Ο άνθρωπος είναι πραγματικά ευτυχισμένος όταν οι γύρω του τον αγαπάνε, αγαπάει ο ίδιος αυτό που κάνει και νιώθει έτοιμος να προσφέρει.

Ο Αρτέμιος είναι μόλις 24 χρονών, σπούδασε δικηγόρος αλλά το όνομα του ακούγεται πολύ εξαιτίας της καταπληκτικής δουλειάς που κάνει ως entertainment manager του παραλιακού μπαρ «Ammos», δείχνοντας με κάθε ευκαιρία την αγάπη του γι’ αυτό αλλά και το όραμα που μέσω του προφίλ του στο Facebook φανερώνει συχνά για την πόλη του τη Λάρνακα και τα κοινά γενικότερα. 

Γράφει ο Γιάννης Πέτεβης

Στα μάτια μου είναι ένα μεγάλο παιδί και ένας μικρός παππούς ταυτόχρονα. Γιατί; Επειδή σαν παιδί μπορεί να σε συμπαρασύρει με το πάθος του για το αγαπημένο του παιχνίδι και την ίδια ώρα διαθέτει μια δομημένη σκέψη, η οποία φανερώνει μόρφωση -παιδεία καλύτερα-, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (βλ. σεβασμό στην αντίθετη άποψη, τη διαφορετικότητα, τον αντίπαλο κλπ) και με επιχειρηματολογία που σε αφοπλίζει.

Με λόγο απλό, ειλικρινή και κοφτό, χωρίς «χειρισμούς» και περιστροφές. Αυθεντικό. Αυτό ακριβώς. Αυθεντικό. Με ήθος. Χαρακτηριστικά και συνδυασμοί που σπανίζει να πετύχεις σε κάποιον και εκτιμώντας τα διπλά όταν τα εντοπίσεις. Και, κλέβοντας ένα πρόσφατο facebook status του «Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. Αυτοί που κάνουν skip την εισαγωγή στα «Φιλαράκια» και αυτοί που χορεύουν στον ρυθμό της με το που ακούνε την πρώτη νότα». Ο Αρτέμιος, σίγουρα μπήκε στον χορό και χορεύει μανιωδώς! (Φιλαράκια respect, κοινή αδυναμία).

Μόλις επέστρεψες από το  «Tomorrowland». Πώς ήταν η εμπειρία σου εκεί;

Είναι ένα από τα πιο μαγικά φεστιβάλ στο κόσμο, όχι τόσο λόγω του μεγέθους και της δημοτικότητάς του αλλά επειδή ενώνει τόσες πολλές και διαφορετικές εθνικότητες μέσω της μουσικής. Βλέπεις παντού σημαίες από χώρες που χρειάζεσαι εγκυκλοπαίδεια για να τις αναγνωρίσεις. Δεν είδα όμως ποτέ την ασφάλεια να γίνεται θέμα, κουμάντο εκεί κάνει η μουσική. Τους βγάζω το καπέλο στην διοργάνωση. Από το ταχυδρομείο, που στέλνει δωρεάν postcards μεχρι και –το πιο εντυπωσιακό για εμένα-  «the bridge of happiness», μια ξύλινη γέφυρα με χαραγμένα μηνύματα  αγάπης. Η παρουσία των Bakermat Above and Beyond, Carl Cox και Martin Solveig έκανε το φεστιβάλ ακόμη πιο ιδιαίτερο για εμένα.

Πόσο δύσκολο θα ήταν να οργανωθεί κάτι παρόμοιο στην Κύπρο. Μπορούμε, το’ χουμε;

Δεν θα υπάρξει καλύτερη στιγμή στην ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής στην Κύπρο αν γίνει ένα τέτοιο φεστιβάλ. Οι Κύπριοι δεν ενδιαφέρονται πλέον μόνο για ένα είδος μουσικής και με τόσους δημοφιλείς DJs που έρχονται, φαίνεται πως οι προοπτικές είναι πολλές. Η γεωγραφική μας θέση και η άνοδος της ηλεκτρονικής μουσικής είναι στοιχεία που πρέπει να εκμεταλλευτούμε, τόσο με τουρίστες από χώρες που ήδη επισκέπτονται την Κύπρο αλλά και με ακόμη περισσότερους, να εκμεταλλευτούμε δηλαδή την τουριστική αγορά από χώρες όπως η Αίγυπτος, ο Λίβανος, το Ισραήλ ή η Σαουδική Αραβία, χώρες που δεν έχουν τις δικές μας «ευκολίες» στη διοργάνωση ενός τέτοιου φεστιβάλ.

