Τα σκυλιά μας. Αυτά τα υπέροχα πλάσματα που ξέρουν μόνο να αγαπούν. Χωρίς ιδιαίτερα ανταλλάγματα ή με ελάχιστα· όπως μερικά χάδια ή ψήγματα καλοσύνης. Όταν φεύγεις από το σπίτι, στρογγυλοκάθονται στην πλάτη του καναπέ, για να βλέπουν έξω, περιμένοντας στωικά την επιστροφή σου. Όσοι έχουμε σκυλιά, η εικόνα είναι γνωστή. Τι γίνεται όμως, όταν τα αφεντικά δεν επιστρέφουν; Μπορούν να σε περιμένουν έτσι, πάνω στη ράχη του καναπέ, για πάντα; Θα μπορούσαν. Θυμόμαστε όλοι τον Χάτσικο και πόσο κλάψαμε όταν είδαμε την ταινία. Βασικά πόσο κλαίμε κάθε φορά που τη βλέπουμε. Όπως (και) τώρα.

Ένα παρόμοιο σκηνικό παρακολουθούν οι κάτοικοι των Χανίων αυτές τις μέρες. Ο σκύλος ενός 53χρονου άνδρα, ο οποίος το βράδυ της Κυριακής (15/1) βρέθηκε άγρια δολοφονημένος στο σπίτι του, περιμένει τον κηδεμόνα του.

Όπως διαβάζουμε, οι έρευνες της ελληνικής αστυνομίας για την εξιχνίαση της άγριας δολοφονίας βρίσκονται σε εξέλιξη, με τους γείτονες του 53χρονου να προσπαθούν τώρα να βρουν λύση για τον σκύλο του νεκρού που όλο αυτό το διάστημα πότε μπαίνει μέσα στο σπίτι και πότε κοιτά προς τον δρόμο για να δει πού βρίσκεται ο κηδεμόνας του.

Ο 53χρονος που σύμφωνα με τα τοπικά ειδησεογραφικά μέσα ήταν τοξικοεξαρτημένος, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στη γειτονιά, όπως και το σκυλάκι του, που ήταν η μοναδική συντροφιά του.