Ο Μιχάλης μάς λέει πώς «ανακάλυψε» το παραμυθένιο ξύλινο σπίτι στη Διερώνα

«Είπα στον εαυτό μου πως αυτό θα είναι το νέο insta spot της Κύπρου και θα γίνει χαμός. Δεν έπεσα έξω».

Article featured image
Article featured image

Ο Μιχάλης Χριστοδούλου εξιστορεί στη CITY πώς έφτασε μέχρι τη Διερώνα και το ξύλινο σπιτάκι, που πλέον φωτογραφίζουν ουκ ολίγοι instagrammers και όχι μόνο. Και παρόλο που ο ίδιος παραδέχεται ότι δεν πρόκειται για δική του ανακάλυψη, εντούτοις δεν μπορούμε να μην του πιστώσουμε ότι μετά το δικό του ποστ, στον λογαριασμό του @thecypriottraveler, τις τελευταίες βδομάδες έχουν πολλαπλασιαστεί τα αποτελέσματα που αφορούν στην αναζήτηση Dierona στο Instagram.

«Το σπιτάκι της Διερώνας ήταν μια κάποια ψυχοθεραπεία για όλους μας. Δεν ξέρω οι ιδιοκτήτες τι άποψη έχουν για όλο αυτό που γίνεται, αλλά πραγματικά τους ευχαριστούμε που μας πρόσφεραν λίγη ομορφιά μέσα σε ένα άσχημο 2020. Χαίρομαι που ο κόσμος θέλει να ξεφύγει απ’ αυτή την καταχνιά και την μαυρίλα που έφερε η πανδημία στη ζωή μας αναζητώντας την ομορφιά ως διέξοδο», αναφέρει ο Μιχάλης σε σχέση με το ποστ του που είχε τη μεγαλύτερη απήχηση μέχρι σήμερα.

Θα συμφωνήσουμε, προσθέτοντας όμως πως σε κάθε περίπτωση και σε κάθε εξόρμησή μας, καλό είναι να θυμόμαστε πως πρέπει να σεβόμαστε τόσο τη φύση όσο και την περιουσία των συμπολιτών μας.

Το σπιτάκι της Διερώνας, για μένα, είναι κομμάτι ενός παραμυθιού.


Πότε και πώς ανακάλυψες το εν λόγω σπίτι στη Διερώνα;

Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι ακριβώς πως περιέπεσε στην αντίληψή μου αυτό το σπιτάκι. Δεν θεωρώ πως έκανα κάποια ανακάλυψη. Απλά το βρήκα, το φωτογράφισα και το ανέβασα στον λογαριασμό μου στο Instagram. To σπιτάκι της Διερώνας το εντόπισα μέσα στον Οκτώβριο. Αν δεν κάνω λάθος, μάλλον, το είδα σε κάποιο από εκείνα τα κλειστά γκρουπ του facebook και το αναζήτησα στο Instagram, να δω αν υπάρχει εκεί. Εντόπισα ένα ποστ από το 2019 και κατάλαβα πως δεν είναι κάτι που δημιουργήθηκε φέτος αλλά πιο παλιά. Μπορώ να σου πω μάλιστα πως όταν το είδα νόμισα ότι είναι μία φωτογραφία από την Ελβετία ή την Κεντρική Ευρώπη γενικότερα, διότι ακολουθώ δεκάδες τέτοιες ταξιδιωτικές σελίδες στα social media και βλέπω τέτοιες εικόνες. Εκείνη τη στιγμή είπα στον εαυτό μου πως αυτό θα είναι το νέο insta spot της Κύπρου και θα γίνει χαμός. Δεν έπεσα έξω. Έτσι, αποφάσισα πως πρέπει να το βρω, διότι δεν σου κρύβω πως όλη αυτή η διαδικασία της αναζήτησης με εξιτάρει ιδιαίτερα. Ψάχνοντας, ρωτώντας -ο γνωστός του γνωστού, στην Κύπρο ζούμε-, έμαθα πως βρίσκεται στο χωριό Διερώνα, κοντά στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία. Έφτασα λοιπόν στη Διερώνα για πρώτη φορά στη ζωή μου, κατέβηκα στο χωριό, ρώτησα και ανηφόρισα προς τα εκεί.

