Στις 20 Φεβρουαρίου 1967, γεννιέται ένας από τους σπουδαιότερους ροκ καλλιτένχες του 20ου αιώνα και ιδρυτής των Nirvana, Kurt Cobain. Μια ιδιαίτερη προσωπικότητα που στα λίγα χρόνια ζωής του κατάφερε, όχι μόνο να δημιουργήσει ένα αξιομνημόνευτο μουσικό έργο, αλλά να γραφτεί στα κατάστιχα της ιστορίας ως κάτι μοναδικό.

Η αυτοκτονία του στις 8 Απριλίου 1994, σε ηλικία 27 ετών, έβαλε τέλος σε μία ζωή γεμάτη επιτυχίες, λεφτά, απογοητεύσεις, νακρωτικά και παντώς είδους καταχρήσεις. Η είδηση της αυτοκτονίας του, η οποία προκάλεσε σοκ σε όλο τον κόσμο, άνοιξε ξανά το 2014, ξεδιπλώνοντας νέες διαστάσεις, με την αστυνομία του Seattle να δημοσιέυει δυο φωτογραφίες από το σημείο όπου αυτοκτόνησε ο τραγουδιστής των Nirvana, Kurt Cobein.

Η πρώτη φωτογραφία δείχνει ένα μικρό κουτί πούρων που περιέχει ένα κουτάλι, ενδεχομένως με υπολείμματα ηρωίνης, βελόνες και έναν αναπτήρα. Δίπλα υπάρχει ένα αποτσίγαρο και ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά ηλίου.

Στη δεύτερη φωτογραφία το κουτί των πούρων είναι κλειστό, ενώ δίπλα υπάρχει το πορτοφόλι του τραγουδιστή ανοιχτό και φαίνεται η ταυτότητά του. Σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις του Ντετέκτιβ Renee Witt, εκπρόσωπο του Αστυνομικού Τμήματος Σιάτλ, οι αρχές ενδεχόταν να ανοίξουν ξανά το φάκελο αυτοκτονίας του Κερτ Κομπέιν.

Η αστυνομία θα εξέταζε τέσσερα φιλμ 35 χιλιοστών που βρίσκονταν στο θησαυροφυλάκιο της αστυνομίας του Σιάτλ για χρόνια. Αν και οι φωτογραφίες έχουν μια ελαφριά πράσινη χροιά λόγω της φθοράς του χρόνου, φαίνεται καθαρά η σκηνή της αυτοκτονίας.

Η ημέρα της αυτοκτονίας

Στις 8 Απριλίου 1994, το σώμα του Κομπέιν ανακαλύφθηκε στο σπίτι του στη λίμνη Ουάσινγκτον, από τον ηλεκτρολόγο Gary Smith, που είχε πάει για να εγκαταστήσει ένα σύστημα ασφαλείας.

Εκτός από μια ελάχιστη ποσότητα αίματος που έτρεχε από το αυτί του τραγουδιστή ο ηλεκτρολόγος ανέφερε πως δεν είδε κανένα άλλο σημάδι τραυματισμού και αρχικά νόμιζε πως κοιμόταν, μέχρι τη στιγμή που είδε το όπλο που ήταν στραμμένο προς το πηγούνι του. Το άψυχο σώμα του Κομπέιν βρισκόταν εκεί για μέρες. Η ιατροδικαστική έκθεση εκτιμά πως πέθανε στις 5 Απριλίου 1994.



Η επιστολή στον φανταστικό του φίλο

Στη σκηνή βρέθηκε και ένα σημείωμα αυτοκτονίας που έλεγε, «Δεν έχω νιώσει τη διέγερση που μου προκαλούσε το να ακούω και να δημιουργώ μουσική, μαζί με το πραγματικό γράψιμο… εδώ και πάρα πολλά χρόνια».

Ακολουθεί η επιστολή σε ελεύθερη μετάφραση:

Μιλώντας τη γλώσσα ενός έμπειρου, απλού ανθρώπου, ο οποίος εκφράζει την εξαγριωμένη, παιδική διαμαρτυρία του, αυτό το σημείωμα μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό.

Όλες οι προειδοποιήσεις που έλαβα από τα μαθήματα της Punk, από την πρώτη μου ενασχόληση έως και την εμπλοκή της ηθικής και της ανεξαρτησίας, αποδείχτηκαν αληθινές. Έχω χάσει κάθε ενθουσιασμό ακρόασης, δημιουργίας, ανάγνωσης και γραφής εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αισθάνομαι ένοχος πέρα από κάθε απολογία γι αυτό.

