Απομονώνει εικόνες και τις εγκλωβίζει στον φακό του. Εικόνες ωραίες και ρεαλιστικές, στιγμές δυνατές, πάντοτε με επίκεντρο τον απλό άνθρωπο -έναν μεροκαματιάρη, έναν εργάτη, ένα συνταξιούχο, ένα μετανάστη, ένα παιδί…

Πορτραίτα που βγάζουν συναίσθημα, άνθρωποι που μπορούν να σε εμπνεύσουν ή να σου «μιλήσουν», χωρίς να έχουν κάνει τίποτα -ούτε καν να ποζάρουν.

Πιο κάτω μερικές από τις φωτογραφίες του Γιώργου, συνοδευμένες με τις λεζάντες-ιστορίες που ο ίδιος βάζει, προσθέτοντας έτσι ακόμα περισσότερο λυρισμό στα υπέροχα πορτραίτα δρόμου που κάνει.

Εικόνες και λεζάντες που φανερώνουν έναν άνθρωπο που προβληματίζεται, που έχει ενσυναίσθηση, που συγκινείται, που απολαμβάνει κάθε στιγμή και προφανώς, που αγαπά τη δουλειά του.

Μια ύπαρξη, μια ολόκληρη ιστορία, που κουβαλά στην κυρτή από τα χρόνια πλάτη. Κι όμως, έστω με αργά βήματα, κάθε μέρα τακτοποιεί τα τραπεζάκια του μικρού καφενείου… για έναν πελάτη…μια καλημέρα...

Πολλοί το αποκαλούν εθνικό σπορ… δεν παύει όμως, χρόνια τώρα, να ενώνει ανθρώπους, απόψεις και ιδέες με το τρίτο πρόσωπο, τον παρατηρητή, να έχει πάντα την πιο σωστή άποψη για το πως θα έπρεπε να έχει παιχτεί η ζαριά...

Η σημερινή φωτογραφία είναι μια από εκείνες τις σκηνές που δεν περνάν απαρατήρητες...

Κοίτα να δεις που υπάρχει ακόμα κόσμος που δεν φοβάται να καπνίζει... Παντοπωλείο Λεμεσού, οκτώ και κάτι ψιλά το πρωί...

Τα πρωινά βήματα με έφεραν στο παλιό λιμάνι... Χρώματα, εικόνες, μυρωδιές, άνθρωποι ξεκάθαροι...

Ο Θωμάς βγάζει το μεροκάματο πουλώντας φράουλες... Πολλά χιλιόμετρα καθημερινά... Πουλάει χαρά, λιχουδιά ή... Εγώ πάντως πήρα ένα πακέτο, για παν ενδεχόμενο!

Μέρα-μεσημέρι στη Λεμεσό... Απλές καθημερινές εικόνες που, με μια δεύτερη ματιά, μια δεύτερη σκέψη, σκαρώνουν ιστορίες στο μυαλό...

...με γεύση λίγο παλιά...

...κάποια πράγματα είναι έτσι, γιατί απλά έτσι είναι και έτσι να μείνουν. Πρωινός καφές στον καφενέ... «Με ολίγη!» -φώναξε... με ολίγη πολιτική, ολίγο ποδόσφαιρο, ολίγη σκέψη... ολίγη απ’ τη ζωή...

Έτσι είναι, ο καθένας με την αγάπη του σήμερα... [την ανάρτησε στις 14 Φεβρουαρίου]

Μερικοί θα το πουν παλιμπαιδισμό, άλλοι ίσως αποκοτιά... εγώ θα το πω ψηλά...λίγο πιο ψηλά...!

Τελικά, είναι κάτι τέτοιες ματιές που μας κάνουν να χαμογελάμε σκυφτά, να παίρνουμε βαθιά ανάσα και να λέμε άντε για ακόμα ένα...

Ο Γιώργος Ερέσσιος είναι Κύπριος (από πατέρα) ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη. Στην Κύπρο ήρθε πριν από 16 χρόνια για κάτι καινούργιο και πλέον μένει μόνιμα εδώ. Το «Ερέσσιος» είναι καλλιτεχνικό ψευδώνυμο και προέρχεται από την Ερεσό της Λέσβου, ένα πολύ αγαπημένο του μέρος. Ο ίδιος το δικαιολογεί ως εξής: «Έλαχε να έχω ένα από τα πιο κοινά κυπριακά ονόματα, Γιώργος Γεωργίου, οπότε με κάποιο τρόπο ήθελα να ξεχωρίζει το όνομα. Η αρχή έγινε από ένα email και τελικά μου έμεινε».

Περισσότερα για τη δουλειά του Γιώργου θα βρεις στο γκρουπ Studio di Fotografia Yiorgos Eressios