Σχεδόν δύο μήνες μετά την αναστολή των λειτουργιών της επιχείρησής της και με το τοπίο να εξακολουθεί να είναι θολό σε σχέση με το πότε θα ανοίξουν τα σχολεία και κυρίως τα δημοτικά, μας εξηγεί τι σημαίνει για την ίδια και την επιχείρησή της η καραντίνα.

"

Το Κέντρο μας έκλεισε την ίδια μέρα με τα σχολεία. Στις 12 Μαρτίου παίξαμε και γελάσαμε τόσο πολύ, όμως κάπου μέσα μας υπήρχε η αγωνία. Νιώθαμε πως ήταν ένας διαφορετικός αποχωρισμός. Αγκαλιάσαμε, χαιρετήσαμε τα παιδιά και κλείσαμε την πόρτα με τη σκέψη «λίγες μέρες θα είναι, θα σας δούμε πολύ σύντομα». Μετράμε σήμερα την 49η.

Οργανωθήκαμε αστραπιαία έτσι ώστε να μπορέσουμε να προσφέρουμε το καλύτερο δυνατό. Με οδηγό τις δύο αισθήσεις (όραση και ακοή) που απέμειναν πλέον στη διάθεσή μας, προγραμματίσαμε επαναληπτικά και ατομικά μαθήματα, γιορτάσαμε γενέθλια και ονομαστικές εορτές, διοργανώσαμε δραστηριότητες και βραδιές γονέων με τη συμμετοχή διαφόρων ειδικών σε θέματα ψυχολογίας και διατροφής. Όλα αυτά, διαδικτυακά, χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση προς τους γονείς.

Στην πρώτη μας «συνάντηση», τα χαμόγελά κόντευαν να περάσουν μέσα απ’ την οθόνη, όσα ήθελαν να μοιραστούν και η αγάπη με την οποία μιλούσαν ο ένας στον άλλον, ήταν κάτι το ξεχωριστό. Αν έχουμε καταφέρει κάτι όλα αυτά τα χρόνια, είναι να δημιουργήσουμε «αδελφικές σχέσεις» μεταξύ των παιδιών και αυτό είναι η μεγαλύτερη ευλογία.

Το οικονομικό κομμάτι είναι -όπως για όλους- σημαντικό ζήτημα και σαφώς μας απασχολεί η επιβίωσή μας, ωστόσο, αυτό που λείπει σε όλους μας είναι η αγκαλιά, τα γέλια, οι παιδικές φωνές στην αυλή και κυρίως οι έξυπνες ζαβολιές. Μπροστά μας υπάρχει μόνο ένας δρόμος, αυτός της προόδου και της εξέλιξης.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στις συναδέλφους μου που καθημερινά προσαρμόζουν όλες τις διαδικασίες μάθησης και επικοινωνίας στο καινούριο περιβάλλον καθώς και στους γονείς που αγκάλιασαν την προσπάθεια μας και στηρίζουν τα παιδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Και ελπίζουμε πως το μοναδικό καλοκαιρινό πρόγραμμα που έχουμε ετοιμάσει θα αναπληρώσει όλο το χαμένο χρόνο με τα παιδιά μας.