Κουρασμένη από λόγια είναι η ελληνική κοινωνία, όσον αφορά τις δράσεις και τα μέτρα στήριξης που λαμβάνουν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Η προχθεσινή νέα γυναικοκτονία, είναι η πέμπτη που σημειώνεται τους πρώτους μήνες του 2024 στην χώρα και οι γυναίκες ζητούν από τους θεσμούς να ανοίξουν τα μάτια και τα αυτιά στο σύγχρονο έγκλημα που φαίνεται πως μαστίζει την χώρα.
Η 28χρονη Κυριακή, σύμφωνα με τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, είχε ζητήσει βοήθεια και προστασία από τις Αρχές από τον δολοφόνο της. Όμως εκείνες, δεν στάθηκαν ικανές να την προστατέψουν. Δεν είχαν (της είπαν) περιπολικό για να την μεταφέρουν στο σπίτι της από τον αστυνομικό σταθμό, στον οποίο είχε μεταβεί για να καταγγείλει τον πρώην σύντροφό της. Το σημείο εκείνο, έγινε ο χώρος όπου θα έπεφτε νεκρή, από τις πολλαπλές μαχαιριές του. Μα δεν ήταν εκείνος που την σκότωσε πρώτος, αλλά η Πολιτεία που (ίσως) δεν πίστεψε ότι είχε υποψιαστεί το κακό που θα ερχόταν.
Το περιστατικό προκαλεί σοβαρά ερωτήματα για τον τρόπο που έδρασαν οι ελληνικές Αρχές. Πρώτον, εάν οι αστυνομικοί αξιολόγησαν σωστά όσα τους ανέφερε η 28χρονη; Δεύτερον, γιατί δεν υπήρξε περιπολικό διαθέσιμο για να τη συνοδεύσουν στο σπίτι της, αφού κατήγγειλε ότι φοβόταν τον πρώην σύντροφό της; Τρίτον γιατί δεν προσπάθησαν, με κάποιο εναλλακτικό τρόπο να την βοηθήσουν όπως για παράδειγμα να παραμείνει στο Τμήμα. Και άλλα…