Οι Κοινοί Θνητοί -το αγαπημένο μας συγκρότημα από την Ελλάδα- ανέβασαν χθες στο YouTube το νέο τους τραγούδι με τίτλο «Απόψε». «Ένα τραγούδι που γράψαμε με αφορμή τον πόλεμο. Ελπίζουμε να μην μας δίνονται στο μέλλον αφορμές για τέτοια τραγούδια...», ανέφεραν.

Οι στίχοι του τραγουδιού

Απόψε γράφω αυτό που πρέπει και αυτό που οφείλω
Για έναν κόσμο που δεν αντέχει άλλο αίμα να δει
Κάνω τον Ουκρανό αδερφό και έχω τον Ρώσο για φίλο
Για τα συμφέροντα λίγων
Άλλος κανείς μην χαθεί
Απόψε μήνυμα στα κράτη ειρήνης θέλω να στείλω
Για εκείνους που ονειρεύονται πως θα χωρίσουν την γη
Δεν μένω άλλο στη σιωπή και θέλω να καταγγείλω
Φωνάζω να τα ακούσουνε Ρωσία και Αμερική
Από την μια το ΝΑΤΟ με του θανάτου τις βάσεις
Έχουνε πάρει εκτάσεις με κόστος κάθε ζωή
Και από την άλλη η αρκούδα υπόσχεται παραστάσεις
για να αποδείξει στους άλλους πως είναι πιο δυνατή
Και κάπου εκεί στη μέση αμέτοχοι παρακολουθούμε
Παρακαλάμε τους θεούς μήπως μπορέσουν αυτοί
Σε ρόλο θεατή βλέπουμε όμως δεν αντιδρούμε
Να σκοτώνουν τους λαούς για το αφέντη το φαΐ

Ο πόλεμος ποτέ δεν θα νικήσει την ειρήνη
Ο άνθρωπος για άνθρωπο τα πάντα τα μπορεί

Όσο πιο καλό το κέρδος τους,
Τόσο πιο τρελό το μένος τους
Μια σειρήνα είν' η οθόνη μας
Κι άλλη μια έξω απ' το
μπαλκόνι μας

Κάτω απ' τα ντουβάρια των πολυκατοικιών,
Όνειρα μικρών παιδιών
Μέσα απ' τα συντρίμμια της ζωής ψάχνουν να βρουν, μια αγκαλιά να ζεσταθούν.

Απόψε γράφω για ένα κόσμο που τον έχουν ποτίσει
Με μίσος εθνικιστικό στρατούς σε κάθε φυλή
Που του χουν πάρει τα πάντα και τον έχουν καταντήσει
Να ψάχνει ηγέτη για να χει πιστά να ακολουθεί
Αφγανιστάν Βιετνάμ Βοσνία Ερζεγοβίνη Γιουγκοσλαβία Ισραήλ γνωρίζουν οι δυτικοί
Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο απ' την Παλαιστίνη
Και η Συρία και εκείνη ακόμα αιμορραγεί
Οι σύμμαχοι όλοι στη μάχη κοιτάνε και περιμένουν
Αρπακτικά που προσμένουν πότε θα επέμβουν και αυτοί
Σε σύνοδο κορυφής τις αποφάσεις τους παίρνουν
Το τρίπτυχο της Ευρώπης φτώχεια πείνα παρακμή
Και κάπου εκεί συνένοχοι και εμείς παρακολουθούμε
Παρακαλάμε τους θεούς και μένουμε στη σιωπηλοί
Σε ρόλο θεατή βλέπουμε όμως δεν αντιδρούμε
Χαμένοι για άλλη μια φορά αλλά με ύφος νικητή

Όσο πιο καλό το κέρδος τους,
Τόσο πιο τρελό το μένος τους
Μια σειρήνα είν' η οθόνη μας
Κι άλλη μια έξω απ' το
μπαλκόνι μας

Κάτω απ' τα ντουβάρια των πολυκατοικιών,
Όνειρα μικρών παιδιών
Μέσα απ' τα συντρίμμια της ζωής ψάχνουν να βρουν, μια αγκαλιά να ζεσταθούν.

Απόψε γράφω για ένα κόσμο που τον έχουν ποτίσει
Με μίσος εθνικιστικό στρατούς σε κάθε φυλή

Ένα μικρό απόσπασμα από παλαιότερη συνέντευξή τους στη CITY

«Αν ήταν ωραία η ζωή, δεν θα υπήρχε και το συγκρότημα», δηλώσατε. Αυτό που συντελείται στον κόσμο τον τελευταίο καιρό, σάς έδωσε έμπνευση να γράψετε; Γενικά τι σας δίνει έμπνευση να γράφετε;

Ο απώτερος σκοπός αυτού που κάνουμε είναι να αναδείξουμε τα αδιέξοδα του συστήματος, αλλά και το πόσο άδικο καθίσταται όλο και περισσότερο για τους «από κάτω». Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα γίνονται πολλά που μας δίνουν πάτημα να γράψουμε. Το θέμα, όμως, δεν είναι απλώς να γίνονται μεμονωμένες αναφορές σε αυτό που συντελείται γύρω μας, αλλά να δίνεται και μια κάποια διέξοδος. Μόνο τότε έχει νόημα όλο αυτό και μόνο τότε η τέχνη μπορεί να καταστεί «χρήσιμη» για τον κόσμο.

Είναι τελικά οι κοινοί θνητοί του κόσμου αυτοί «που φτιάχνουν τη γιορτή» και άρα και αυτοί που μπορούν να χαλάσουν τα σχέδια των «μεγάλων»;

Η δύναμη βρίσκεται σε αυτούς που κάνουν αυτόν τον πλανήτη να γυρίζει, όπως έχουμε γράψει και σε ένα κείμενο στον δίσκο μας «Αντίληψη». Είναι αυτοί που γρασάρουν τις μηχανές κι αυτοί που σκάβουν όλη μέρα, αυτοί που γιατρεύουν τον άρρωστο κι αυτοί που διδάσκουν τα παιδιά μας. Αυτοί, λοιπόν, έχουν τη δύναμη και μπορούν να κάνουν τα πάντα αν το καταλάβουν.

Γιατί, όμως, δεν παίρνουν χαμπάρι τη δύναμή τους; Οφείλεται σε έλλειψη ταξικής συνείδησης, επί της ουσίας;

Ναι, σίγουρα. Ένα βασικό θέμα, όπως είπαμε και παραπάνω, είναι να κατανοήσεις την κοινωνική-ταξική σου θέση και από εκεί και πέρα να αγωνιστείς για μια καλύτερη ζωή.


Οι Κοινοί Θνητοί κατεβαίνουν Κύπρο για δύο συναυλίες, στις 8 & 9 Απριλίου.