Δυστυχώς όμως εδώ επικρατεί η απληστία και η ανυπομονησία και αφήνουν τα πράγματα στάσιμα. Η νοοτροπία πως πρέπει να εισπράξεις εκατομμύρια από το πρώτο φεστιβάλ (αρπαχτές). Στην Κύπρο πάντα βλέπουμε μεγάλα πρότζεκτς αλλά αν δεις όμως την ιστορία όλων των φημισμένων φεστιβάλ, κανένα δε ξεκίνησε ως κάτι πολύ μεγάλο.

Έχεις επισκεφθεί και άλλα φεστιβάλ και γενικότερα clubbing destinations. Ποιο σε εντυπωσίασε περισσότερο και πόσο απέχουμε από το να γίνουμε ένας τέτοιος προορισμός.

Τα τελευταία 3 χρόνια ταξιδεύω πολύ σε διαφορετικά φεστιβάλ και events, από το «DGTL festival», τα «Swedish House Mafia last tours», «State of Trance» κλπ, για να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου σε θέματα διοργάνωσης μεγάλων event. Δύο με έχουν εντυπωσιάσει περισσότερο και για διαφορετικούς λόγους. Το «UMF» στο Μαϊάμι το 2012 και το «Winter Music Conference». Το Μαϊάμι για μένα είναι ο #1 προορισμός, θες ο καιρός, θες η ισπανική και η κουβανέζικη επιρροή στην κουλτούρα, έχει το party vibe και είναι λίγο πιο... classy από τις ευρωπαϊκές πόλεις. Αλλά υπάρχει και η αγαπημένη Βηρυτός, το «μυστικό διαμάντι» του κόσμου. Γύρω γίνεται πόλεμος αλλά ο κόσμος συνεχίζει να διασκεδάζει! Ο συνδυασμός της αμερικάνικης επιρροής και της Λιβανέζικης κουλτούρας μόνο θετικό αντίκτυπο μπορεί να έχει στη ψυχολογία σου. 

Η Κύπρος μας τα τελευταία χρόνια εντυπωσιάζει με πολλά μπαρ και ομάδες να οργανώνουν μεγάλα events. Δεν απέχουμε πολύ από το να γίνουμε και εμείς ένα top clubbing destination, πρέπει όμως να δώσουμε περισσότερη σημασία στο branding του νησιού μας. Οι τουρίστες πιστεύουν πως μόνο η Αγία Νάπα είναι clubbing destination, αυτό όμως δεν ισχύει με την ανάπτυξη του Λαρνακιώτικου και του Λεμεσιανού nightlife. Αν δώσουμε έμφαση στο «customer satisfaction» και επενδύσουμε σωστά στον τομέα του marketing, σε 5 χρόνια η Κύπρος μπορεί να γίνει από τους καλύτερους clubbing προορισμούς.

Δεν απέχουμε πολύ από το να γίνουμε και εμείς ένα top clubbing destination, πρέπει όμως να δώσουμε περισσότερη σημασία στο branding του νησιού μας.

