H Σοφία Μπεκατώρου μίλησε. Την ακολούθησαν πολλές γυναίκες που βρήκαν το θάρρος να το πράξουν. Είναι σχεδόν τρομακτικό το πόσες. Τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης -γυναίκες αλλά και άντρες- βρίσκονται ανάμεσά μας, ενίοτε και δίπλα μας. Το ίδιο και οι θύτες. Και αντί να συνεχίσουμε να επικεντρωνόμαστε στην προσπάθεια να καταλάβουμε γιατί τα θύματα δεν έσπασαν πιο γρήγορα τη σιωπή τους, θα ήταν πολύ πιο παραγωγικό -ίσως και έντιμο- να ρωτήσουμε (πρώτα τους εαυτούς μας) γιατί επιτρέπουμε στους θύτες να συνεχίζουν να παρενοχλούν και να επιτίθενται σεξουαλικά σε ευάλωτα θύματα.

[Επ' αυτού διαβάστε και το πρόσφατο άρθρο του Δρος Φλώρη Στύλιου και της κας Μαρίας Γρηγορίου, οι οποίοι εξήγησαν στη CITY τους οκτώ λόγους, για τους οποίους τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης δεν μιλάνε έγκαιρα].

Μια ανάρτηση της συμπολίτισσάς μας, Αντρούλας Καφά, θίγει εκ νέου τα αυτονόητα. Αυτά τα αυτονόητα που μάλλον δεν είναι και τόσο. Ή που πρέπει να τα πούμε και να τα ξαναπούμε. Την παραθέτουμε αυτούσια:

«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ: σεξουαλική βία / παρενόχληση

Ένας σύντροφός μου στο λύκειο επροσπάθησε να με πνίξει. Ο ίδιος επροσπάθησε να με αφήσει έγκυο. Έβαλλέ με συνέχεια σε ταπεινωτικές καταστάσεις τζαι όσα όι τζαι να του ελάλουν εν εσταμάταν. Επέρασεν ο τζαιρός τζαι, αδυνατώντας να αποδράσω, έπεσα σε κατάθλιψη. Ήμουν μιτσιά τζαι εν ήξερα τι να κάμω. Eπισκέφτηκα ένα μοναστήρι για “πνευματική” βοήθεια. Εβρέθηκα σε ένα δωματιούι με έναν μοναχό. Άνοιξα του την ψυσιή μου παρακαλώντας τον για βοήθεια. Είπε μου να σηκωστώ πάνω να με αγκαλιάσει να με κάμει να νιώσω καλύτερα. Εσηκώστηκα. Η αγκαλιά έγινε αμέσως χούφτωμα τζαι άρκεψε να τρίφκεται πάνω μου. Εβούρησα τζι έφυα.

Πριν κάποιο τζαιρό εσυμμετείχα σε μια θεατρική δουλειά τζαι προϊστάμενος μου ήταν ένας κύριος, σχετικά γνωστός τζιόλας, που οι ανάρμοστες συμπεριφορές του προς τις συναδέλφους του εν πολλά γνωστές. Κάθε φορά που τον εθώρουν εκόλλαν μου τόσο απρόσκοπτα που ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Έστελλέ μου μηνυματούθκια σε ώρες άκυρες τζι ελάλεν μου να με πάρει ταξίθκια ποτζί τζαι ποδά. Επέμενε να με πληρώσει παραπάνω από ό,τι εσυμφωνήσαμε γιατί «εν ηξέρεις ποττέ». Εφοούμουν να πάω δουλειά άμπα τζαι δω τον μπροστά μου, ή άμπα τζαι τύχει τζαι βρεθώ μόνη μου μαζί του. Είδα τον να τζίζει κοπέλες σε τόπους που εν πρέπει, τζαι να εν τζι άλλοι μπροστά, τζαι κανένας να μεν το βρίσκει αξιοσημείωτο. Πρόσφατα εγνώρισα μιαν κοπέλα που μου είπε ότι είσιεν τον συναντήσει πριν λίες μέρες για δουλειά, τζαι είπεν της να βρεθούν μόνοι τους τη νύχτα για να “γνωριστούν καλύτερα”. Τούτα ούλλα ξέρουμέν τα ούλλοι, γίνουνται μπροστά στα μάθκια μας, τζαι κανένας εν λαλεί τίποτε. Γιατί; Γιατί τους αφήνουμε να κάμνουν ό,τι θέλουν; Ως πού εν να πάει τούτο το πράμα; Πού ξέρετε τι άλλο μπορούν να κάμουν, ή τι εκάμαν ήδη;

Προφανώς τούτες οι ερωτήσεις εν απευθύνουνται προς τις γυναίκες που εν το αντικείμενο τούτης της βίας. Ένεν υποχρέωσή μας να φκαίνουμε να λέμε τα βιώματά μας, για να αλλάξουν τα πράματα. Άλλωστε το πρόβλημα εν θεσμικό. Ο περίγυρος όμως παίζει τζαι τζείνος ένα σημαντικό ρόλο στη συντήρηση τούτης της κουλτούρας. Για αυτό όσοι ξέρετε τι γίνεται τζαι εν λαλείτε τίποτε, ήρτεν η ώρα να επανορθώσετε για την αδιαφορία σας. Την επόμενη φορά που εν να δείτε έστω τζαι ίχνος παρενόχλησης ή ανάρμοστης συμπεριφοράς, ενδιαφερτείτε. Ρωτάτε μας αν είμαστε οκ, βοηθάτε μας να καταγγέλλουμε παρά να γυρίζετε που την άλλη ή να διαφυλάσσετε τα δικά σας συμφέροντα. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι τζι όσοι σιωπούν εν συνένοχοι, τελεία τζαι παύλα.

Να ξέρετε πως τούτες οι συμπεριφορές που περιγράφω ένεν καθόλου εξτρήμ. Για εμάς τις γυναίκες εν κανονικότητα. Τούτοι ούλλοι κυκλοφορούν μες στον κόσμο σαμπώς τζαι εν δικαίωμά τους να μας συμπεριφέρουνται έτσι. Κάμνουν μας ό,τι θέλουν τζαι συνεχίζουν την πορεία τους χωρίς καν να τους περνά που τον νου ότι μια μέρα μπορεί να έχουν επιπτώσεις.

Τόσο σίουροι ένει ότι εν θα ανοίξουμε ποττέ το στόμα μας.

Ε λοιπόν κάμνουν λάθος.

—

EDIT: Παίρνω μηνύματα από αρκετές κοπέλες με παρόμοιες εμπειρίες που σκέφτουνται να μιλήσουν. Ευχαριστώ για το θάρρος τζαι την εμπιστοσύνη σας. Να ξέρετε πως όσο πιο πολλές είμαστε τόσο πιο προστατευμένες, τζαι τόσο πιο δύσκολο να μας αμφισβητήσουν (τούτο ισχύει τζαι γενικά αλλά τζαι όσον αφορά επίσημες καταγγελίες). Ό,τι θέλετε μεν διστάσετε να μου στείλετε ένα μήνυμα. We can do this!».