Πώς ήταν η εμπειρία όταν έφτασες εκεί και το πρωτοαντίκρυσες; Είναι τόσο εντυπωσιακό από κοντά όσο και στις φωτογραφίες;

Πρέπει να σου πω ότι μου πήρε δύο περίπου ώρες για να το βρω διότι η πινακίδα προς το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία ήταν πεσμένη κάτω, ο δρόμος εκεί ήταν κλειστός και δεν ήξερα προς τα πού να πάω. Η εμπειρία ήταν πολύ ξεχωριστή, όπως μοναδική είναι και η στιγμή που αντικρύζεις ένα αυγουστιάτικο ηλιοβασίλεμα ή την πανοραμική θέα του Τροόδους από την Χιονίστρα. Το σπιτάκι από κοντά είναι τόσο όμορφο και χαριτωμένο όσο κι από τις φωτογραφίες. Σας το επιβεβαιώνω. Άξιζε κάθε λεπτό που το έψαχνα. Άλλωστε, αυτό είναι το πιο συναρπαστικό κομμάτι κάθε αναζήτησης. Βρίσκεται μέσα σε πευκόδασος και είναι λες και βγήκε από κάποιο παραμύθι.

Σε ποιον ανήκει; Τι χρήση έχει; Τι πληροφορίες μπορούμε να δώσουμε;

Αρχικά πίστεψα πως είναι ένα αυθαίρετο κατασκεύασμα αλλά ψάχνοντας έμαθα πως είναι ιδιόκτητο, σε γη που ανήκει στον κατασκευαστή του και ότι ιδιοκτήτης του ζει στη Λάρνακα. Προσπάθησα να έρθω σε επαφή μαζί τους μέσω του Κοινοτικού Συμβουλίου της Διερώνας αλλά μας πρόλαβε από τη μία η καραντίνα στη Λεμεσό και έπειτα ο άνθρωπος είναι πολύ απασχολημένος με τη δουλειά του στη Λάρνακα. Όσον αφορά στη χρήση του δεν γνωρίζω.

Έχεις εικόνα και πώς είναι από μέσα;

Εκείνο που μου εντυπώθηκε είναι η σημαία της Ελβετίας που είναι κρεμασμένη στο μπροστινό παράθυρο και ταιριάζει απόλυτα με το σκηνικό. Έχει τσιμεντένιο πάτωμα, είναι διώροφο, έχει κάτι σαν σοφίτα θα έλεγα, έχει μέσα κάποιες πλαστικές καρέκλες και διάφορα άλλα αντικείμενα που δεν θυμάμαι ακριβώς.

Η εμπειρία ήταν πολύ ξεχωριστή, όπως μοναδική είναι και η στιγμή που αντικρύζεις ένα αυγουστιάτικο ηλιοβασίλεμα ή την πανοραμική θέα του Τροόδους από την Χιονίστρα. Το σπιτάκι από κοντά είναι τόσο όμορφο και χαριτωμένο όσο κι από τις φωτογραφίες.


Έχεις μετρήσει πόσα ποστ έγιναν στο Instagram από το σημείο μετά που έκανες το ποστ;

Όχι, δεν μπήκα σε αυτή τη διαδικασία να μετρήσω, αλλά έβλεπα καθημερινά μετά τα δικά μου ποστ όλο και περισσότερες φωτογραφίες στο Instagram. Αρκετοί με έκαναν tag σε φωτογραφίες και stories ή μου έστελναν και τις φωτογραφίες τους στο inbox. Τότε, συνειδητοποίησα ακόμα περισσότερο πόσο μεγάλη ανάγκη έχει ο κόσμος από τα όμορφα πράγματα, πόσο πολύ αναζητάμε να γίνουμε μέρος ενός παραμυθιού. Διότι, αυτό είναι το σπιτάκι της Διερώνας για μένα, κομμάτι ενός παραμυθιού.