Το «Ammos» έκανε την αρχή στο Μακένζι. Γιατί νομίζεις πως, σε αντίθεση με πολλά άλλα μαγαζιά που αργά ή γρήγορα έκλεισαν, εδώ είναι τώρα καλύτερα από ποτέ;

Τρεις λέξεις: «Keep an identity». Όταν πριν από 9 χρόνια άνοιξε το «Ammos», το Μακένζι ήταν η παραλία που σπάνια θα πήγαινες, υπήρχαν μόνο ψαροταβέρνες και τα highlights της χρονιάς ήταν ποιος θα κάνει τον μεγαλύτερο γάμο ή βαφτίσια. Το «Ammos» έχει μια φιλοσοφία, την πιστεύει, την ακολούθησε και δεν την άλλαξε για κανένα λόγο. Κάθε χρόνο από το 2005 ανανεώνεται, τόσο σε θέματα ήχου και φωτισμού, μπαρ, εξυπηρέτησης, μενού και προδιαγραφών. Θα μπορούσε απλά να απολαμβάνει την επιτυχία του, ο κόσμος όμως βλέπει τις αλλαγές και την προσπάθεια, την εκτιμά και εντυπωσιάζεται με τις νέες ιδέες και τα μεγάλα events.

Φέτος έχεις αναλάβει σχεδόν εξολοκλήρου την προώθηση του μπαρ. Εργασία και χαρά; Τι σημαίνει για εσένα το να είσαι κομμάτι της ομάδας του «Ammos»;

Πολλή η δουλειά αλλά η χαρά είναι σίγουρα μεγαλύτερη. Με κάθε event, με κάθε νέο Facebook like, κάθε νέο follower στο Instagram και κάθε νέο radio listener, η δουλειά μου γίνεται πιο ιδιαίτερη και πιο απολαυστική. Η προώθηση πλέον γίνεται περισσότερο μέσω των social media και είναι εξαιρετική εμπειρία να κοιτάς και να αναλύεις τη συμπεριφορά των πελατών σου και την επιρροή του marketing που κάνεις. Χωρίς να θέλω να φανώ υπερβολικός, το «Ammos» με άλλαξε ως άνθρωπο και είναι κομμάτι της ζωής μου. Με την καθοδήγηση και τη βοήθεια του Παναγιώτη (σ.σ Παναγώτης Νεοκλεους, ιδιοκτήτης Ammos beach bar), έχω γίνει καλύτερος και με περισσότερες ιδέες, όσον αφορά την οργάνωση των events αλλά και ως marketeer. Στο «Ammos» είδα σε πρώτο χρόνο πως κινείται το «entertainment industry», με έκανε να καταλάβω ότι σε αυτόν τον τομέα ανήκω και σε αυτόν θα αφοσιωθώ τα επόμενα χρόνια. Πλέον είμαι «ο Αρτέμιος του Ammos» και αυτό δύσκολα θα αλλάξει.

Και τον δικηγόρο μέσα σου; Τι τον έκανες;

Η Νομική με βοήθησε πάρα πολύ σε θέματα χαρακτήρα. Ως δικηγόρος, γίνεσαι πιο αναλυτικός στην καθημερινότητα σου και βλέπεις πάντα τις δύο όψεις κάποιου θέματος. Ο δικηγόρος πάντα θα είναι μέσα μου. Έχω μάθει να λέω τα πράγματα όπως τα βλέπω και να μην κρύβω ποτέ την γνώμη μου. Αν δεν έχω σαφή εικόνα για ένα θέμα, θα φροντίσω να μάθω περισσότερα. Είμαι λίγο πεισματάρης... Σκορπιός βλέπεις...!

Διαβάζοντας πράγματα που κατά καιρούς γράφεις στο Facebook, νιώθω πως είσαι λίγο απηυδισμένος με τη γενικότερη κατάσταση στη Λάρνακα. Γιατί; Ποιος φταίει και τι προτείνεις για τη βελτίωση της κατάστασης;

