Μη χαλιέσαι, μη το αφήσεις να σε πάρει από κάτω. Φέτος το ζούμε λίγο διαφορετικά, άρα ίσως να κάναμε και μια προσπάθεια να το δούμε λίγο διαφορετικά;

Να βρούμε πέντε πράγματα που μας αρέσουν στην όλη φάση, που δε μας χαλάνε κιόλας που συμβαίνουν εξ αιτίας των μέτρων και σε συνδυασμό με αλλά 5 γεγονότα που τραβάνε τη θετική μας προσοχή, να μας βοηθήσουν να κάνουμε εν μέρει... Christmas (τα credits και η εμπνευσάρα για τίτλο πάνε στη φίλη Νατάσα Σάββα -κ. αρχισυντάκτα, έχει προοπτική η κοπελιά, να το δούμε). Δε θέλει προσπάθεια, αφαίρεση θέλει. Όπως «αφαιρετικά» και… μίνιμαλ λειτούργησε η κυβέρνηση έτσι κι εσύ. Αφαίρεσε την υπερβολή όλων των προηγούμενων χρόνων, τη «χρυσόσκονη» αν θες, και δες τι βρίσκεται κάτω από αυτήν. Σκόνη είναι, αν τη φυσήσεις και την απομακρύνεις όλο και κάτι θα βρεις.

Παραδείγματος χάριν. Δε με χαλάει κιόλας που θα είναι όλα λίγο πιο ήσυχα. Πιο... zen. Μη σου πω πως μ’ αρέσει κιόλας το «εμείς κι εμείς». Χωρίς πολλή φασαρία, χωρίς πολλές φάτσες που ‘χεις να δεις από πέρυσι τέτοιο καιρό και επί της ουσίας, βλέπεις μια φορά για 2 ώρες κάθε χρόνο. Όχι πως έχω τίποτα μαζί τους, ούτε πως μου έκαναν κάτι. Μια χαρά άνθρωποι. Αλλά δεν έχω και τίποτα να πω μαζί τους, ουσιαστικό τουλάχιστον. Άβολα σιωπηλά διαλείμματα θα έπρεπε να γεμίζω με θεματολογία που έτσι κι αλλιώς, θέλω να αφήσω στην άκρη (γιατί είτε δουλειά είτε επικαιρότητα θα αφορούσε).

Είμαι που είμαι εσωστρεφής (δε φαίνεται, δε πειράζει), φέτος θα κάνω αυτό που πραγματικά θέλω και αυτό που πραγματικά χρειάζομαι μετά από μια χρόνια που μας πήγε τρένο. Που ψυχολογικά μας γ@)&σε. Θα πατήσω pause, θα βγω από το σπίτι τόσο-όσο. Τρελαίνομαι που θα βγάλω γιορτές με τις πιτζάμες, που σηκώνομαι-δε σηκώνομαι από το κρεβάτι, το ένα και το αυτό. Που η μόνη διαδρομή που θα κάνω θα είναι από το κρεβάτι στον καναπέ και πίσω γιατί είναι και η μόνη διαδρομή που δεν έχει περιορισμούς. Το θέλω, το λαχταρά η ψυσιή μου αυτό το break. Αν πάλι εσύ δε το θες, μη το κάνεις για τη ξεκούραση. Πάτα παύση για να αποκτήσεις προοπτική. Να τα δεις από απόσταση όλα (κλεμμένη ατάκα από Crown, από Βασίλισσα σε Θάτσερ -γιατί και το bingewatching θα έχει την τιμητική του αυτές τις ημέρες- κοίτα να δεις που ταίριαξε).

Είναι θετικό επίσης που η μάνα μου δε θα τη βγάλει στη κουζίνα και που θα τη δω περισσότερο. Αυτήν έτσι κι αλλιώς θέλω να δω περισσότερο. Δε με χαλά επίσης που δε θα πρέπει να δώσω συγχαρητήρια για την καλύτερη σούβλα. Ένα βάρβαρο φαγητό που δε τρώω, που δε μου αρέσει και δε μου άρεσε ποτέ. Στα συν και το ότι (ελπίζω πως) θα αφήσουμε τις κρεπάλες στην άκρη. Μεταξύ μας, δε πέφταμε κάθε χρόνο ΠΟΛΥ έξω στην αναλογία «ποσότητα φαγητού VS αριθμός καλεσμένων VS μερίδα ανά άτομο»; Φέτος δε θα δω ένα γιορτινό τραπέζι να «ασφυκτιά» στο φαγητό και στο κρέας, αναρωτώμενος: «Ποιος θα τα φάει όλα αυτά»; Και δε θα νιώσω άσχημα που για άλλη μια χρόνια θα πρέπει είτε να το πετάξεις είτε να γεμίσεις τάπερ για τις επόμενες ημέρες, που επίσης εν τέλει θα πετάξεις.

Και τέλος, μου αρέσει που επιτέλους, με όλο αυτό το ρεύμα της υγιεινής διατροφής που πήρε κι αυτό το boost του λόγω των σημείων και των καιρών, φέτος απολαμβάνω μελομακάρονα χωρίς τύψεις. Μελομακάρονα… fluid! Έτσι τα βάφτισα. Χωρίς ζάχαρη, με αλεύρι ολικής και βρώμης. Ναι βρήκα. Κι όσο κι αν η φίλη Νατάσα με εμπαίζει, δε δέχεται να τα βάλει καν στη κατηγορία «μελομακαρονο» και τα αποκαλεί τόσο fake όσο και οι followers συγκεκριμένων influencers, αποδέχομαι και ταυτίζομαι με τη διαφορετικότητα τους.

Γίνονται και πέντε καλά πράγματα εκεί έξω και επιλέγω να κάνω εκεί focus, για τα κακώς έχοντα θα γκρινιάξω σε άλλο blog (ψουμί μου). Έρχονται τα εμβόλια, η αντίστροφη μέτρηση για να ξεπεράσουμε και την τελευταία «πίστα» του CoVid (και την Pro Max εκδοχή του των τελευταίων μηνών) ξεκίνησε. Αυτό λέει ο πρόεδρος της Pfizer και τον άνθρωπο που έβγαλε Viagra, εγώ μια φορά τον εμπιστεύομαι. Έρχεται μια νέα κανονικότητα που, στο πνεύμα του «δες το θετικά», φαίνεται πως δώσει λίγο περισσότερη έμφαση ευελπιστώ στα κρατικά συστήματα υγείας. Φεύγει ο φασίστας από το Οβάλ. Βανδή και Βίσση σήκωσαν λευκή σημαία και κήρυξαν ανακωχή κι ας περάσαμε τα μικράτα μας σε φάση «ΡΕΞ, Γκάζι, φανατίλα», στα χαρακώματα. Σχεδιάζω ταξίδια για το 21 και ελπίζω ο θεός να μη γελάει που εγώ κάνω σχέδια.

Με λίγα λόγια, θα το κάψουμε του χρόνου το πελεκούδι. Θα βρεθούμε πάλι, θα συναντηθούμε, σε θέλω θετικό. Για τώρα, παρ’ το όπως ήρθε και καν’ τις εσύ τις φετινές γιορτές, καλές. Χρόνια πολλά guys.