Πόσο συχνά σου στέλνουν μηνύματα για να σε ρωτήσουν πού βρίσκεται;

Σήμερα, ευτυχώς κόπασαν τα μηνύματα διότι τις πρώτες μέρες, ίσως και εβδομάδες μετά τα ποστ μου, έπαιρνα καθημερινά μηνύματα. Ειδικά όμως τις πρώτες μέρες τα μηνύματα ήταν πολλά. Απαντούσα όμως σε όλους διότι ένιωθα αυτό ακριβώς που σου είπα, ότι ο κόσμος σήμερα μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση που ζούμε αναζητεί την ευχάριστη είδηση, την αφορμή να ξεφύγει, να ψυχαγωγηθεί και να έρθει σε επαφή με ωραία πράγματα. Το σπιτάκι της Διερώνας ήταν μια κάποια ψυχοθεραπεία για όλους μας. Δεν ξέρω οι ιδιοκτήτες τι άποψη έχουν για όλο αυτό που γίνεται αλλά πραγματικά τους ευχαριστούμε που μας πρόσφεραν λίγη ομορφιά μέσα σε ένα άσχημο 2020.

Ποιο ήταν το πιο ιδιαίτερο μήνυμα που σου έστειλαν;

Οι περισσότεροι ήθελαν να μάθουν την ιστορία του, σε ποιον ανήκει, ποιος το έφτιαξε και για ποιο λόγο, κάτι που μέχρι σήμερα δεν το μάθαμε. Αλλά νομίζω δεν έχει τόση σημασία πια. Ανάμεσα στα μηνύματα πήρα και αρκετά... “κουφά” σχεδόν ανέκδοτα. Μία κυρία με ρώτησε αν είναι photoshop, μία άλλη αν είναι ψεύτικο, αν είναι εικόνα… Το καλύτερο ήταν κάποιοι που με ρωτούσαν αν το βρίσκουν στο Airbnb ή το Booking. Κάποια κυρία μου ζήτησε φωτογραφίες από το εσωτερικό του και πόσα το νοικιάζω.

Να περιμένετε κι άλλες ωραίες φωτογραφίες και όμορφες διαδρομές απ’ άκρη σ’ άκρη της Κύπρου. Άλλωστε, αυτό που μας απομένει μέσα σε όλο αυτό που βιώνουμε είναι να παραμένουμε ψύχραιμοι και υγιείς. Έτσι θα μπορούμε να ταξιδεύουμε εντός και να ανακαλύπτουμε την Κύπρο. Αυτό κάνω κι εγώ.


Πόσο αυξήθηκαν οι followers σου μετά από αυτό;

Δεν είδα ιδιαίτερη αύξηση εξαιτίας των ποστ μου με το σπίτι. Η ψυχολογία των followers είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που πιστεύουμε. Αρκετοί με έκαναν follow για να μάθουν πληροφορίες και μετά unfollow. Δεν συνέβαλε το σπιτάκι στην αύξηση των followers μου.

Χαίρεσαι που έδωσες την ευκαιρία σε κόσμο να ανακαλύψει το ωραίο αυτό θέαμα ή ανησυχείς μήπως η μεγάλη προσέλευση Instagrammers έχει αρνητικές συνέπειες για τη φύση;

Όπως σου ανέφερα χαίρομαι που ο κόσμος θέλει να ξεφύγει απ’ αυτή την καταχνιά και την μαυρίλα που έφερε η πανδημία στη ζωή μας αναζητώντας την ομορφιά ως διέξοδο. Το κλείσιμο των αεροδρομίων, η δυσκολία στην πραγματοποίηση πτήσεων και ο φόβος ενός ταξιδιού στο εξωτερικό θεωρώ πως μας οδήγησε σε αυτό τον παραξυσμό της ανακάλυψης της Κύπρου, κάθε χωριού, κάθε γωνιάς και σημείου του νησιού. Αυτό από τη μία είναι ωραίο διότι πολλοί ήταν αυτοί που μπορεί να ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο και δεν πήγαν για παράδειγμα ποτέ στο Λατσί ή τον Πωμό. Από την άλλη υπάρχει πάντοτε και η υπερβολή σε όλες τις εκφάνσεις της. Θα απογοητευτώ πολύ αν μάθω ότι το φυσικό περιβάλλον που βρίσκεται το σπιτάκι έχει γεμίσει σκουπίδια ή άλλες αρνητικές συνέπειες, όπως επίσης αν το σπιτάκι υποστεί ζημιές από ασυνείδητους. Είναι δίκοπο μαχαίρι, όπως ακριβώς είδαμε να συμβαίνει δυστυχώς και με τον καταρράκτη στην Κρήτου Τέρρα. Αγαπώ την Κύπρο, τη φύση και την αναζήτηση νέων σημείων, πράγμα που δεν θα σταματήσω να κάνω. Εναπόκειται στη συνείδηση του καθενός μας το να προστατεύει και να σέβεται ξένες περιουσίες και το φυσικό περιβάλλον.