Βασικά, όλοι φταίμε. Για χρόνια η πόλη έμενε στάσιμη και αντί να διαδηλώνουμε για να έρθουν νεα projects και να γίνουν developments εμείς κάναμε διαδηλώσεις όταν έρχονταν νέα projects γιατί δεν μας άρεσαν. Είναι γνωστό πως τα ξενοδοχεία μας δεν είναι στο επίπεδο που θα έπρεπε να ήταν και το χειμώνα ειδικά, είμαστε σαν εγκαταλελειμμένη πόλη, με ελάχιστο τουρισμό. Με τόση θάλασσα, με αεροδρόμιο, με τόση ιστορία, δεν γίνεται να έχεις το μικρότερο ποσοστό τουρισμού στην Κύπρο! Δεν κάναμε σωστό branding για τη Λάρνακα ποτέ! Βλέπαμε τα μεγάλα projects, π.χ. μαρίνα, λιμάνι, καζίνο, αλλά δε δώσαμε σημασία στις μικρές αλλαγές που έπρεπε να κάνουμε, όπως να βελτιώσουμε το customer service στον τουρισμό, την αναπαλαίωση του κέντρου της πόλης, τη συντήρηση, την καθαριότητα, την ανανέωση. Ιδέες δεν υπάρχουν και οι ευκαιρίες που δίνονται στη νεολαία να αναμιχθεί είναι μηδαμινές. Ένα παράδειγμα είναι το φεστιβάλ του Κατακλυσμού. Εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει κάνει τίποτα πρωτότυπο ενώ θα μπορούσαν να συνδυάσουν κάτι διαφορετικό, μοντέρνο, με την παράδοση. Τίποτα. Το ίδιο ανιαρό φεστιβάλ. Δεν ελκύει την νεολαία όσο πρέπει. Ένα φεστιβάλ πρέπει να είναι για όλες τις ηλικίες και να είναι φεστιβάλ, γιορτή, η λέξη να έχει νόημα.

Είναι το «Μακένζι» τελικά μόδα ή η ανάπτυξη μιας περιοχής, κάτι που έπρεπε να γίνει εδώ και χρόνια; Που πιστεύεις ότι μπορεί να φτάσει και που θα έβαζες τελεία, τι δεν θα ήθελες να δεις;

Εμείς προσπαθούμε καθημερινά να μην είναι απλώς μια μόδα, με αλλαγές κάθε χρόνο και νέα events. Αυτές οι προσπάθειες έχουν σκοπό να διατηρήσουμε το hype και να γίνει το Μακένζι ένας καλοκαιρινός προορισμός με υψηλή ποιότητα σε όλους τους τομείς. Αν και έπρεπε να έχουν γίνει πολύ περισσότερα εδώ και χρόνια, οι ιδέες και τα πλάνα για το μέλλον υπάρχουν. Το που μπορεί να φτάσει εξαρτάται απόλυτα από τον αριθμό των τουριστών που η περιοχή θα συγκεντρώνει, ντόπιους και ξένους. Δεν θα ήθελα να απομακρυνθούμε από την σημερινή μας ταυτότητα.

Τι έχει να ζηλέψει η Λάρνακα από τις άλλες πόλεις του νησιού, σε τι υπερτερεί και πως ονειρεύεσαι την πόλη σου σε 5 χρόνια;

Η Λάρνακα δυστυχώς έχει να ζηλέψει πολλά. Πάντα ξεχασμένη και από τις κυβερνήσεις και από τους «Σκαλιώτες». Λείπει ο ευρωπαϊκός χαρακτήρας των άλλων πόλεων. Λείπει η κοσμοπολίτικη ζωή, το πάντρεμα διαφορετικών κουλτούρων από διάφορες χώρες. Οργανωτική ασυνεννοησία μεταξύ των ίδιων των μαγαζιών αλλά και με τις αρχές. Λείπουν οι σωστές και σύγχρονες υποδομές για εμάς αλλά και τους τουρίστες, όπως είναι οι ποδηλατόδρομοι, τα ξενοδοχεία και η ευκολία στη διακίνηση.

Η Λάρνακα έχει πολύ ξεχωριστό παραλιακό μέτωπο. Από τις Φοινικούδες μέχρι το Μακένζι, μπορείς να γίνεις μάρτυρας πολλών μνημείων που μαρτυρούν την ιστορία και την παράδοση μας αλλά και να διασκεδάσεις με τη ψυχή σου. Στην Λάρνακα δεν μας έχουν μάθει να ονειρευόμαστε αλλά με σκληρή δουλεία και επιμονή, η Λάρνακα μας κάποια μέρα θα είναι κορυφαίος προορισμός, όχι μόνο στην Κυπρο. One Love!