Συνέντευξη με μια (πρώην) προξενήτρα στην Κύπρο

Η κυρία Αντρονίκη μπορεί να περηφανεύεται πως έχει 100% επιτυχία στη δουλειά της, καθότι όλοι όσοι πάντρεψε -αρκετά χρόνια πριν- είναι ακόμα μαζί κι αγαπημένοι!

Article featured image
Article featured image

Το να ψάχνεις να βρεις προξενήτρα στην Κύπρο εν έτει 2020 είναι το ίδιο περίεργο με το να γίνεται κάτι το πρωί και να περιμένεις να έρθει το βράδυ για να μάθεις από τις ειδήσεις των οκτώ τι έγινε. Τόσο αλλόκοτο!

Στην εποχή που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα date apps και τα sites γνωριμιών λειτουργούν ως τα καλύτερα «κανάλια» για γνωριμίες και συναντήσεις, κανείς πλέον δεν αποτείνεται σε προξενήτρες είτε για να γνωρίσει κάποιον είτε ακόμα και για να βρει το άλλο του μισό.

Εξ ου και το έργο μας να ανακαλύψουμε έστω μια προξενήτρα (ή και έναν άντρα προξενητή) ήταν από πολύ δύσκολο έως ουτοπικό.

Κι όμως, έπειτα από πολλά τηλεφωνήματα και ανταλλαγή πολλών μηνυμάτων στα social media, μάθαμε για μια κυρία σε χωριό της περιοχής Πιτσιλιάς η οποία στο παρελθόν είχε αρκετά έντονη δραστηριότητα στο εν λόγω «άθλημα».

Ναι μεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που έχει εγκαταλείψει την… τέχνη της, εντούτοις όμως θυμάται και μας εξιστορεί ορισμένες από τις περιπτώσεις όπου έφερε ανθρώπους κοντά με σκοπό τον γάμο (τότε, πήγαιναν απ’ ευθείας σε γάμο, καθότι «ήταν άλλοι οι καιροί» όπως η ίδια μας λέει χαρακτηριστικά).

Η κυρία Αντρονίκη, διανύοντας πλέον την 8η δεκαετία της ζωής της, παρότι πολύ πρόθυμη να μας μιλήσει, μας παρακάλεσε ωστόσο να μην αποκαλύψουμε άλλα στοιχεία της ταυτότητάς της (εκτός από το μικρό της όνομα).

Όταν ρωτήσαμε τον λόγο, με την ευθύτητα και την οξυδέρκεια που τη χαρακτηρίζουν, απάντησε με αρκετή δόση χιούμορ: «Νομίζετε πως σήμερα ο κόσμος βρίσκει εύκολα ταίρι να παντρευτεί; Αν μάθουν ότι ήβρετε προξενήτρα, βάλλω στοίχημα ότι εν να σας ζητούν το τηλέφωνό μου».

Πάντως, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως, ως προξενήτρα, είχε 100% επιτυχία. Δεν είναι δα και ο τύπος της προξενήτρας που πάντρεψε τη μισή Κύπρο, μπορεί όμως να περηφανεύεται πως και οι 7 γάμοι για τους οποίους έκανε το συνοικέσιο άντεξαν στον χρόνο. «Περνούν μια χαρά», μας λέει, φορώντας το αφοπλιστικό της χαμόγελο αλλά και ένα ύφος σιγουριάς γνωρίζοντας πως η δουλειά της είναι ΑΑ.



Τα προξένια, τον παλιό καιρό, πήγαιναν απευθείας από τον γαμπρό στην πιθανή νύφη ή πρώτα περνούσαν στους γονείς της;

Σε όσα έκανα εγώ, πρώτα ενημέρωνα τον πατέρα της γυναίκας για την οποία ενδιαφερόταν ο επίδοξος γαμπρός και αμέσως μετά ενημέρωνα την ίδια. Κι αν συμφωνούσαν και οι δύο, τότε κανονίζονταν τα λογιάσματα.

Πάντα προξένευες κόσμο που σου ζητούσε ή αναλάμβανες και πρωτοβουλίες;

Σε τρεις από τις περιπτώσεις πάντρεψα ζευγάρια με δική μου πρωτοβουλία. Που πίστευα ότι ταίριαζαν. Αλλά εννοείται πως έπρεπε να είναι αμοιβαίο. Μπορεί να μην υπήρχε ο κεραυνοβόλος έρωτας, όπως λέτε εσείς οι σημερινοί, υπήρχε όμως η εκτίμηση και ο σεβασμός. Γι’ αυτό και άντεξαν στον χρόνοι όλοι οι γάμοι που έκανα.

Γιατί στις μέρες μας πολλά ζευγάρια χωρίζουν;

Ξέρω κι εγώ… Πελλανίσκουν (γέλια)! Βρίσκουν πολλές οι άντρες, βρίσκουν πολλούς και οι γυναίκες. Το ότι οι περισσότεροι σήμερα είναι και οικονομικά ανεξάρτητοι σίγουρα αυτό είναι κάτι που επηρεάζει αρνητικά τις σχέσεις και τη συμβίωση.