Είναι αυτό το σπίτι η μεγαλύτερη «ανακάλυψή» σου;

Δεν θεωρώ, όπως σου προανέφερα, πως έκανα κάποια “ανακάλυψη”. Αν πούμε ότι αυτό είναι το ποστ μου που είχε την μεγαλύτερη απήχηση θα σου έλεγα ναι. Μπορώ να σου πω όμως ότι κι άλλα σημεία της Κύπρου που τα γνωρίζαμε λίγο πολύ ανεβάζοντας τα στη σελίδα μου είδα πολλούς μετά να πηγαίνουν εκεί και να ποστάρουν φωτογραφίες. Ένα παράδειγμα είναι το ερηπωμένο χωριό Άγιος Σωζόμενος, από τα πιο αγαπημένα μου σημεία στην Κύπρο. Έχει ένα μυστήριο εκεί που με εξιτάρει.


Μετά το σπίτι στη Διερώνα, τι άλλο έχεις ανακαλύψει που έγινε viral;

Η χρωματιστή σκάλα της αγάπης στα Λύμπια έκανε αίσθηση. Και πάλι θα σου πω ότι δεν το θεωρώ ανακάλυψη, απλώς πήγα, τη φωτογράφισα και την πόσταρα. Ο κόσμος τα βλέπει του αρέσουν και θέλει να κάνει το ίδιο. Τελευταία έμαθα από κάποιον follower μου για ένα αεροπλανάκι-καφέ που είναι εγκατελειμμένο εδώ και χρόνια κάπου στην Ψιμολόφου. Πήγα εκεί, το φωτογράφισα και ανέβασα φωτογραφίες. Θεωρώ πως τις επόμενες εβδομάδες θα είναι ένα ακόμα viral insta spot διότι πήρα πολλά μηνύματα για το συγκεκριμένο. Έπονται κι άλλα σύντομα.

Τι άλλο να περιμένουμε από σένα;

Ωραίες φωτογραφίες και όμορφες διαδρομές απ’ άκρη σ’ άκρη της Κύπρου. Άλλωστε, αυτό που μας απομένει μέσα σε όλο αυτό που βιώνουμε είναι να παραμένουμε ψύχραιμοι και υγιείς. Έτσι θα μπορούμε να ταξιδεύουμε εντός και να ανακαλύπτουμε την Κύπρο. Αυτό κάνω κι εγώ.

Θεωρείς ότι η Κύπρος έχει ακόμα πολλά πράγματα που περιμένουν να τα ανακαλύψουμε ή αυτά είναι πολύ περιορισμένα;

Μπορώ να σου πω ότι εκπλήσσομαι καθημερινά με σημεία και μέρη της Κύπρου που δεν έχω πάει. Το νησί μας είναι ανεξάντλητο. Αυτούς που παραπονιούνται “μα τι να κάνω στην Κύπρο;”, πραγματικά δεν τους καταλαβαίνω και απόδειξη φέτος που όλοι σχεδόν μείναμε στην Κύπρο και ανακαλύψαμε τι κρύβεται κάτω από κάθε πέτρα. Δεν ξέρω αν τα ανακάλυψαν κάποιοι πριν από μένα ή αν ειναι γνωστά στο ευρύτερο κοινό όλα αυτά τα μέρη και σημεία της Κύπρου. Εκείνο που θέλω είναι να τα προσεγγίσω, να τα δω από κοντά, να τα εξερευνήσω, να μάθω πληροφορίες, παλιές ιστορίες για όλα αυτά και να μπορέσω να τα αποτυπώνω σε εικόνες και κείμενα. Αυτό και μόνο μου δίνει μεγάλη χαρά. Και ακόμα μεγαλύτερη χαρά να τα μοιράζομαι.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