωμοσίας εναντίον του (έχοντας εκλεγεί παρόλα αυτά έτσι;) και να επιτίθεται στην Χίλαρι Κλίντον. Τι κι αν αυτή δεν είναι υποψήφια, τι κι αν η λίστα με τους Δημοκρατικούς ανθυποψηφίους του έχει ξεπεράσει τους 20. Αυτός εκεί, στην εμμονή, λες και του έριξε χυλόπιτα στην εφηβεία (μωρέ λες;) - και έκλεισε μαγκιόρικα, με το χαριτωμένο σλόγκαν MAGA (Make America Great Again), σα να μη μεσολάβησαν 3 χρόνια προεδρίας.

Και από την άλλη; Ο χαμός. Το «έλα να δεις». Δε ξέρουν ποιον να βάλουν απέναντι στον τρελό. Έναν καταξιωμένο αλλά συστημικό πολιτικό (βλ. Biden); Μια δυναμική γυναίκα που όμως έχει την διχαστική «ικανότητα» της Κλίντον (βλ. Warren); Αυτόν που δεν είναι καν Δημοκρατικός και παρά τα σχεδόν 80 του χρόνια, το θέλει (έστω κι αν έχασε καθαρά από την Κλίντον με διαφορά κάποια εκατομμύρια και στην λαϊκή ψήφο) κι έχει δημιουργήσει κίνημα (βλ. Sanders); Τον νέο, αντισυστημικό, χαρισματικό αλλά απρόβλεπτο (βλ. O’rourke); Την #ForThePeople Αφροαμερικανίδα που κέρδισε την καρδιά των Καλιφορνέζων αλλά θα συσπειρώσει μάλλον και τα white collars υπέρ των Ρεπουμπλικάνων (βλ. Kalama Harris); Θα μπει η Κλίντον σε αυτή την εξίσωση-διαδικασία (δύσκολο έως αδύνατο, αλλά βάλε μια άνω τέλεια σε αυτό); Θα βγει κανείς άλλος, από τους 23 στο σύνολο, από την εξωτερική; Και πως θα ξεχωρίσει ένας ανάμεσα σε τόσους; Αφού δε θα έχει επαρκή τηλεοπτικό χρόνο (γιατί το σόου είναι τηλεοπτικό, μην ξεχνιόμαστε); Ποιος ξέρει.

Γιατί να το δεις:

Σε αυτό το ριάλιτι, όλα είναι πιθανά, ώστε αυτό από μόνο του όσο να’ ναι, εξιτάρει. Εμείς, μια φορά, τη σεναριακή προσπάθεια μας θα την κάνουμε. Υποθετικά πάντα, οι Δημοκρατικοί θα αλληλοσφάζονται και θα πετάει ο ένας το γάντι στον άλλο έως καλό Μάρτη, όταν και ένας-ένας θα βγαίνουν νοκ άουτ. Μέχρι τον Ιούνιο-Ιούλιο του 20, που ο survivor-εκλεκτός τους θα πάρει το χρίσμα, αυτός θα είναι πια ένα κουρασμένο παλικάρι που θα έχει δεχθεί τόσα χτυπήματα, μαχαιρώματα και πολιτικό μπουνίδι, που θα το κουβαλά ως μέγα βάρος, μέχρι και τις Γενικές εκλογές.

Μέχρι οι μπλε να βγάλουν άκρη, ο Τραμπ δε θα ασχοληθεί με amateurs, δε βαριέσαι, covfefe… Θα συναντήσει λίγη εσωτερική αντίσταση, θα συνεχίσει να μιλάει για την Χίλαρι (γιατί αυτό ξέρει να κάνει, η χρονομηχανή του σταμάτησε στο 2016 και αυτό ίσως τελικά του στοιχήσει) θα περιοδεύει και θα λέει αυτό που το κοινό του θέλει να ακούσει, με τον τρόπο με τον οποίο θέλει να το ακούσει. Μπίζνεσμαν είναι, αυτό ξέρει να το κάνει καλά. Wtf, στην πρώτη του προεκλογική μάνι-μάνι υποσχέθηκε να θεραπεύσει τον καρκίνο, το AIDS και να στείλει άνθρωπο στον Άρη.

Ο όποιος λοιπόν εκλεγμένος Δημοκρατικός υποψήφιος, έχει μια πολύ σοβαρή αποστολή. Να μαζέψει τα κομμάτια του από τους προκριματικούς, να επανεφεύρει τον πολιτικό του λόγο και να μετατραπεί στην πιο «ενωτική» εκδοχή του εαυτού του, αν θέλει να έχει σοβαρή ευκαιρία να μπει στο Οβάλ γραφείο.

Κατά τα άλλα, το #AnyoneButTrump έχει ήδη γίνει viral, αλλά από την άλλη, πρόσεχε και τί εύχεσαι.

*factchecker database