Δοκίμασες καθόλου να κάνεις προξενιό τα τελευταία χρόνια;

Ναι, σε μια περίπτωση είπα μια-δυο κουβέντες σε κάτι νεαρούς και πήρα την απάντηση «Εμείς δεν θέλουμε προξένια, θα τους βρούμε από μόνοι τους». Πρότεινα σε δυο παιδιά στο χωριό να γνωριστούν, αφού πιστεύω πως ταιριάζουν, αλλά μετά από αυτή την απάντηση δεν επέμενα άλλο. Κάτι μου λέει όμως πως στο τέλος θα επιστρέψουν και θα θέλουν να μεσολαβήσω... Μόλις έχω νέα θα σας πω (γέλια).

Τι θα έρθουν να σου πουν δηλαδή, αν τελικά αποφασίσουν να σμίξουν;

Α, δεν ξέρω. Μπορώ να σας πω τι μου έλεγαν παλιά, ένα-δυο από τα ζευγάρια που πάντρεψα. Ένας που του είχα κάνει μια κουβέντα για μια συχωριανή μας και τον άφησα στο «περίμενε» για να δω αν όντως ενδιαφέρεται -πάντα το έκανα αυτό, δεν υπάρχει με το ζόρι παντρειά-, ήρθε σε κάποια φάση, μου κτύπησε την πόρτα και μου είπε: «Εν να κανονίσεις τζείνη την υπόθεση;». Αμέσως μετά πήγα στον πατέρα της κοπέλας και του το είπα, ότι δηλαδή υπάρχει ενδιαφέρον. «Αν το κάμεις και παντρέψεις τους εν πολλά καλά!», μου απαντά ο ίδιος. Αφού βεβαιώθηκα ότι δέχεται και η ίδια, το γλυκό ήρθε κι έδεσε. Μάλιστα, εκ των υστέρων έμαθα ότι θα έφευγε για Αυστραλία, αλλά τελικά ήρθαν τα προξένια και έτσι έμεινε εδώ.

Σε μια άλλη περίπτωση ήρθαν στο χωριό μας δυο κοπέλια, αδέρφια. Είχα μια συγγένισσα που ήταν σε ηλικία παντρειάς και με τη σύμφωνη γνώμη της πήγα στον ένα για να του την προξενέψω. Αυτός, με έστειλε στον αδερφό του, λέγοντάς μου πως δεν ήθελε να παντρευτεί. Αφού μίλησα με τον αδερφό του, κατέληξα ξανά στον πρώτο, ο οποίος τελικά δεν άντεξε και είπε το «ναι» (γέλια).

Τι άποψη έχεις για τις γνωριμίες ανθρώπων μέσω διαδικτύου;

Δεν έχει σημασία ο τρόπος που γνωρίζονται δυο πλάσματα. Σημασία έχει ο ένας να σέβεται και να εκτιμά τον άλλο. Αλλά, για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να σέβεσαι τον εαυτό σου. Άμα σέβεσαι τον εαυτό σου, σημαίνει πως αυτόματα σέβεσαι όλο τον κόσμο. Αν δυο άτομα θέλουν να γνωριστούν από τα κινητά ή από το κομπιούτερ, καλή τους ώρα να το κάνουν! Από τη στιγμή που οι προξενήτρες έχουν εξαφανιστεί, ο κόσμος πρέπει να βρει άλλους τρόπους να επικοινωνεί και να γνωρίζεται!


Μιας και η «ειδικός» στο είδος της μάς δίνει την πάσα, δεν μπορούμε να μην το εκμεταλλευτούμε για να μιλήσουμε για το Love Is In Cyprus, ένα καθαρά κυπριακό site γνωριμιών που απευθύνεται αποκλειστικά σε κατοίκους Κύπρου (Ελληνικύπριους και ξένους που είτε ζουν στο νησί είτε το επισκέπτονται για διακοπές).

Πρόκειται στην ουσία για μια πλατφόρμα που χρησιμοποιεί έξυπνα εργαλεία, βοηθώντας σε να βρεις το καλύτερο ταίρι για σένα. Μια πλατφόρμα που αναλύει τη δραστηριότητα των μελών της και άρα σε βοηθά να αναγνωρίσεις πόσο σοβαρά άτομα είναι αυτά που σε ενδιαφέρουν. Μια πλατφόρμα που προσφέρει εξειδικευμένες συμβουλές και άρα σε βοηθά να βρεις και να κρατήσεις τον άνθρωπό σου.

Μπες τώρα στον μαγικό κόσμο των γνωριμιών με ένα κλικ στον πιο κάτω σύνδεσμο: https://www.loveisincyprus.com/

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