Με αφορμή το επίτευγμα του καπετάνιου του Ever Given (μόνο με μετοίκηση στον Άρη βρίσκει πλέον δουλειά ο τύπος), σκεφτήκαμε να ζητήσουμε από κόσμο να μοιραστούν μαζί μας ανάλογα δικά τους επιτεύγματα.

Πιο κάτω μερικά από τα καλύτερα που μαζέψαμε!

Σε μια συναυλία που είχαμε με το συγκρότημα, στο πρώτο μας τραγούδι εσυνειδητοποίησα ότι εν εδούλευκε ο ενισχυτής μου (είμαι κιθαρίστας). Αναγκαστικά, έκαμνα ότι έπαιζα για να μεν γινώ ρεζίλι. Ευτυχώς, είχαμε και δεύτερο κιθαρίστα αρά ποτζεί ποδά εκαλύψαμε το. Ένιωθα λλίο ότι ήμουν στην Eurovision η αλήθκεια.

Σε γκαράζ μεγάλης εταιρείας που εδούλευκα, ετούμπαρα το ακριβό αυτοκίνητο ενός πελάτη. Έντζαι θέλεις να σου πω τζαι λεπτομέρειες φαντάζομαι;

Μετά από ολοήμερο γύρισμα διαφήμισης, σε διάφορες τοποθεσίες στην Κύπρο, με μεγάλο crew και 5-6 ηθοποιούς, και ενώ συνεχίζεται το γύρισμα και τη νύχτα, ο υπεύθυνος συνάδελφος για τα πλάνα επιστρέφει στο γραφείο για να «ξεφορτώσει» τα αρχεία στους σκληρούς δίσκους της εταιρείας. Κουρασμένος και ταλαιπωρημένος, ενώνει τον δίσκο στον υπολογιστή, επιλέγει όλα τα αρχεία και κτυπά ctrl-x (cut) στο πληκτρολόγιο. Στη συνέχεια ctrl-v (paste). Αφού έχει τελειώσει η διαδικασία, αφαιρεί τον δίσκο και για κάποιο λόγο κτυπά ctrl-z (undo). Τα αρχεία φεύγουν από τον υπολογιστή και χάνονται στο κενό. «Εμ… έχασά το... Έχασα το γύρισμα!». Τελικά, μετά από file recovery σε εξειδικευμένη εταιρεία για μια εβδομάδα, τα files ευτυχώς επανήλθαν.

Δούλευα στον στρατό ως ΣΥΟΠ (Συμβασιούχος Οπλίτης). Μια ημέρα που οδηγούσα το άρμα, έπρεπε επειγόντως να κατεβώ για την ανάγκη μου (no 1). Άφησα το άρμα πάνω σε κατηφορικό δρόμο με το χειρόφρενο κάτω και απλά είδα το να φεύκει. Τελικά, εκάρφωσε πάνω σε ένα δέντρο.

Πρίν χρόνια είχα ένα κακό συνήθειο, να γράφω ότι κακιά σκέψη ή βρισιά για όποιον ήθελα να βρίσω ή μου έσπαζε τα νευρά, μέσα στην εταιρεία στα draft μου. Όπου μια μέρα και μετά από σύγχυση, αντί να στείλω ένα άλλο email στον διευθυντή μου, το έστειλα αυτό! Μετά από λίγα λεπτά που κατάλαβα τι έκανα, ήταν πολύ αργά να κάνω recall... οπόταν είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία με τον διευθυντή, ο οποίος ευτυχώς ήταν φίλος μου. Πάλι καλά που πήγε μόνο σε αυτόν και όχι σε όλους στην εταιρεία! Έκτοτε, ποτέ δεν γράφω τίποτα ειδικά στα drafts μου.

Χόρευα και τραγουδούσα στον διάδρομο της εταιρείας, σαν το κατσίκι, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ακριβώς πίσω μου ήταν ο διευθυντής.

Σχεδίαζα που λες ένα πόστερ για πολλές ώρες, διαμέσου της νυκτός. Είχα ξεκινήσει να το σχεδιάζω τότε στο «macromedia freehand», κάπως σουρεαλιστικό κόνσεπτ: σχεδίαζα από το μηδέν μικρόβια, αιμοσφαίρια διαστημόπλοια κλπ. Κάπου στις 7 το πρωί, και ενώ έβαζα κάποιες τελευταίες πινελιές, το πρόγραμμα φριζάρει, error κλπ και κλείνει. Το απόλυτο κενό. Μηδέν. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που ξέχασα να κάνω save. Από τότε το «ctrl + s» είναι δεύτερη φύση για το χέρι μου.

Είχα φωτογράφιση στην άλλη άκρη της Κύπρου. Όταν έφτασα και ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε, εσυνειδητοποίησα ότι δεν έπιασα μαζί μου τις μπαταρίες της κάμερας. Έκαμα όλη τη φωτογράφιση με το iPhone. Μια χαρά επήε εντωμεταξύ, αλλά ήταν πολλά άβολο.

Αρκετές είναι οι γκάφες που έχουν γίνει στον εργασιακό χώρο. Μία από τις πιο πρόσφατες που μπορώ να θυμηθώ είναι όταν διέγραψα κατά λάθος φωτογραφίες από 100 άρθρα στην ιστοσελίδα που εργάζομαι και όταν το συνειδητοποίησα έπρεπε να τις αναρτήσω ξανά από την αρχή μία προς μία. Ήταν αρκετά χρονοβόρο, αλλά ευτυχώς δεν το κατάλαβε κανείς εκτός από εμένα!

Μια φορά ήθελα να στείλω email σε μια γνωστή τραγουδίστρια για να μου στείλει σε υψηλή ανάλυση μια φωτογραφία της που είχα. Αντί να της επισυνάψω τη φωτογραφία της, έστειλα της κατά λάθος μια από έναν Κύπριο ηθοποιό. Απάντησέ μου, «πολύ ωραία αυτή η φωτογραφία, αλλά μοιάζω σαν άντρας». Λέω της «μα τι λες, είναι υπέροχη». Απαντά μου πίσω: «Όχι, σοβαρά. Μου έστειλες έναν άντρα».

Εποτζοιμήθηκα πάνω στην καρέκλα, σε μιαν που τούτες τις τηλεδιασκέψεις που κάμνουμε τελευταία με την εταιρεία, με το μικρόφωνο ανοιχτό. Η αλήθκεια… είμαι άνθρωπος που ροχαλίζει.

Πάω τουαλέτα ένα απόγευμα (για no 2) και αφού τελείωσα συνειδητοποιώ ότι το χαρτί ήταν… out of stock. Μετά από ένα «oh shit», κάθομαι (κυριολεκτικά) και σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω. Δεν είχα άλλη επιλογή. Τηλεφώνησα σε συνάδελφο, του είπα την αλήθεια και του ζήτησα να έρθει να μου φέρει.