Για παράδειγμα, όταν ετοιμαζόμαστε στα παρασκήνια καθώς τα φώτα σβήνουν και το πλήθος βρυχάται, δεν επηρεάζομαι καθόλου. Δεν με επηρεάζει με τον τρόπο με τον οποίο έκανε τον Freddie Mercury να αγαπά και να απολαμβάνει την λατρεία του πλήθους, που είναι κάτι που τώρα θαυμάζω και ζηλεύω. Το θέμα είναι, δεν μπορώ να σας ξεγελάσω, κανέναν σας. Απλά δεν είναι δίκαιο τόσο για εσάς όσο και για μένα. Το χειρότερο έγκλημα που μπορώ να σκεφτώ είναι να κοροϊδεύω τους ανθρώπους, να προσποιούμαι σαν να το διασκεδάζω. Μερικές φορές αισθάνομαι σαν να θέτω σε λειτουργία ένα πρόγραμμα πριν βγω στη σκηνή. Έχω δοκιμάσει τα πάντα για να τα καταφέρω (και το κάνω, Θεέ μου, πιστέψτε με, αλλά δεν είναι αρκετό). Εκτιμώ το γεγονός ότι εγώ μαζί με τους Nirvana έχουμε επηρεάσει και διασκεδάσει πολλούς ανθρώπους. Πρέπει να είμαι ένας από εκείνους τους ναρκισσιστές που εκτιμούν τα πράγματα μόνο όταν χαθούν. Είμαι πολύ ευαίσθητος. Και πρέπει να γίνω ξανά αδαής για να ανακτήσω τους παιδικούς μου ενθουσιασμούς.

Στις τρεις τελευταίες μας περιοδείες δημιούργησα πολύ καλύτερη εκτίμηση για όλους τους ανθρώπους που γνωρίζω προσωπικά και είναι οπαδοί της μουσικής μας, αλλά ακόμα δεν μπορώ να ξεπεράσω την απογοήτευση και την ενοχή μου γι αυτούς. Το καλό υπάρχει μέσα σε όλους μας και νομίζω ότι απλά αγαπώ τους ανθρώπους πάρα πολύ, τόσο πολύ που με κάνει να νιώθω τεράστια θλίψη. Ο θλιβερά μικρός, ευαίσθητος, Ιχθύς του Ιησού. Γιατί δεν το απολαμβάνω; Δεν ξέρω!

Έχω για γυναίκα μου μια θεά γεμάτη φιλοδοξίες και συμπόνοια και για κόρη μου ένα πλάσμα γεμάτο χαρά, που μου θυμίζει πάρα πολύ αυτό που ήμουν κάποτε, ένα μικρό χαριτωμένο πλασματάκι που κανείς δεν θέλει να του κάνει κακό. Και όλα αυτά με τρομάζουν τόσο πολύ, που σχεδόν δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν μπορώ να βγάλω απ’ το μυαλό μου τις απόψεις που με θέλουν να έχω γίνει ένας άθλιος, αυτοκαταστροφικός, Ρόκερ.

Εκτιμώ την καριέρα μου και είμαι ευγνώμων, αλλά από την ηλικία των επτά έχω ξεκινήσει να μισώ όλους τους ανθρώπους. Κάποιοι άνθρωποι μου φαίνεται πως τόσο εύκολα μπορούν να συνεχίζουν παρά τις δυσκολίες. Ισως γιατί έχω τέτοια εν συναίσθηση, ταυτόχρονα αγαπώ και λυπάμαι τόσο τους ανθρώπους, που με κάνει δυστυχισμένο. Σας ευχαριστώ όλους μέσα από τον λάκο μου, για τα γράμματα με τις ανησυχίες σας για εμένα όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι ένα ένα ασταθές, μικρό μωρό! Δεν έχω άλλο πάθος πια να ζήσω, και είναι καλύτερο να σβήνεις παρά να ξεθωριάζεις.

Ειρήνη, αγάπη, ενσυναίσθηση.

Kurt Cobain

Frances και Courtney, θα είμαι ο άγγελος σας.

Courtney, συνέχισε για την Frances. Για τη ζωή της, η οποία θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένη χωρίς εμένα.

ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΣΕ ΑΓΑΠΩ!